Keyiflice okuyun la
Yorumlarınızı bekliyorum
📍
Beş mevsimi birbirlerini delicesine severek geçiren ikili bahara girmişlerdi. Bugün ise Ramazan bahar temizliği yapacağım diyerek bütün evi temizlemeye başladı ona yardım eden kadınla. Kandemir eve bir hizmetli almış, oğlana asla iş yaptırmıyordu.
Ramazan ise boş çok vakti olduğu için Halk egitim merkezindeki kurslara katılıyordu. Geçen gün ingilizce kursu açılmış, oğlan hevesle katılmıştı. Akşam gelip kocasına da anlatınca Kandemir'in de İngilizce bildiğini öğrenmişti.
Adam neticede üniversite mezunuydu.
"Abla ben perdeleri asıyorum sen makinayı elleme hiç yoruldun zaten." Bahçeden merdiveni getirip camın önüne doğru yasladı. "Olur mu öyle şey Ramazan oğlum, ben yapıveririm şimdi."
"Olmaz sabahtan beri yaşına bakmadan benimle beraber tüm evi temizledin, sen dur ben hallederim." Kadın olmaz dese de Ramazan dinlemedi kadını. İnadı tam bir inat olduğundan merdivenin kenarından düşmesin diye tuttu kadın.
Ramazan perdeyi makinanın içinden aldı ve salona gelip merdivene çıkmaya başladı. Sabahtandır bir şey yemediğinden herhalde, başı biraz döner gibi oldu ve merdivenin ucuna gelmeden duraksadı oğlan.
Gözlerini bir kaç saniye dinlendirip yeniden doğruldu. "Kuzum in aşağıya bak bir şey olacak şimdi." Ramazan gülümsedi. "Bir şey yok abla, bir şey yemedim ya sabahtan beri ondan oldu. Şimdi takarım çabucak." Gülnur hanım ise oğlanı bırakmayıp parçasından tutarak zorla indirdi merdivenden.
"Şimdi çabucak makarna yaparım yeriz, yemeden sakın çıkayım deme merdivenlere. Sen böyle güçten düşersen Kandemir beyim bana neler eder kim bilir." Söylene söylene oğlanı da tutup mutfağa girdi kadın.
"Ama o kadar da kötü değilim ki ben, sadece birazcık başım döndü o kadar." Gülnur hanım sus bakim diyerek susturdu oğlanı, çabucak ocağa su koydu ve bir yandan da dolaptan malzemeleri çıkarıp salata yapmaya başladı.
"Belli belli yüzün gözün atmış, bir şey yemeden kalkma bile. Makarna neli olsun?" Ramazan dudaklarını büzerek düşündü, bir kaç gündür domates veya salça görmek istemiyordu.
"Abla domates veya salça olmasın da ne olursa olsun, kusasım geliyor." Gülnur hanım duraksadı ve arkasını döndü. "Kusasın geliyor? Başın dönüyor? Şimdi ben tereyağlı bir makarna yaparım sonra bir doktora gidelim tamam mı Ramazan oğlum?"
Oğlan anlamamıştı hiç, neden doktora gideceklerdi ki...
"Gülnur abla bir şeyim yok ki neden hastaneye gidelim?" Ramazan bir neden bulamıyordu. "Belki hamilesindir oğlum, gidip bir test ol bakalım... Belki Kandemir beyime güzel bir müjde verirsin." Bunca zaman olmamıştı ki hiç, olur muydu ki acaba...
Ramazan heyecanlanmamak için gözlerini etrafta gezdirdi. Derin bir nefes aldı, Kandemir ilk zamanlar baba olma ihtimaliyle sürekli heyecanla beklese de bir süre sonra hiç sormamaya başlamıştı. Bir buçuk yıla yakındır korunsalar da korunmasalar da olmuyordu işte.
Bu 1980'lerde pek alışılagelmiş bir şey değildi. Bunca zaman çocukları olmamışsa ikisinde biri kısır olarak atfedilirdi.
"Olabilir mi abla? Yani bunca zaman sonra?" Gülnur hanım gülümsedi ve oğlana yaklaşıp saçlarından öptü. "Ben evlendikten 5 yıl sonra oldu bebeğim, herkes kısır dedi doğuramıyor dedi ama sağ olsun kocam kulak asmadı."
