Baekhyun evinin kapısını açtığı sırada çalan telefonu ile duraksadı. Diğer elindeki poşetleri hızla yere bıraktı ve telefonunu cebinden çıkardı.
Gördüğü isimle dudakları istemsizce gerildi. Yüzünde küçücük bir gülümseme oluştu.
Hızla cevapladı telefonu. "Efendim Chanyeol?" "Neredesin Baekhyun?" Arkadan gelen rüzgar sesi Chanyeol'un kalın sesini biraz gölgelemişti.
Yine pistte diye düşündü Baekhyun. Yeni uğraştığı arabayı denemiş olmalıydı.
"Evime girmek üzereydim. Bir şey mi oldu?" Bir kaç saniye sessizlik oldu. "İyi misin Chan? Bir sorun yok dimi?"
"Yok." Dedi hızla. "Geliyorum seni almaya. Takılalım biraz." Chanyeol bir sorun yok diyor olsa da sesi oldukça soğuk geliyordu.
Canı bir şeye sıkkın olmalıydı.
"Tamam." Diye mırıldandı Baekhyun. "Tamam bekliyorum Chan. Dikkatli ol." Chanyeol bir cevap vermezken kapattı telefonu.
Baekhyun'un bakışları bir kaç saniye kapanan telefonda gezindi. Ardından derin bir nefesle girdi içeriye.
Aldığı şeyleri yerlerine yerleştirdi ve hızla değiştirdi üzerini. Telefonuna gelen ben geldim mesajıyla ise deri ceketini giydi ve indi aşağıya koşar adım.
Chanyeol onların birlikte yarıştıları arabayla gelmişti. Dudaklarında küçük bir gülümseme oluştu Baekhyun'un.
O geceyi hala çok net hatırlıyordu. Hızdan korkmasına rağmen Chanyeol ile çok eğlenmişti.
Ön kapıyı açtı ve hızla bindi araca. Emniyet kemerini takıp döndü sevgilisine. Chanyeol'un gözleri dikkatle onun üzerinde geziniyordu.
"Hoş geldin." Aynı ton Baekhyun'u karşıladığında kendisini gülümsemeye zorladı Baekhyun.
"Hoş buldum." Diye mırıldandı. "Nereye gidiyoruz?" Diye sordu sonrasında.
Chanyeol önüne döndü ve hızla çalıştırdı arabayı. "Rahat konuşabileceğimiz bir yere." Dedi kısık çıkan sesiyle. Araba yüksek bir sesle Baekhyun'un mahallesinden ayrıldığında bakışları Chanyeol'un direksiyonu kavrayan ellerine kaydı.
Bembeyazdı eklemleri. Direksiyonu deli gibi sıkıyordu.
Sonrasında bakışları Chanyeol'un yüzünde gezindi. Sert bakışları tamamen öndeydi. Bir saniye olsun kendisine dönmüyordu.
O an titredi telefonu. Elini cebine attı ve çıkarttı. Ekranda Sehun'un mesajı vardı.
Çok açık ve netti mesaj.
"Baekhyun ifşa olmuş olabilirsin."
İstemsizce yutkundu. Bakışları yeniden Chanyeol'a döndüğünde göz göze geldi onunla. O an anladı her şeyi bildiğini.
Yolun sonuna geldiğini.
Aynı saniyelerde ise telefon hızla elinden alındı ve açık camdan dışarıya fırlatıldı.
Bu kez yutkunamamıştı bile. Chanyeol'un gözlerindeki üzeri örtülmeye çalışılmış olan öfkeyi görüyordu çünkü artık.
"Beni daha fazla sinirlendirmek istemezsin."
Titrek bir nefes aldı Baekhyun. "Nereye gidiyoruz?" Diye sordu yeniden. Chanyeol ise bu kez cevap bile vermemişti.
Nasıl olabilirdi? Nasıl ifşa olmuş olabilirdi tanrı aşkına?
Kafasındaki ihtimaller birbirine girmiş haldeydi. Kim öğrenmişti? Sadece Chanyeol mu biliyordu?
Yoksa Kai de öğrenmiş miydi? Chanyeol'un elinden kurtulma imkanı vardı. Chanyeol onu seviyordu. Ama Kai ona acımazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Barmen/Chanbaek
FanfictionBaekhyun Chanyeol'un hayatına bir barmen olarak girmişti. Sevgilisi olmuş, aylarını onunla geçirmişti. Peki ya bunlar gerçekler miydi? Baekhyun'un söylediği her cümle doğru muydu? Gerçekler açığa çıktığında artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.
