forlorn owned childrens | hyunho √

16 | yeni iş

İkisi bir süre konuşmadan durdular. Doktor Bob ise bu konudaki merakını gizlemeden sordu.

"Siz tanışıyor musunuz?"

Ne cevap vereceğini düşündü, Hyunjin. Jisung ile aralarında nasıl bir ilişki olduğunu o da bilmiyordu ama evet tanışıyorlardı.

"Tanışıyoruz." Anlayarak başını salladı. "Peki yakın mısınız? Hastalığı dışında hastahaneye gelmesi pek görülmez de," Hyunjin onun merak ettiğini biliyordu ve durduk yere kimseyle düşman olmak istemiyordu. Fakat ilk baştaki gıcık tavrını ona ödetmek de istiyordu.

"Madem yakınsınız... Ona sormanız gerekmez mi?"

Doktor Bob yutkunarak aldığı cevabı hazmetmeye çalıştı. Yumruk yaptığı elini gizliyordu.

"Her neyse. İyi nöbetler."

Başından beri buraya gelmenin bir hata olduğunu düşünerek arkasına bakmadan odadan çıktı. Yine sinirlenmişti. Hastahanenin dışına çıkıp bir sigara yaktı. Jisung'u aradı ama açmıyordu.

"Bu saatte aradım, kusura bakma. Uyuyor muydun?"

Hyunjin bir eliyle telefonu kulağında tutarken diğer eliyle kahvesini yudumluyordu. Nöbet sırasında çok fazla kahve içerdi.

"Aramana şaşırdım. Evet, uyuyordum. Bir sorun mu var?"

Uykulu sesini duyduğu an aradığına pişman oldu. Kendisinin uykudan uyandırılma gibi bir derdi yoktu. Bu yüzden gelişigüzel aramıştı. Uyuyabilen insanları kıskanırdı.

"Bir ara hastahaneye uğra." Jisung ile kötü bir başlangıç yapmışlardı ama özellikle onunla düşman olmak isteyeceği son şeydi. "Hayırdır?"

Gözlerini ovuşturup uyku için yalvarmalarına son verdi.

"Böbrek yetmezliğin olduğunu neden bana söylemedin?"

Bir süre karşı taraftan ses gelmedi. Daha sonra çarşafların sürtünme sesini işitti. Doğrulmuş olmalı, diye düşündü.

"Hey, sen bunu nereden öğrendin?"

Sesi sert çıkmıyordu ama rahatsız olduğu belliydi. O yüzden Hyunjin çok üstelemek istemedi. Bir doktor olarak üstüne düşeni yapmak istemişti sadece.

"Yeni başlayan bir doktorumuz ile yakınmışsın, ondan öğrendim. Merak ettim ben de," olduğu gibi söyledi. "Yeni doktor? Ah, Jeong- yani Bob, değil mi?"

Hyunjin gözlerini kıstı.

"Evet."

"Tamam, uğrayacağım. Şimdi uykuma dönmek istiyorum, müsaadenle. Sana iyi nöbetler."

"Müsaade senin, iyi uykular."

Telefonu kenara bıraktı ve şakaklarını ovaladı.

Bu ikisi için kötü izlenim edinmişti. Acaba eski sevgililer mi, diye düşündü. İkisi de tanışık olduklarından kaçınıyor gibilerdi, diye de ekledi. Yeni doktorun gıcık tavırlarına rağmen ayağına kadar gelip Jisung'u sormasına bakılırsa onun için gerçekten önemli biri olmalı diye düşündü.

Başını pencereye çevirdiğinde güneşin doğmak üzere olduğunu fark etmişti. Hava nemli görünüyordu. Yerinden kalktı ve kıyafetlerini değiştirmeye gitti. Kafeteryada da kahvaltı yaptıktan sonra zaten nöbet saati de bitmişti.

Bir an önce eve gitmek istiyordu. Kendi başına uyumaya çalışırsa uyuyamazdı. Bu yüzden nitrazepam alıp yarım saat içinde uykuya dalmıştı.

***

14.33

Hyunjin sabahki uykusundan yeni uyanmış, duşunu almış televizyondan dizi izlerken çalan kapı ile ayağa kalktı.