[21] Masumiyet Kafiri

2.8K 159 88
                                    

Sevgili okurlarım, bu son attığım bölüm, yaklaşık 123 sayfa

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sevgili okurlarım, bu son attığım bölüm, yaklaşık 123 sayfa. Bir mühendislik öğrencinin aynı anda staj, dil ve derslerle uğraşırken üstüne blog açıp (kitap bölümlerini yüklemek için) kitap yazması ve sosyal medya işini öğrenmeye çalışması hiç de kolay değil. Hem de tüm yazarlar bir çeşit mazeretlerle Wattpad'i terk ettiğinde, bu tekelleşme sonucu hiçbir zaman kitabını yayınlama müsaade etmeyeceklerini anlarsın, bu çok daha boktan. Yine de vazgeçemem yazmaktan vazgeçemiyorum. 

Oy falan da istemiyorum artık. Bir bölümüm de 100 civarı sayfa olduğu için bundan sonra 5 günde bir part gönderme usulu ilerleyeceğim haftaya. 

Bugün 22.00'da Moira'nın İplikleri diye bir bölüm gelecek, Cuma'da Konfüçyüs diye bir bölüm gelecek. Ondan sonra, Part 1 Çarşamba ve Part 2 de Salı olmak üzere bölümler tekrar düzenli haline gelecektir. Artık bölümlerimin uzunluğu arttığı için, eskisi gibi haftalık olamıyor:( 10 güne çektim.

Yorum yapmayı unutmayın;) Eleştiriyi sizden başka kimseden alamam. Kırkayak, ben ve siz varsınız bu kümede. Tahmin edersiniz ki Kırkayak konuşamıyor(kuru kafa emojisi hayal edin.) Bazen ayakta kalmak için varlığını bilmem gerekiyor be kuzular;)

21. Bölüm: Masumiyet Kafiri

O gün, seni inkâr edeceğime yemin ettim.

Hiçbir yemini tutamayacak, basiretsiz bir insan ettin beni.

Allah'tan buldurdun beni.

"Aklın çanına vurulunca kahkahalar ötmeye başlar."

Saçlarımı geriye atıp, bir at kuyruğu yapmak istedim. Yüzünü kapatmak istiyormuş gibi, saçları hep ortadan ikiye ayrılmış ve önünde tutan ben, at kuyruğu yapmak istedi.

Neden?

Tam olarak bilmemekle birlikte, Arın suretimi görsün istedim.

Onun aksine, ona inanan suretimi.

"Onu seviyordum, ama o benim olmak istemiyordu diye yaptım." dedi.

"Çocuktun." dedim.

İnsanın, en sevdiklerine istemeden de olsa zarar verdiğinde, kendini asla affetmek istememesini; durumu zihnin içinde çarpıttırmasını ve kendini daha fazla cezalandırmak için suçlamasını çok iyi bilirim.

Tam olarak, bunu çok iyi bildiğimden, ama ona göre 'kötülüğü ve bencilliği' bir türlü anlayamadığımdan dolayı, Arın birkaç dakika boyunca, ona gösterdiğim merhameti kabul etmiş, sonrasında ise 'Anlamanı beklemiyorum.' Diyerek beni kendinden uzaklaştırmıştı.

Üstüme pembe, yumuşacık eşofmanları geçirdim. Şeytan mı dürttü bilmem ne, elime nemlendirici ve güneş kremini de aldım. Aynaya bakmadan, (Zira, bunu bir ömür yapacağımı sanmam.) cildime uyguladım ikisini de.

KIRKAYAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin