Bölüm 34

3.9K 230 17
                                    

Bir o tarafa bi bu tarafa gidip duruyorum. Fırat'ın evini basmakla burda kalmak arasında gidip geliyorum daha doğrusu. Hadi geçen sefer zorla girdi evine bu sefer nasıl telefonuna cevap verebiliyor? Bu da mı zorla yani?

Ben niye düşünüp duruyorum ki. Ararım Gökhan'ı öğrenirim ne işi varmış o kızın evde. Gökhan'ı aradığımda birkaç çalıştan sonra açtı.

"Efendim yenge?"

"Gökhan nerdesin?"

"Nerdeyiiiim çarşıdayım yenge. Arkadaşlarla takılıyoruz. Bir sıkıntı mı var?"

"abin evde mi? Aradımda ulaşamadım kendisine."

"Evde yenge. Şarjı falan bitmiştir. Görünce arar o seni merak etme."

"Arar beni doğru."

"Sinirli misin sen? İstersen gidip bakabilirim eve."

"Yok. Hiç gerek yok. Sen arkadaşlarınla takıl. Abin görürse eğer arar beni zaten. Görüşürüz."

"Görüşürüz yenge."

Bu sefer seni çiğ çiğ yedim Fırat.

....

"Abi acaba durdursak mı? Bu kadar iş yaptıktan sonra şuraya bayılması gerekiyor. Normal değil yani bu kadar enerji."

"Bence hiç karışmayalım Yağız. Baksana sinirine. Her an birimizi öldürebilir."

"Ahmete gidip konuşsun bence."

"Ben niye konuşuyorum ya. Ölmek için çok gencim. Yiğit gitsin."

"Ben giderim gitmesine de daha sabah bana nefretini kustu. Günlük dozumu aldım ben."

Bunları onları duymadığımı falan mı sanıyorlar? Onlara dönüp baktığımda kendi hallerinde takılıyormuş gibi yapıyorlar ama önüme geri döndüğümde aralarında konuşmaya devam ediyorlardı.

" Bence Ali gitsin. Tüm sinirini ondan çıkarsın bir şeyi kalmaz. "

" Ahmet çarparım seni şurda sağlı sollu. Özge burda olsaydı iyiydi."

"Neye sinirlendiğini mi bulsak acaba?"

"Naptınız lan bugün kıza?"

"Yağız abi vallaha bir şey yapmadık. Yiğit'e nefretini kustu sonra yanlışlıkla kavanoz kırdı sonra da dışarı çıktı hava almak için. Geri geldiğinde sinir küpüydü zaten. Birazda düşünceliydi."

"Fırat'la ilgili mi acaba?"

"Sizene ya sizene!? Ha Fırat'la ilgili ha başka bir şeyle ilgili. Sizene!"

"Almira endişe ediyoruz senin için. Yorgunluktan düşüp bayılacaksın şuraya."

"Etmeyin endişe falan. İyiyim ben. Bitmiyor zaten şu reçellerde. Ne yapış yapış bir şey bu ya!?"

Yiğit yanlarından kalkıp mutfağa benim yanıma geldi.

"Bırak ben hallederim. Sen odana gidip dinlen hadi."

"İyi. Gidiyorum ben."

Mutfaktan çıkarken biliyordum Yiğit'in peşimden gelip benimle konuşacağını. Tahmin ettiğimde oldu. Odama girer girmez o da peşimden geldi.

"Hadi anlat noldu? Fırat mı bir şey yaptı?"

"Yiğit bak hiç havamda değilim zaten."

"Bu gecelik unutalım aramızdaki kırgınlığı. Sadece abi kardeş olalım. Derdini anlat bana çözüm bulayım. Aramızda kalıcak. Söz."

Abilerim De Abilerim✨Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin