Bir kaç gün sonra
"İyisin dimi şuan. Rahat değilsen yastık getirelim bi daha."
"Vallaha boğaldum ya. İyiyim ben turp gibiyim. Doktor çıkabilirsin dedi mi dedi ben neden hala burdayım ya. Duvarlar üstüme üstüme geliyor."
"Bi güncük daha kalalım dedik ya hani Fırat."
"Ben öyle bir şey demedim Almira sen dedin bende itiraz ettim. Hatta Selçuk şuan çıkış işlemlerini hallediyor."
"Nasıl hallediyor?"
"Sen uyurken halletmeye gitti işte. Hadi çıkta üzerimi değiştireyim. Gökhan'ı da çağırıver."
"Fırat sen iyi olduğuna emin misin? Bilmeden bir şey mi yaptım?"
"Hayır. Nerden çıktı bu?"
"Bu aralar tuhaf davranıyorsun. Sanki mesafe koymak istermiş gibi."
"Niye mesafe koymak istiyeyim ki? Burdan bir çıksam normale dönecem ama çıkamıyorum ki bi türlü. Alıkoyuluyorum resmen."
"Seni düşünüyoruz şurda."
Yataktan doğrulurken doğrulamasına yardım ettim.
"Napıcan sen mi giydiricen bana üstümü? Ha öyleyse benim için hava çok hoş. Hemde baya hoş."
Yok ya değişme falan yok. Aynı Fırat işte.
"Tamam çıkıyorum şimdi. Bir daha basılma vakası yaşayamam."
Gülmüştü gülüşünü sevdiğim.
....
"Sağol Selçuk. Yaptığın her şey için. Yorduk senide."
"Evet yordunuz. Görevden geldim be ben. Biriside demediki Selçuk iyi misin yorgun musun aç m-Owww kızım ne cimcikliyorsun ya etimi kopardın."
"Çocuk iyik bi teşekkür etti pişman ettin saniyesinde."
"Napıyım kızım. Bizim kızı almış birazda bizim nazımız geçsin istiyoruz şurda. Neyse. Gel bırakayım seni de. Ordan eve geçerim ben."
"Abi ben biraz daha kalsam olur mu?"
"Kalsan? Burda? Bununla?"
"Yok abi yoldan geçen biriyle. Heralde Fırat'la. Söz çok geç. Gitmem eve."
"Gerek yok Almira. Gökhan var zaten."
"Ya sus sen işte. Yemek falan yapıcam hem. Sıcak sıcak yersin."
"Gökhan halleder dedim Almira uzatma işte."
Uzatma? Noluyor Fırat'a böyle? Neden böyle davranmaya başladı?
"Peki tamam uzatmayayım ben. İyi günler size. Hadi gidelim abi. Hasta ziyaretinin kısası makbuldür."
"Almira öyle demek istemedim."
"Gökhan akşama doğru Özge'nin evine gelir misin? Yemekleri veriyim sana sen getir. Sen halletmiş olursun6bu sayede."
Hiçbirini dinlemeden evden çıkıp hızla adımlarla Özge'nin evine yöneldim.
"Aptal ya aptal. Ne yapsak yaramıyor resmen. İyiliğini düşünüyoruz heralde yoksa bizde müptelası değiliz."
"Yok birde olsaydın."
"Abi lütfen konuşma. Sinirlerim bozuldu zaten. Ben onun iyiliği için çırpınırken onun yaptığına bak."
"Böyle davranması normal."
"Neresi normal."
"Sevdiklerini birbir kaybetti Almira. Üstüne seni de kaybetmek üzereydi. Her şey üstü üste geldi o da doldu. Şimdide yavaştan taşmaya başladı. Biraz sabret geçer elbet bir gün."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abilerim De Abilerim✨
Literatura FemininaYetimhanede geçen bir hayat ve o hayata biranda giren aile. Almira yeni ailesine alışmaya çalışırken abileri ona pekte yardımcı olmuyordu. Bakalım sonları nasıl olacak?