Abilerim De Abilerim✨

Bölüm 7

Almira: Aytemur?

Aytemur:Efendim küçük?

Almira:Ne zaman geliceksin?

Almira:Çok uzun sürecek mi görevin?

Almira:Belirli bir süresi var mı?

Aytemur:Yavaş gel kızım ya. Ne bu hız ayrıca daha bugün geldim ve göreve çıkmadık bile. Hareket emri bekliyoruz.

Aytemur:Bir sorun falan yok dimi?

Aytemur:Aramamı ister misin?

Almira:Yok yok arama. Yatıcam zaten şimdi. Çok uykum var.

Almira:Bir sorun da yok. Gelince konuşuruz.

Aytemur:Öyle olsun bakalım. Ben gidiyorum. Yazarsan ya da ararsan görmeyebilirim bilgin olsun. Dikkat et kendine.

Almira:Sende :)

Görüldü

....

Ağlamak istiyordum ama artık ne gücüm kalmıştı ne de göz yaşım. Ali çok değişmişti. Başlarda bana ümit veren ılımlı yaklaşan Ali gitmiş yerine gaddar bi insan gelmişti.

Saate baktığımda akşam 8'e geliyordu. Yağız gelmiş olmalıydı. Yanına gitmek istiyordum ama kendimi aşırı halsiz hissettiğim için yatağımdan kalkasım gelmiyor.

Normalde şuan kendimi toparlayıp o Ali'ye haddini bildirmem gerekiyor ama saygısızlık yapmak istemiyordum. Heleki onlarla aramı yeni yeni yapmaya çalışmaya başlamışken hiç başa dönmeye niyetim yoktu bu yüzden. Sabredicektim sadece.

Telefonla uğraşırken kapım çalmıştı. Nasılsa gider diyip ses vermedim ama kapıdaki ıslarla çalıyordu.

"Müsait değilim."

Beni hiç dinlemeden kapıyı açtı. Yiğit? Ne yalan söyliyim şaşırmamıştım hatta daha erken bekliyordum.

"Yemek yiyoruz gel hadi."

"Tokum ben siz yiyin."

"Aç olduğunu ikimizde biliyoruz. Sabahtan beri odaya kapalısın."

"Aç olsam inerdim Yiğit. Sizin demenizle bilmiyorum."

"Bak Almira bende sana meraklı değilim tamam mı? Yağız abim dediği için geldim yoksa açlıktan ölsen bile umrumda olmaz."

Yok bu erkekler cidden nankörler. Ben onun için neler yapıyım o ne yapsın?

"Öleyim o zaman Yiğit."

"Çocuklaşma da gel hadi."

"O da aşağıda mı?"

Başını olumlu anlamda salladı.

"Hiç gelmem o zaman."

Yiğit derin nefes alıp kapıyı kapattı ve yanıma geldi.

"Ali abim beni düşündüğü için öyle bir tepki verdi. Normalde asla öyle bir tepki vermezdi. Bende çok şaşırdım sende gördün."

"ne hastalığın var senin?"

Tereddütle yüzüme baktı.

"ordan bakınca katile mi benziyorum? Ali'de öyle bakıyorda bana."

"bi ara ağır depresyon atlattım ama izleri hala devam ediyor."

"nasıl yani?"

"odaya kapanmalar sürekli uyuma isteği falan. Klasik depresyon belirtileri. Yeni yeni düzeliyorum. Abim de tekrardan ortaya çıkmasından korkuyor"