Ramazan burukça gülümsedi, bu insanların hepsi böyleydi.
"Şey biz yine de çok umutlanmayalım, sonra üzülüyorum ben." Kadın olur kuzum diyerek işine döndü. Elinden geldiği kadar hızlı bir şekilde makarnayı yapıp ikili yemek yediler.
Yarım saat sonra çağırdıkları arabaya binip hastaneye gitti ikili. Hastaneye gitmeden önce de kocasını arayıp dışarıya gezmeye gideceğim diyerek haber vermiş bulundu, belki kendilerinden önce adam eve gelirse endişelenmesin diye.
Hastaneden içeriye girip sıra alırlarken bir yandan da gergindi oğlan, bir an önce gerçeği öğrenip ona göre hareket etmek istiyordu. Eğer hamileyse kocası çok mutlu olacaktı, kendisi de keza öyle.
Bir bebeğe, ikisine benzeyen bir bebeğe sahip olmak paha biçilemezdi.
Gerginlikte beklerken Gülnur hanımın elini sıktı. "Gülnur abla hamileyimdir değil mi? Yani öyleyimdir değil mi?" Bir umuttu küçük yüreğindeki, bunca yılını sevdiği adama vermiş, şimdi de onunla olacak bebeğini taşıyacağı ihtimali kalbini pır pır ediyordu.
"Güzel oğlum benim, her şey Allah'tan. İnşallah hamilesindir... Ne de güzel olursun bebeğinle, Kandemir beyim de çok sevinir. Çocuk neşedir neşe, güzeldir hoştur." Oğlanın saçlarını okşadı, sarıldı oğlana. Bir kaç dakika sonra içeriden çağrıldı Ramazan. İçeriye geçip derdini anlatırken çift cinsiyetli olduğunu da eklemiş ve tetkik yapılmasını talep etmişti.
Testlerdir hastanenin boğucu havasıdır derken geri dönmüşlerdi ikili. İki güne ancak sonuçların çıkacağını söylemişlerdi. O nedenle Ramazan biraz gergin biraz da belirsizlikle nasıl davranacağını, Kandemir'e belli etmeden nasıl iki günü geçireceğini düşünüyordu.
Evin içinde bir o yana bir bu yana dönerken akşam olmuştu, mecburen Kandemir gelince takacaktı perdeleri. Öyle böyle oyalanırken Gülnur hanım da evine gitmişti akşam olmadan.
Oğlan eline aldığı kitabı okurken anahtar sesini duymuş, hemen doğrulmuştu koltukta. Kocasının yanına gitti, sıkıca sarıldı adama. "Hoşgeldin kocacım, nasılsın?"
"Güzelim seni gördüm ya tüm yorgunluğum bitti gitti vallahi, çok özledim kokunu gülüşünü." Ramazan mayışarak adamın kucağına bıraktı kendisini. Kandemir oğlanı hemen kolları arasına alarak salona doğru yürümeye başladı.
"Beni çok özlemişsin bugün hareketlere bak, sen böyle yapacaksan dışarıya çık hava al her gün." Ramazan kıkırdadı ve kocasının dudaklarını öptü. "Sen özlüyorsun da ben özlemiyor muyum kocacım, ben de çok özlüyorum seni."
"Hmm öyle mi beyefendi, çok özlüyorsanız bunu yatak odasında belli edin o zaman. Malum utangaçlığınızdan ötürü bazen ışık kapatmak zorunda kalıyoruz gözlerimize yazık."
"Arsızlık yapma Kandemir!" Adamın göğsüne vurdu hemen. " Ne arsızlığı doğruları söylüyorum." Eşinin boynundan öptü koklayarak. "Hm hm kesin öyledir, sapık adam."
"Bu sapık adam şimdi karnını doyurmak için seni odaya götürsün de bakalım ne yapabiliyorsun bir görsün."
📍
Bölüm nasıldı???
Sizi seviyorum ♥️ 🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölünün Yası
Fiksi Umum..... interseksüel birey içerir. Ramazan'ın içindeki duygular coşarken ağlamamak için başını gökyüzüne çevirdi. "Onun o çatık kaşları bir seni görünce yumuşardı, onu niye ebedi bir yalnızlığın ortasında bıraktın?" Gözleri doluyordu artık. ..... mpreg
