Barmen/Chanbaek

eighteen

Kyungsoo bakışlarını dikkatle Baekhyun'un üzerinde gezdirdi. "Beni sevgilinle tanıştıracağını söylememiştin Chanyeol." Chanyeol yaklaştı ve Baekhyun'un yanağını kavrayıp hafifçe kendisine çekti.

Dudaklarına küçük bir öpüş verirken döndü Kyungsoo'ya. "Ailemden görüştüğüm bir sen varsın kuzen."

"Bende Baekhyun'u seninle tanıştırmak istedim en azından." Baekhyun'un bakışları dikkatle geziniyordu Chanyeol ve Kyungsoo arasında.

Amacını anlamamıştı o da. Gerçekten ailesinden biriyle mi tanıştırmak istemişti? Ona ne ara bu denli güvenmişti?

Yine deneniyor olabilir miydi?

Chanyeol ona döndüğünde gülümsedi hızla. "Memnun oldum." Dedi bakışları Kyungsoo'ya dönerken. "Chanyeol'un ailesinden biriyle tanışmayı beklemiyordum. Şaşırdım biraz kusura bakma."

Hafifçe gülümsedi karşısındaki genç adam. "Ah bende beklemiyordum sorun değil. Bende memnun oldum." Hızla tokalaştılar. Ardından Kyungsoo kuzenine döndü.

"Bizi tanıştırmak için burayı mı seçtin gerçekten?" Güldü Chanyeol. "Sevgilim çalışmak için burayı seçti ne yazık ki. Bende bayılmıyorum." Yüksek ses çıkartan hoparlörleri işaret etti. "Kulaklarım patlamak üzere."

Chanyeol'un bakışları Kai'ye döndü. "Dostum, dışarıda daha sakin bir yerde bir şeyler içmeye ne dersin. Baekhyun kuzenim sen ve ben."

Kyungsoo'nun gözleri duyduklarıyla şaşkınlıkla irileşti. "Saçmalama. Onunla hiç bir şey içmem." Gülen bu kez Kai'ydi. "Zevkle kabul ederim dostum." Diye mırıldandı.

Bakışları Baekhyun'a döndü. "Çoktan izin aldın bile Baekhyun. Git ve üzerini değiştir."

Kyungsoo Chanyeol'a döndü. "Hey beni duymuyor musun?!" Chanyeol omuz silkti. "Herkes tamam dedi. Sende geliyorsun hiç oyun bozanlık yapma."

"Siz Kai ile dışarıda bekleyin. Ben Baekhyun'la gelirim." Hızlı adımlarla ayrıldı Kyungsoo'nun yanından ve giyinmek için ilerleyen Baekhyun'un arkasından içeri girdi.

İçeriye girer girmez belinden kavradığı bedeni hızla kapıya yasladı Chanyeol. Gözlerine tüm hissettikleriyle bakarken gülümsedi. "Güzelim."

"Chan." Baekhyun şaşırmıştı. Onun buraya gelmesini beklemiyordu. "Rahatsız olmadın değil mi? Sana sormadan yaptım ama." Omuz silkti hafifçe Baekhyun. "Rahatsız olacak bir şey yok." Dedi gülümserken.

"Keşke benimde seninle tanıştıracak bir kuzenim olsaydı. Ailemden uzağım yıllardır. Babam hayatta ama farklı bir ailesi var. Görüşmüyoruz."

Yaklaştı Chanyeol. Dudaklarını Baekhyun'un dudağının hemen yanına bastırdı yavaşça. "Benimde çok fazla ailem dediğim kişi yok güzelim. Ama benimkileri paylaşabiliriz. Benim ailem, senin ailen."

Yutkundu Baekhyun istemsizce. Neden böyle konuşuyordu Chanyeol? Kalbinin hızlandığını hissediyordu o böyle şeyler söyledikçe.

Gözleri dikkatle gözlerinde gezindi. Orada gördüğü duygu değişmişti.

Evrilmişti. Yalnızca beğeni değildi artık. Sevgi vardı gözlerinde.

Yeniden yutkundu Baekhyun. Tanımlayamadığı kadar farklı bakıyordu Chanyeol ona. İçi gidiyormuş gibi bakıyordu.

"Çıkalım mı artık?" Dedi zorlukla. Dili tutulmuş gibi hissediyordu. Karşısındaki adam, ona aşık mı olmuştu?

Tüm düşüncelerinin darmadağın olduğunu hissetti Baekhyun. Bu yanlıştı. Chanyeol onu gerçekten seviyorsa, bunu kullanması çok yanlıştı.