"Özge hemşire!"
"Efendim?"
"Danışmada bir yakının seni çağırıyor."
"Kimmiş?"
"Bilmiyorum. Acil olduğunu söylemiş. Bak istersen bi."
"Tamam sağol."
Aşağıya indiğimde etrafa baktım bizimkileri görmek için ama Fırat'ı görmeyi hiç beklemiyordum.
"Fırat?"
"Nasılsın Özge?"
"İyiyim de sen niye geldin ki bir sorun mu var?"
"Bir sorun yok ama var. Almira birkaç gündür telefonlarımızı açmıyor. Eve geldiğimde de yok diyorsunuz. Almira iyi mi?"
"Dışarıda konuşalım mı?"
Kabul edercesine başını salladıktan sonra dışarı çıkıp bir yere oturduk.
"Almira bana da anlatmıyor. Tüm gün odasında yatağında yatıyor. Arada birde ağlıyor sonra uyuyup kalıyor. Soruyorum aranızda bir şey mi oldu diye geçiştiriyor. Bari sen anlat. Ne oldu kavga mı ettiniz?"
"Ben geldiğimden beri Almira'yı görmedim ki? Konuşmadık bile."
"Fazla üzerine de gitmek istemiyorum. Anlatmak isterse anlatırdı. Belki Aytemur'a anlatmıştır. Bahçede falan sık sık oturup konuşuyorlar."
"Olabilir. Ben dönerken sizin eve uğrarım tekrar bir bakarım. Bir dakika. Bana Yağız'la gitti demiştiniz?"
"Almira söyletti valla."
"Ben gideyim o zaman. Canıma tak etti onsuzluk. Yeter da."
"Aytemur bırakırsa belki senin olabilir. Koş dene şansını."
"Kolay gelsin sana."
"Sanada!"
...
Evlerinin arka tarafındaydım. Belki ön taraftan görürse yine kaçardı benden. Sessizce arkadan bahçeye atlayıp ön tarafa doğru ilerledim. Ordaydı işte. Bahçedeki hamakta yatıyordu. Ağacın dibinde de Aytemur oturuyordu. Şimdi gitsem kesin Aytemur celallenecekti gereksiz bir kavgaya dönecekti mevzu. Beklesem ne zaman içeri gideceği de belli değildi. Şimdiden çekmeye başladım bu abilerinden ben.
....
Yarım saattir duvarın dibinde Aytemur 'un gitmesini beklerken telefonuma mesaj geldi.
***"Daha ne kadar orda bekleyeceksin?"
Aytemur'a baktığımda bana bakıyordu. Ne zaman fark etti geldiğimi? Adam asker Fırat heralde fark edecek. Ağacın dibinden kalkıp hamakta yatan Almira' ya baktı. Derin uyuyordu sanırım. Elindekileri masaya bırakıp yanıma geldi.
" Niye ön taraftan gelmedin de arkadan gizli gizli izliyorsun?"
"Önden gelince de kardeşin kaçıyor benden. Niye kaçıyor onu da anlamadım."
Aytemur kolumdan çekiştirerek beni arka tarafa tekrar götürdü. Ordaki eski sandalyelere oturduk.
"Almira geldiğimden beri iyi değil. Sürekli ağlayıp kendini odaya kapatıyordu. Banada geçen anlattı olanları."
"Olanlar derken?"
"Onu aldatıyormuşsun. Ayça'yla."
"NE!? Aytemur saçmalama ne aldatması? Onu ne kadar çok sevdiğimi sende biliyosun o da biliyor."
"Kes lan bağırmayı. Çarpıcam şimdi şurda ağzının ortasına. Bizde inanmadık heralde ama görmüş işte sizi."
"Nerde görmüş?"
![](https://img.wattpad.com/cover/358335335-288-k732383.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abilerim De Abilerim✨
ChickLitYetimhanede geçen bir hayat ve o hayata biranda giren aile. Almira yeni ailesine alışmaya çalışırken abileri ona pekte yardımcı olmuyordu. Bakalım sonları nasıl olacak?