BAHAR YELİ(GAY)(MPREG)

~1~

Medya Berkay.

İyi okumalar.

Canım acıyordu...

Herkes aşktan bahsederdi ne kadar güzel bir his olduğundan ama ben bu duygunun hiç bir güzelliğini görmemiştim.

Bu benim şansızlıgımmıydı yoksa aşk gerçekten boktan birşeymiydi bilmiyorum ama ben çok sorun yaşamıştim,canım çok yanmıştı.

Üniversitedeyken bir çocuk sevmiştim ve onunda beni sevdiğini sanıyordum en azından o öyle der öyle hissettirirdi,hep beni sevdiğini benimle evlenmek istediğini söylerdi.

Kanmıştım,inanmıştım ona...çünkü herşey gerçek gibiydi,bir rüya gibiydi.

O hislerle okulu bırakıp onunla evlenmiştim herşey bir anda olmuştu
acele etmesinin nedeni benimle hayatını birleştirmeyi çok istiyor olduğu sanmıştım ve evlenmiştik.

Başta herşey güzel olsada sonradan herşey yavaş yavaş değişmeye başlamıştı.

Sevgililik zamanındaki gibi değildi hiç bişey,sanki evlenince bütün hevesi bitmişti.

Bu değişimi beni çok üzüyordu zamanla onunla konuşamacak hale gelmiştik çünkü gündüzleri evde olmuyordu aksamaları ise gece yarılarında geliyordu ve hep sarhoş oluyordu nerde,kimle,ne yaptığını farkında olmuyordu baygın oluyordu hep çalışmayı bırakmıştı benim bir mesleğim yoktu çünkü onun yüzünden okumayı bırakmak zorunda kalmıştım.

Geçimimizi sağlamak için sayısız ise girmiştim gecem gündüzüme karışmıştı adeta uykusuz geçiriyordum her günümü.

Bazen öyle zor durumda kalıyordum ki annemden para istemek zorunda kalıyordum ailem kızardı her seferinde bizi dinlemeyip o serseriye uydun hayatını mahvettin der dururlarda ama yinede bana yardım ederlerdi.

Haklılardı ailem değil sevdiğim adama güvenmiştim o zamanlar anlamasamda şimdi çok iyi anlıyorum büyük hata yapmıştım ona güvenmekle.

Herşeye rağmen bir umudum vardı, düzelebilirdik,üstesinden geliriz diye düşünüyordum ama bir gün telefonundan gelen bir mesajla beni aldattığı öğrenmiştim,dünyam başıma yıkılmıştı sanki.bunu bana nasıl yaşatır diye kahroluyordum beni en çok mahveden şeyse bundan bir gün önce hamile olduğumu öğrenmiştim bu habere herşeye rağmen çok sevinmiştim.

Eminimdim bunu öğrenince düzelecekti,kendine gelecekti ama beni aldattığını öğrenince mahvolmuştum.

Sanki bir çıkmazdaymışım gibi hissetmiştim ne yapacağımı bilmiyordum kesinlikle bebeğimi aldırmak istemiyordum ama o bu haldeyken ne yapacağımı bilmiyordum o beni aldatıyordu ve bu kabul edeceğim bişey değildi ama ortada bir çocuk vardı ve onu düşünmem gerekiyordu .

Bunun için bu hazmedip onunla
Konuşma kararı almıştım ve hamile olduğumu öğrendiğinde düzelecekti bu huyundan vazgeçeçegine inanıyordum.

Ama herşeyde olduğu gibi bunda da yanılmıştım bunu ona söylediğimde adeta nevri dönmüştü çocuğu asla kabul etmediğini söylemişti aldırmam için bana baskı yapmıştı ve öğünden sonra işin içine sidet de girmişti bana şiddet uyguluyordu ,çok korkuyordum ondaan .

Ruhsuz gibi olmuştum yemek bile yiyemiyorum onun yüzünden bebeğimi kaybetme tehlikesi atlatmıştım ondan ayrılmak istiyordum ama cesaretim yoktu.

Sonra bir gün beni terketigini söyledi ve imzaladığı boşanma kağıdı ile yanıma geldi imzalamamı istedi bunu istiyordum ama çok üzülüyordum bu hale gelmemize bütün bunları yaşamış olmamıza dayanamıyordum bebeğimin babasız olacağına, onu nasıl herkesten koruyacağıma geleceğini nasıl garantiye alacağımı ailemin tepkisini nasıl toparlanacagimi aklımdaki bin bir düşünce ve korku ile imzalamıştım o kağıdı ve herşey bitmişti .

Şu anda anem babam ve yedi yaşındaki oğluma yaşıyordum.

Bir restoranta garson olarak çalışıyordum ordan gelen kazancım ile tabikide çocuğumun tüm ihtiyacını karşılamıyordum annem ve babam bana çok yardımcı oluyorlardı.

Herşeye rağmen arkamdalardi.

Oğlum tamda düşündüğüm gibi babasını sorup duruyordu ben ona bir cevap veremedikce aglıyordu bende onunla aglıyordum o olaylardan sonra çok duygusal olmuştum ve oğlum zade benim herşeyimdi.

Bazen yaşadığım herşey ona sahip olmama değerdi diyordum.

Kereme yani eski kocama hala aşıkmışım sanmam ama bir zamanlar onu seviyordum,başıma gelenlerden sonra kalbimi aşka kapatmıştım hem bir çocuğum vardı her adımımda onu düşünmeliydim ve öylede yapıyordum.

Yedi yıldır kimseyle hiçbir manada birlikte olmamıştım,ailem artık olanları unutup yoluma bakmamı istiyorlardı,mutlu olmamı istiyorlardı.

Bişey diyemiyorum çünkü bunu istemek
Onların hakıydı çok zorlandıgımı görmüşlerdi ilk evliligimde onları dinlememiştim ve şimdi itiraz etmeye hakım yoktu.

Bu yüzden de ailemin bulduğu bir adamla beni evlendirme kararına evet demiştim zaten bu saatten sonra birini seveceğimi düşünmüyordum,en çok çocuğumun Babası olurdu ve onlar
Beni mutlu sanıp rahatlardı.

Evlenecegim adam benim gibi evlenmiş hemde aşk evliliği yapmışlar ama Karısı ölmüş ve bir kız çocuğu da varmış.

Adam iş adamı ve kızına çok düşkünmüş
O yüzden şimdiye kadar evlenmemiş oda kızı ve annesinin baskısı yüzünden evlenme kararı almış ama kızına iyi bakamaz diye zaten evlenmiş bir anneyle evlenmek istiyormuş.o yüzden ailesi beni istemişler annemden ve annemde kabul etmiş

Bana söylediğinde tepki vermemiştim çünkü o olmazsa bir başkasi olacaktı yinede korkularım vardı yok değil ama yapacak bir şeyim kalmamıştı...

Adamı görmemiştim adını bile bilmiyordum ama onunla evleneceğim hayat bana ne göstericekti bilmiyorum ama ne yaşarsam yaşıyayım ilk evliligim gibi olmiyacagını düşünüyordum...

Merhabalar arkadaşlar ilk kitabım hatalarım ve yanlışlarım olabilir bunun için şimdiden af diliyorum sizden.eger kitabı sevdiyseniz bir takip yorum ve oyunuzu alırım.cok heycanliyim umarım begenirsiniz..