Bir anlaşma yapıp üniversite boyunca aynı evde yaşayan/yatak arkadaşı olan ikili.
Çoğunluk düzyazı//texting içerir
yan shipler: chanmin, sunki
[uzun soluklu]
Fic, Han Jisung ve Lee Minho'nun aynı evde geçirdikleri son yılı ve anlaşmalarının bitmesin...
Telefon çalıyor... Çalıyor... Çalıyor... Hattın elektronik sesi dolduruyor geceyi misafir eden geniş karanlık salonu. Ardından tam da beklediğim gibi operatör çok kez duyduğum cümleleri sıralıyor.
"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamamaktadır..."
Oturduğum kanepede derin bir nefes aldım. Açmayacağını biliyordum, belki de açmadığı için minnettardım. Onu aramam anlamsızdı ve hayatımdan çıkmasını kesin bir dille söyledikten sonra aramalarımı açmasını beklemek de hata olurdu.
Lee Minho gideli bir ayı geçiyordu. Zordu, onsuzluk zordu bana. Minho'yla olan iletişimimin tamamen bittiğini kabullenmek istemiyordum. Yine de takvim yaprakları kopup gerçekler acı bir şekilde yüzüme vuruldukça yavaş yavaş anlıyordum.
İşe başlamamın üzerinden iki haftadan fazla bir süre geçmişti. Şirketten avans alıp Seul'ün merkezinde yüksek bir apartmanın üst katlarından bir daire tutmuştum. Eşyalarımın birazını buraya getirmiş ve tekrar bir taşınma sürecine girmiştim ki geçen son iki hafta benim için oldukça yorucuydu.
Ve istemsizce bu huyu edinmeye başlamıştım...
Açmayacağına güvenerek arıyordum onu. Açmıyordu da ama yaptığımı bencillik olarak sayabilirdim. Bana hislerini itiraf etmişken o telefonda adımı görüp aramayı cevaplamamak eminim onun için daha zordu. Yine kendi içimi rahatlatıyordum, yine değişmeyen bendim belki de.
Gözlerim dairenin baştan başa cam olan geniş duvarından geceyi süsleyen şehir ışıklarına kaydı. Evde yalnız kalınca düşüncelerim daha kolay sarıyordu etrafımı. İşteyken kafamı meşgul etmek adına çok sıkı çalışıyordum, boş vakitlerimde Yongbok ve Wooyoung adında yeni tanıştığım iki çocukla laflıyorduk. En sonunda da böyleydi, gecenin bir vakti yalnız yatağımda uyanıyordum. İçimi kaplayan hüzün geri uyumama izin vermiyordu ve yastığımı alıp gidebileceğim o oda yoktu artık. Zaman zaman kabus gördün bahanesiyle sarılarak uyuduğum beden benden çok uzaktaydı artık.
Salon karanlıktı, iç çekip elimdeki telefonun ışığı gözlerimi alırken instagram'a girdim. En son paylaştığı gönderi birkaç ay öncesine aitti. Ondan sonra hiçbir şey paylaşmamıştı ama benimle olan gönderileri de silmeye eli gitmemişti belli ki. En son paylaşmış olduğu iki gönderiye baktım öylece.
•
Instagram @/ikleeknows
8 gönderi 867 takipçi 205 takip
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sssoyeon oha cok iyi fotokim cekti (ben cektim👅) >sun_sunoo sen de masada surekli bu ikisini mi izliyon napıyon🙄 >sssoyeon gayleri severim. >yawnzzn yalancıya bak bi tane soobinle fotomuz yoktur telefonunda ayrımcılık ya.
