Abilerim De Abilerim✨

Bölüm 2

Şuan ne mi oluyor? Aile tartışması.

"Anne. Annem. Biz bunu konuşmuştuk hatta anlaşmıştık. Biz kardeşler olarak böyle bir şey istemediğimizi ve hazır olmadığımızı söyledik. Neden böyle diretiyorsun!?"

"O sesinin ayarına dikkat et Ali. Karşında kim olduğunu unutma!"

"Abi bari sen yapma."

"Ali abim haklı. Bu kız burda olamaz. Yarın geri gitsin nerden geliyorsa. Şunun haline bakar mısınız? Bizim ailemize uygun mu sizce?"

Üzerime bakmıştım. Kot pantolon ve gömlek vardı. Neden öyle demiştiki? Pişman olmaya başladım sanırım.

"Bakın çocuklar. Biz size söyledik bu durumu. Annenizin isteği de benim için bir emirdi ve bende yaptım. Siz isteseniz de istemeseniz de Almira yarından itibaren sizin kardeşiniz. Ona göre hareket edin. Anlaşıldı mı?"

Kimseden ses çıkmamıştı. Adının Yiğit olduğunu ve az önce beni küçümseyen çocuk hızla yanıma gelip kolumdan tuttu ve oturduğum yerden kaldırdı.

" Geldiğin ilk saatlerden bile huzur kaçırdın. Allah bilir ileri zamanlarda naparsın?"

Bunu derkende resmen beni sürüklüyordu. Taki bir el onu tutana kadar.

"Yavaş ol Yiğit. Haddini bil. Evimize gelen misafirlere böyle mi yapıyoruz?"

"Abii. Bu kızı hiçbirimiz istemiyoruz farkındasın dimi. Sırf annem üzülmesin diye susuyoruz ama yeter artık. Ayrıca sen demedin mi o kız o evde olursa hayatı mahvolur diye. Ne değişti?"

"Kes çeneni ve otur yerine. Bu konuyu sonra konuşucaz seninle."

Resmen ordan oraya sürükleniyordum. Tekrar Aytemur'un yanına oturdum. Kulağıma yaklaşıp fısıldadı

"Ben sana demiştim küçük hanım. Şuan böyle olmalarının sebebi benim. Benden çekindikleri için bir şey demiyorlar."

"Bu demedikleri halleri mi?"

Başını salladı.

"Ben gittikten sonra yaşıycaksın asıl şeyleri. O yüzden keyfini çıkarmaya bak."

Modum daha da düşmüştü. Keşke yurttan çıkmadan önce aike hakkında bilgi edinseydim. Leyla gibi kafan var kızım işte.

"Yarın konuşalım bunları geç oldu. Aytemur Almira'ya odasını gösterir misin?"

"Bende geliyim abi hem pansumanını yaparım."

"Olur aslanım. Gerçi pek bi şey kalmadı."

Onlar önden sarmaş dolaş giderken bende arkalarından takip ediyordum. Doğruyu söylemek gerekirse kıskanmıştım kardeşliklerini. Benimle hiçbir zaman böyle olmayacakları kesindi.

....

Aradan iki gün geçmişti. Odadan pek çıkmıyordum. Yemek saatleri haricinde. Hala alışamamıştım aileye. Abi takımı alışmamam için her şeyi yapıyorlardı resmen. Bir tek Aytemur'la anlaşabiliyordum.

Bugün pazardı. Klasik pazar kahvaltısı yaptıktan sonra odama geri çıkmıştım. Aytemur dün akşam gitmişti. Yalan yok üzülmüştüm hemde çok. Koca evde kendimi yalnız hissediyordum.

Aytemur en büyükleriydi. Daha sonra Ali sonra yağız sonra da yiğit geliyordu. Yiğit benden sadece 1 yaş büyüktü. Yani aynı okulda olucakmışız. Kendisi bu durumdan pekte memnun değil.

Bütün gün - yemekler dışında- odada bi oraya bi buraya gidip geldim. Sıkılmış tavanı izlerken kapım çaldı.

"Gelebilirsin."