Art of our souls

Prolog

#aooswatt

***

Stałam na rozdrożu dróg.

Wsłuchiwałam się w melodię tak dobrze znanego mi utworu i w nienagannej ciszy nuciłam słowo po słowie:

Smoke me like a cigarette

Burn me till you're wheezing

Tell me that you love me even if you don't mean it

I nie wiedziałam.

Gdzie mam pójść? Gdzie odnajdę coś, co upadło mi z rąk i tam już pozostało?

Pewność.

Niepewność.

Your blood, my blood, we bleed it

Krok w przód czy krok w tył?

Wiem i nie wiem.

Your bones, my bones break even

Stoję na rozdrożu dróg i nie wiem. W lewo, w prawo, a może prosto?

Nie wiem jeszcz wielu rzeczy, ale wiem jedno.

Wiem, że przyniesiesz mi zgubę w momencie, gdy na odkupienie będzie już za
późno.

Tell me that you love me

Do you still need me?

Bo byliśmy sztuką wystawioną na klątwę złych ludzi.

Byliśmy piękną sztuką, której przeznaczeniem było swoim pięknem zapełniać nasze wybrakowane dusze.

***

Hej!

Mam nadzieję, że mimo, że prolog jest dość krótki, podoba się Wam, a może nawet zachęcił Was do dalszego czytania?
Dajcie znać! Jestem tutaj -->
i na Twitterze pod hashtagiem #aooswatt

Trzymajcie się! <3 M.