Karmakarışık Bir Hayat

27- Operasyon Başlangıç

Şarkı: Anne-Marie, MINNIE, (G)-I-DLE -- Expectations

Medya: Koltuk altı kılıfı

Yıldızı parlatmayı ve satır aralarını yorumlarınızla doldurmayı unutmayın.

Keyifli Okumalar....
______________________________

Önüme çıkan motoru umursamadan gaza yüklendim. Aynısından bana bakmış olmalıydı. Hızımı düşürmeden ilerlediğimi ve biraz daha devam edersem ona çarpacağımı anlamış olmalıydı. Sert bir şekilde yana kırdığında yüksek hızla yanından geçtim.

Kalabalık bu hareketimle coşarken bir kaç metre önümdeki Giray hedefimdi. Neden bu yarışa katılmıştı? Yarışçı olduğunu biliyordum ama benim olduğum yarışlarda olmazdı. Daha önce hiç onunla yarışmamıştım ve işe bakılırsa benim kadar iyiydi.

Ayrıca şu parnteri de motoru çok rahat kullanıyordu. Artık her kimse.

Aynadan arkama bir saniyeliğine göz attığım da Azat'ın çok rahat bir şekilde bana ulaştığını gördüm. Yanımda yerini aldığında gülmeden edemedim. Oyun oynar gibigdi ve dört yarışçıyı çoktan elemişti.

Önüme bakarak pisti kontrol ettim ve elimle ona öpücük atarak öne geçtim. Kasımı gülüşü doldururken kalabalığın çığlıkları ve şaşkınlığı beni de güldürmüştü. Gizleyecek bir şeyimiz yoktu.

"Bayılıyorum sana bebeğim."

"Büyülü Rüzgar bana kapılmış gibi, ha?"

Söylediklerimden sonra arkamdan teker sesleri geldiğinde başımı çevirip bir kaç saniyeliğine baktım ve gördüklerim ile şaşkınlığın yanı sıra ona tekrar aşık olmuştum. Motoru ile dönerek drift atmış ve diğer yarışçıları diskalifiye olmasını, hızlarını düşünmesini sağlamıştı. Ardından ona öfke ile el kol hareketi yapan yarışcılara elini salladı ve gaza basarak ilerlemeye başladı.

Seyirciler heyecanla yarışı izliyorlardı. Ailemden tarafa bilerek bakmıyordum çünkü dikkatimin dağılmasından korkuyordum. Yarış anında duygusallık kaybetmeme neden olurdu ve benim kaybetmeye hiç niyetim yoktu.

Yarışçılardan biri beni geçtiğinde sağa saptım ve hızımı yavaş yavaş düşürdüm. Galibiyetleri uzun sürmeyecekti. Herkes merakla bizi izliyordu. Üç kişi daha önüme geçmişti. 20 yarışçıdan bizde dahil 8 kişi kalmıştı. Yani dört çift. Giray'ın aynadan bana baktığını hissettim. Şuan en önde olan oydu. Herhalde ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.

Sağ tarafta ki rampaya kırdım. "Dikkatli ol güzelim." Alayla güldüm. "Şimşek çalacağı yeri kendi belirler hayatım, tıpkı rüzgarın edeceği yönü kendi seçmesi gibi." Ve bunun adı özgürlüktü.

Hızım git gide artarken rampaya tırmandım ve ultra modunu devreye soktum. Motorunla havada süzülürken hissettiğim adrenalin ile bağırarak elimi yumruk yaptım ve bir saniyeliğine havaya kaldırdım. Tüm yarışçıları geçip Giray ve partneri yanında yerimi aldım. Motorum yerle buluştuğu da çıkan teker sesleri ve yükselen kalabalığından çığlıkları hissettiğim adrenalini artırıyordu.

Çizgiyi geçtik ve son dönüş turundaydık. Bu üçüncü turu ilk bitiren yarışı kazanacaktı ve Giraylar ile biz iki turu bitirmiştik. Şuanda berabere yaşıyorduk.  Motorumda öne doğru eğilerek eğlenen bir tavırla sağ sol zikzak yaparak gidiyordum. Bu iş sadece paradan ibaret değildi.

Parkurun ortalarına vardığımızda Azat ile saliselik bir bakışma yaşadık. Bir kaç saniye daha. Gaza yüklendim. Giray'ın partneri önüme doğru kırdığında saydam vizöründe gördüğüm yüz ile hakimiyeti bir kaç saniyeliğine kaybettim. Bu durumdan faydalanarak önüme geçti. Giray ise bizimle aynı hizadan gitmeye devam ediyordu.