WATTPAD BİLDİRİM ÖZELLİĞİNİ KAYBETTİ!
UYGULAMA GERİ DÖNENE KADAR YENİ BÖLÜM TARİHLERİNİ son yüklediğim sayfada bulabilirsiniz🧚🏻♀️
Ondan yana doğru çevirdim gövdemi, yüzümün yarısını araba koltuğuna gömdüm. Gözlerimi ovuşturdum. "Nelere?"
"Merak m...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Nisan 2024
"Öyle gibi yaptın."
Aynadaki görüntümde beni tatmin etmeyen bir şey, bir yanlışlık vardı. Bu öyle huzursuz ediyordu ki beni, üstüme elbiseyi geçirmemle daha hızlı hareket etmeye başlamam gereken zaman dilimine geçmiş olmama rağmen, ben sanki aksi geçerliymiş gibi daha da yavaşlamıştım. Gözlerimi, ne kadar bacaklarıma geçirmem gereken çoraba kaydırmaya çalışsam da onlar bir yolunu bulup, kendilerini banyo aynasına kaydırıyordu.
Yakut kırmızısı, kadife bir elbise vardı üstümde. Tenimin çoğu açıktaydı. Sağ omzumdan tek bir askısı olan, bedenime yapışık, eteği rahat dökülen yakut kırmızısı bir elbiseydi. Kadife kumaşın üstü siyah bir tülle kaplıydı. Eteğim çapraz kesimdi. Sol bacağım uyluklarına kadar açıkken, sağ bacağım çapraz kesimden dolayı daha çok örtünüyordu. Yine de iki taraftanda kısaydı elbise, iki dizimde açıktaydı. Sırtım bile omuz bıçak kemiklerimin aşağısına kadar çıplaktı.
Eşofmandan başka bir şeyi kendime uygun göremiyorum. Böyle şeyler giymem... seneler önce yasaklanmış gibi hissediyorum.
Elbise ile alakalı beğendiğim tek şey; sağ omzumdan dökülen askının üstündeki, küçük gül motifiydi. En rahatsız edici olan şey ise, boğazımdaki ince kemerdi. Sinirimi bozuyordu ama bu detayı bizzat kendim ekletmiştim, çünkü bu gece inandırıcı olmalıydık.
Tıpkı yakut kırmızı rengini bilerek seçtiğim gibi, bu ince kemeri de aynı 'inandırıcı olma' sebebinden seçmiştim.
Ne konuda inandırıcı olmak mı? Az biraz bekleyin. Çünkü size çabuk çabuk her şeyi anlatacak kadar ilgi göstermiyorum.
Karan'ın elinden kurtulmamdan bu yana otuz yedi gün geçmişti şimdiye, bedenimde bıraktığı izler geçmişti. Bacaklarımdaki, boynumdaki ve sırtımdaki izleri Arın ya da diğerleri görecek diye artık endişelenmeme gerek yoktu ama bu bana daha iyi hissettirememişti. Çünkü ben hala daha o izleri görüyordum.
Bu yüzden, bu gece giymem gereken kıyafetlere özenle ilave ettirmiştim tülden eldiven ve ince çorapları. Tenimden silindiğinde dahi gözlerimin önünden kaybolmuyorlarsa bile, en azından örtmem hala mümkündü.
Kapı tıklatıldı, "Gittiler," dedi Arın. Saçımı ve makyajımı yapan Zara ile etrafı kolaçan etsin diye otele getirdiğimiz Mete'yi kastediyordu.
Otelin 65. katındaki kral dairelerden birindeydik. Bugünün amacını Zara ve Mete bilmiyordu, ancak bize yardım etme görevini üstlenmişlerdi. "Tamam." diye geveledim saçıma bakarken. Zara'ya açık bırakmasını söylemiştim ama aptal kız kendi bildiğini yapıp dağınık bir topuz yapmıştı. Gözlerim aynadaki gözlerime değdiği anda omuriliğimdeki büyük bir sinir yakalanmıştı da kulaklarıma kadar çekilmiş gibi kasıldım. Bakışlarımı kendimden çektim hemen. Nefret ediyorum. İğrenç.
