Ölünün Yası

✨ 2

Keyiflice okuyun la

Yılbaşına özel bol yorum bekliyorum

📍

Salı;

Füsun hanım masanın başında oturmuş oğluyla yine aynı konuyu ele alacağı için canı sıkkındı. "Oğlum.." Kandemir ağzını sildi aheste aheste. "Anne aynı konuları defalarca konuştuk seninle, ben hayatımda kimseyi istemiyorum. Ne kadar süre geçerse geçsin istemeyeceğim."

Sıkılmıştı bu evlilik mevzularından. Aileler bunca zaman hep onun yerine karar almışlar, sen ağa olacaksın diye ona konuşma hakkı bile tanımadan hayatını dizayn etmişlerdi. Daha fazla buna katlanmak istemiyordu.

"Bu sefer başka bir şeyden bahsedeceğim. Tamam evlenme, asla ısrar etmeyeceğim artık fakat bir evladın olmak zorunda. Bunun için ben bile bir şey yapamam Kandemir, olmak zorunda." Bunun ardından ne gelecek merak ediyordu adam. "Ee ne çözüm düşündün peki buna?"

O da biliyordu aileye bir evlat vermek zorunda olduğunu fakat istemiyordu işte. Karısıyla yaşanan onca şeyi yeniden bir başkasıyla yaşamak istemiyordu. Yeniden biriyle hem arkadaş hem dost hem karı koca olmak istemiyordu. Biliyordu kimsenin ona eşi kadar huzur veremeyeceğini.

"Hani şu sana aşık erkekten bozma bir oğlan var ya, onu getirelim. Bak yüzünü bana dönme öyle, bebek olunca bizden para da koparamaz mahkemeye de veremez. Düşün bir, onun da hayatını kolaylaştırırız, makul bir miktar para veririz ailesine, baksana hem buraya gelip temizlik yapıyor hem de tarlalara gidiyor iş görüyor. Onunki de can oğlum, buraya gelince tek görevi çocuk yapmak olacak."

Kandemir sinirle tısladı. "Anne sen ne dediğinin farkında mısın? Ben ona nasıl dokunurum düşündün mü? Hem mal mı bu da çocuk yaptırıyorsun kafana göre?" Annesi sinirleniyordu artık. "Soyumuzu kuruttuğunda ve kızlarımızı başka aşiretlere peşkeş çekmek zorunda olduğumuzda da aynı şeyi söylersin herkese oldu mu oğlum? Ben memnun muyum elin ne olduğu belli olmayan oğlanı oğlumun koynuna sokmaktan?"

Kandemir gözlerini kapattı bir kaç saniyeliğine. "Bence sen evlenmediğim için ne dediğini sapıttın." Masadaki diğer herkes dikkatle ikiliyi dinliyordu. Kandemir'in kız kardeşi konuşma ihtiyacı hissetti. "Abi... Aslında iyi bir fikir olabilir. Oğlanın halini görüyorum ben, elleri falan hep yara olmuş. En azından hem o insan muamelesi görür hem de sen evlenmek zorunda kalmazsın abi."

"Ya siz bu evde hepiniz mi kafayı yediniz? Ne zamandır düşünüyorsunuz bunu? Akıllıca bir iş mi sizce?" Kandemir sinirinin artmaması için derin bir nefes aldı. O oğlanın kendisine bir kez bile rahatsız edici bir davranışını görmemişti, haftanın üç günü odasını temizleyen oydu fakat bir kez olsun kendisine ait bir işaret koyup kendisini belli etmemişti.

Varlığıyla asla rahatsız etmemişti Kandemir'i.

"Başka bir yolu mu var? Hadi evlen çocuk yap? Yapmak istemiyorsun. Rastgele bir kadın getir de çocuk yap bakalım nasıl donumuza kadar alıyorlar seyret." Füsun hanımın korkularının ne kadar doğru olduğunu herkes biliyordu. Hiçbir hareketleri rastgele olamazdı.

"Bunun tek yolu bu mu sanki? Başka yol yok mu? Çocuksuz olmaz mı sanki?" O da biliyordu bu işin olamayacağını, çocuk soyları için gerekliydi, mecburlardı. "Oğul sen iyice kafayı yemişsin, anladık karın öldü yastasın ama yeter. İki yıl oldu yeter daha fazla ne kadar bekleyeceksin? Hadi bekle, beklemene bir demiyoruz ama çocuk olup büyüyene kadar sen de yaşlanacaksın." Şuan 30larının başındaydı ve çocuk büyüyene kadar yaşlanacaktı.

Şuanda bile boyu kadar çocuğu olmalıydı.

Oğlunun yumuşayan çehresine baktı Füsun hanım, gülümsedi. Bir şekilde bu iş olacaktı. "Nasıl aynı yatağı paylaşacağım o erkekle?" Her şeye tamam ama bu Kandemir için bile fazlaydı. "Oğlum sana ömrünü paylaş demiyoruz bir kaç kez beraber olacaksın o kadar. Ben de memnun değilim ama bir kaç kere, sonra zaten hamile kalır doğuma kadar ayrı odalarda kalırsınız."

Bu konu defalarca evde konuşulmuş evin asıl ağası da yokken Kandemir'e açılmıştı konu.

"Ya hamile kalmazsa?"

"Babasının evine döner, ben de bir daha ağzımı açıp da torun demem." Bu çok büyük bir laftı fakat üç hafta önce eve doktor çağırmış herkesi kontrol ettiriyorum ayağına oğlanı da kontrolden geçirtmişti.

Sağlıklıydı, adet düzeni yerindeydi ve yumurtalıkları da doktorun dediğine göre sorunsuzdu. Bebeklerinin olmaması olanaksız görünüyordu.

"Tamam, haber verin ne yapılacaksa yapılsın." Evde bir anda oluşan bayram havası kahvaltıyı daha da keyifli hale getirdi. Oğlandan kurtulmak hem çok kolaydı hem de hiçbir aşiretin ağzına laf vermeyeceklerdi. "Hah şöyle be oğlum, oğlana gönül de vermene gerek yok. İstediğin kadar sev karını."

Kandemir tek kelime daha etmedi, daha fazla bu konu üzerine düşünmek istemiyordu. Yapılacak çok fazla işi varken bir kaç lokma daha alıp çayını son kez içti ve masadan kalktı. "Sana güveniyorum anne ama sakın başka şeyler planlayıp beni sınamayın."

Babasının bir haftadır şehir dışında oluşu tüm yükü üstüne bindirmişti. Bugün ise İran'dan gelen ortaklarıyla yeni bir işbirliği için toplanacaklardı. Füsun hanım başını salladı. "Endişen olmasın oğlum, bu işi ben halledeceğim."

"Nazen! Git Feride'nin evine haber sal, cuma akşamı hayırlı bir iş için geleceğiz de." Evin hizmetlisi başını eğdi. " İçeriden koşarak gelen kadın başını salladı. "Olur hanımım, bugün gider haber ederim."

Nazen müjde verirken kıza geleceklerini düşünecerek ne umutlar vermişti. Cuma akşamı herkes için beklenenden çok daha farklı olacaktı.

📍

Bölüm nasıldı?

Kandemirimiz kötü bir adam değil merak etmeyin

Sizi seviyorum ♥️🌼