20 bölüm

3.1K 142 23
                                    

"Özür dilerim kardeşim özür dilerim."

o günden sonra tekrar tekrar yankılamıştı bu cümleler beynimde.. merak sarmıştı tüm bedenimi.

bana ne oldu, ne oluyordu hiç bilmiyordum ama bana karşı ifadesiz oluşu benden sürekli uzaklaşması meraklandırıyordu beni.

ondan tüm benliğimle nefret ediyordum. Ama işte aklımı hislerimi karıştıran bazı düşünceler vardı.

bu kişiliğimden nefret ediyordum. Aklım bir şeye takıldığında herşeyden herkesten nefret ediyordum insanlar beni rahatsız ediyordu varlıklarıyla.

bu yüzden tüm hayatım buyunca asosyal bir insandım. Çok arkadaş çevresi bile yapmamıştım toplasan on kişiyi geçmezdi yakınlarım olarak. Ama uzaktan selam verdiklerimde oluyordu ama asla samimiyet kurmazdım.

Okulda tek takıldığımda beni yalnız sanıp bana acıyarak alayla bakıyorlardı. Aptallar.

Gözlerim boş odada dolandığında histerik bir gülüş bıraktım şu an gözlerim insan arıyordu. sadece selam verdiğim arkadaşlarımı bile özlemiştim.

o zamanlar bana acıyarak ve alayla bakan insanlar bu halimi görseydi naparlardı acaba.

Kapı çaldığında düşüncelerimden ayrılıp "gir." Demiştim.

içeri giren minik kızla gülümsedim.

"Ağam sizi-" söylediği şeyle gülümsemem solduğunda konuşmasına devam edemeyip tedirgin bir şekilde başını eğdi kaşlarımı çattım.

"Canım gel buraya." Diyip elini tutup kucağıma aldım minik bedeni. "Bana bir daha ağam deme olur mu ömer abi de bana." dediğimde başını kaldırıp bana baktı.

"ama anam o çenin ağan baran ağamızın eçi ona ağa diyecekçin dedi." s harflerini ç yapan miniğe bakıp gülümsedim.

"Ben senin ağanım dimi." Dediğimde başını salladı. "O zaman ağan olarak bana ömer abi demeni istiyorum sözümden çıkma tamam mı." Gülümsemeye devam ederken o da gülümseyip başını salladı yanağından kocaman öptüm.

"biliyor muçun baran abide ona ağa değil abi dememi içtemiçti benden." dediğinde gülümsemeye devam ettim.

"Aaaaaa." Diyip kocağımdan atlayan gül'e baktım şaşkın bir şekilde.

"Noldu canım iyi misin." dedim şaşkın ve tedirgin bir şekilde.

"Ömer abi ben çeni çey için çağıracaktım ananlar gelmiç anam git ömer ağanı çağır dediydi." dediğinde yüzüne bakamaya devam ettim.

"Anamlar mı." Dedim kaşalrımı çatarak. gül başını salladığında ayağa kalktım. hala bana bakmaya devam eden miniğe baktım. gülümseyip minik bedeni kucağıma aldım.

"Beraber inelim o zaman." Dediğimde gülümseyip elini omuzlarıma attı. Odadan çıkarak merdivenlerden yavaşça indim.

son basamağı inecekken ayağımın takılmasıyla gül'e sıkıca sarılıp yere döşmeyi beklerken belimde hissettiğim tutuşla başımı kaldırdım.

"İyi misiniz dikkatli ol." Diyip bir beni bir kucağımda ki minik bedeni süzen baran. Hala belimi tutmaya devam ediyordu. Kendime gelip hafif gerilediğimde belimde olan elleri bir kaç saniye havada kalıp inmişti.

"İ-iyiyiz ben bir anda dengemi kaybettim." dedim karşımdaki bedene başını sallayıp kucağımda duran gül'e baktı ve beklemediğim bir şey yaparak kocaman gülümsedi gül'e baktığımda o da kocaman gülümsemesiyle bakıyordu kaşlarımı çattım bana böyle gülmedin be gül.

TUTSAK bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin