Kıyamadım.......Angell23654
(Kalp ritimleri)
''''''''''''''
Felix hyunjin in söylediği şeye şaşırdı. Tabiki bir ruh eşi olduğuna inanıyordu ama onun sıradışı bir canlı olduğuna- daha doğrusu bir vampir olduğuna- anlam verememişti.
"Neden konuşmuyorsun Felix?"
Felix ona anlamaz gözler ile baktı.
"Böyle bir durumda ne demeliyim bilmiyorum."
"Haklısın ancak kafanı toparlamak için biraz uyumalısın bu kan mevzusunu kafana takma seni zorlamayacağım."
Hyunjin arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi.
"Kendimi güvende hissetmiyorum. Uyuyamam."
Hyunjin ona döndü. Cebinden bir anahtar çıkardı ve ona uzattı.
"Kapıyı kilitle."
Felix tek kaşını kaldırdı ve anahtarı gösterdi.
"Onunla kapıyı kilitlesem bile anahtar olmadan o kapıyı açacak kadar güçlüsün."
Hyunjin in yüzüne bir gülümseme yayıldı.
"Çabuk kavrıyorsun. Sevdim."
Hyunjin Felix in oturduğu koltuğa yavaşça eğildi, koltuğun iki tarafına ellerini koydu ve Felix i koltuk ile arasına aldı.
"Sen rahat ol seni kendimden bile korurum yeter ki sen rahatça uyu."
Felix onun bu cümlesine cevap veremden hyunjin çekildi ve komedinin üstüne anahtarı bıraktı.
"Sana tavsiyem dışarı çıkma."
Kapıya doğru ilerledi ve çıkmadan önce konuştu.
"Rahatça uyuyabilirsin Felix. İyi uykular. "
Ve sessizce ekledi.
"Seni seviyorum..."
Felix onun bu hareketlerine oldukça şaşırmıştı.
Yavaşça yatağa doğru ilerledi.
Nedensizce o adama karşı bir güven hissetmişti içinde ancak bunu dışına vurmasına gerek yoktu.
Aklına gelen şeyle hareketlerini durdurdu.
Arkadaşları neredeydi?
Girdiği şoktan çıkıpta arkadaşlarının nerede olduğunu soramamıştı.
Kapıya doğru ilerledi ancak adımlarını çok geçmeden durdurdu.
Bilmediği bir yerdeydi ve bu odadan çıkarsa nereye gideceğini bilmiyordu.
Hyunjin denen adamın dediği şey aklına geldi.
Evet. Dışarıda ne var bilmiyordu bu yüzden onun sözünü dinleyip çıkmamaya karar verdi.
O geldiğinde sorardı.
Kapıyı en az üç defa kilitledi ve yatağa girdi.
Gözlerini kapatıp uyumayı denedi ve tüm günün yorgunluğu ile beş dakika geçmeden uykuya daldı.
^_
Yaklaşık on dakikadır tavana bakıyordu.
Sorguluyordu her şeyi.
O bir kurt muydu? Ama neden yirmi yıldır bunu fark etmemişti?
Herşey, her yaşadığı onların isteği sonucunda mı Olmuştu?
Kafası çok karışıktı, başı çatlıyordu. Fazla düşünmekten ölecek gibi hissediyordu.
Kapı çalındığında Felix daldığı için irkildi.
Yataktan kalktı ve kapıya yaklaştı.
"Benim Felix kapıyı açar mısın?"
Felix istese onun kapıyı açabileceğini bildiği için diretmeden kapıyı açtı.
Kapıda elinde tepsi ile hyunjin duruyordu.
"İçimden bir ses başının çok ağrıdığını söyledi. "
"Ha?"
Hyunjin tepsiyi yatağa bıraktı ve ona döndü.
"Otur ve yemeğini ye ardından sorularını cevaplayacağım."
Felix dediğini yaptı ve oturdu.
"Arkadaşlarım nerde?"
"Güvenli bir yerdeler."
Felix elinde ki çatalı bıraktı ve ona döndü.
"Tam olarak nerede?"
"Güvenli dedim gerisini ne yapacaksın?"
"Onların yanına gitmek istiyorum."
"Olmaz buradan çıkamazsın."
Felix ayağa kalktı ve onun önüne geldi.
"Bana bak vampir misin nesin beni hemen arkadaşlarımın yanına götür yoksa-"
Hyunjin Felix e biraz yaklaştı.
"Yoksa ne. Kaçar mısın? Kaç bakalım kasabadan çıkabiliyor musun?"
Felix ona daha da sesini yükseltti.
"BENİ BURAYA HAPSEDİCEKSİN YANİ?"
Onun yüksek sesine nazaran nazik bir sesle konuştu hyunjin.
"Öyle değil ama, yirmi yıl sonra bulmuşum bırakır mıyım diyelim."
"BEN SANA İNANMIYORUM SENİN BENİ SEVDİĞİN FALAN YOK. RUH EŞİN DEĞİLİM. KESİN KALBİNDE ATMIYO-"
Sinirle elini Hyunjin in kalbinin üzerinde koydu ve elini altında atan kalbi hissetti.
Bağırışları anında kesilirken, onu en başından beri gülümseyerek izleyen Hyunjin in yüzünde ki sırıtış daha da büyüdü.
Felix şaşkınlıkla dona kalırken. Hyunjin onun dudaklarına yaklaştı ve konuştu.
"Şimdi anladın mı Lee Felix sen benim kalp ritmimi arttıran tek kişisin."
Ardından onun dudaklarına yapıştı.
:-O:-O:-O:-O:-O
Hayir asla ciglik atmamaliyim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood İn The Water-Hyunlix
أدب الهواة"Seni ilk gördüğüm zaman buz tutmuş kalbimin attığını ve tekrardan sıcakladığını hissettim."
