koi no yokan // hannigram

27

Will, çalışma masasında otururken bir yandan da Renaldo'nun günlüğüne bakınıyordu. Avcılar hakkında bir çok şey yazıyordu, Will çoğunu biliyordu ama İtalyanın avcıları hakkında çokta bildiği bir şey yoktu. Günlüğe baktıkça, onlar hakkında gerekli bilgileri aldıkça, İtalyanın avcılarının daha gelişmiş olduklarını anladı. Okları zehirden yapılıyordu, lotusun tarımına geçilmişti; yakında sadece ok değil, kurşunlu silahlara geçeceklerdi ki bu oldukça tehlikeliydi avcılar için.  Okları en azından bir şekilde hallediyorlardı fakat kurşunları yakalamaları imkansızdı. Vampirlerin daha çok beslenmeleri gerekiyordu, hızlarının artması ve bir an önce güçlenmesi gerekiyorlardı yahut artık gerçekten avcılar ile bir anlaşma yapmaları gerekiyordu.

Hannibal içeriye girmiş, gülümseyen bir yüzle ona bakıyordu. "Will, seninde bakman gereken bir şey var. Benimle gelir misin?" Will onaylamış ve Hannibal'ın ardından gitmişti. Uzun koridorda ilerlerken, genç vampir bu koridorun nereye çıktığını biliyordu. Yer altının mahkemesine çıkıyordu. "İçeride bir vampir var, avcılar ile iş birliği yapmaya çalışırken bir başka vampir tarafından görülmüş." Will hemen onun arkasındaydı. "Bir hain yani?" Hannibal mırıltısı ile onaylamıştı. Büyük koyu renkli kapının önünde durduklarında açılıverdi. "Aynen öyle. Bu şehirin kral ve kraliçesi-"

"Kraliçesi sen oluyorsun bu durumda." Hannibal güldü ve içeriye girmeden önce Will'e baktı. "Sen ne dersen." Will de güldü. "Yani, tek başıma karar vermek istemedim; senin fikrin benim için çok önemli." Hannibal'ın çektiği sandalyeye Will oturuverdi. Yanında ise Hannibal dururken mahkuma bakıyordu. "Çoğu kişinin kararı ölmesi yönünde fakat diğer yarının fikri başka bir şekilde." Mahkum oldukça korkmuş duruyordu. Boynundan zincirlenmişti, kaçma gibi bir şansı yoktu; denese bile buradaki diğer vampirler onu yakalamaya hazırdı. "Bay Will, size y...yemin ediyorum... hiçbir şey yapmadım! Hepsi o...o küstah vampirin itirazıydı! Dışarıda sahip olduğum hayatı kıskandığı için yaptı!" Kastettiği vampir kenarda dururken Will ona gözlerini kaydırdı. Gayet sakindi, tekrardan mahkuma baktığında Hannibal söze girdi. "Alejandro, suç üstü yakalandın. Ayrıca bu odada ki herkesin senin duygularını okuyabildiğini biliyorsun değil mi? Yalan söylediğin bariz." Alejandro'nun sesi kesildi ve bir şey söylemedi. "Diğerleri ne düşünüyor?" Birisi Hannibal'ın izni üzerine söze girdi. "Bay Will, siz de düşünürseniz Alejandro'nun yaptığı şey bizim için bir avantaj olabilir; avcıların içine girip bize bilgi sızdırabilir."

"Alejandro'nun yaptığı ihanettir, eğer bu plan bizim başımızın altından çıksaydı olabilirdi fakat öyle olmadı. Onu avcılara gönderirsek ne bilelim ki geri döneceğini? Ayrıca, avcılar bir vampir ile iş birliği yapmayacaktır; onlar onu kullanacaktır." Derin bir nefes verdi ve oturuşunu düzeltti. "Öldürün. Kurallarımızda ihanetin affı yoktur." Alejandro bağırdı. "Hayır! Bay Will! Lütfen merhamet edin!" Muhafızlar ona yaklaşırken vampir zincirleri çekiştirdi. "İnsanlar bizimle iş birliği yaparken sorun olmuyorda, biz avcılarla iş birliği yaparken mi sorun oluyor! Bu adil değil!"

"Kulağa mantıklı bile gelmiyor Alejandro." Alejandro öfke ile zincirinden kopmuş yerinden fırlamıştı. Neyse ki Will onu -insanüstü gücü ile- yakalamıştı. Elini göğsüne soktuğu gibi Alejandro'nun hızını durdurmuştu. Mahkum'un ağzından kan aktığında Will, avucuna gelen kalbi söküp çıkardı. Yüreği elinde tutarken, Alejandro yere düştü ve çok geçmeden hayatını kaybetti. O sırada Will dönüp Hannibal'a baktığında, Hannibal'ın yüzünde gururlu ve aşk dolu bir bakış vardı. "Temizleyin." Kalbi cesedin üzerine attı ve elinde ki kanda bir dil gezdirdi. O sırada Hannibal'ın bundan hoşlanmadığını anlamıştı. Daha doğrusu gayette kızmıştı çünkü Hannibal istiyordu ki Will, sadece onun kanının tadını bilsin. "Affedersin, merak ettim." Mahkemeden çıkarken ikili yan yanaydı. "O kararı vermekte iyi yaptın, doğru bir karardı. Bir anlığına avcılarla iş birliği yapmaya katılacaksın sandım." Hannibal'a baktı. "Saçma olurdu." Yaşlı vampir onayladı.

"Benimle dışarı çıkmak ister misin? Ormanda güzel bir kar var, kafamızı boşaltmak hoş olur." Will gülümseyerek durmuş ve ona bakmıştı. "Aklından başka bir şey geçiyor gibime geliyor." Hannibal güldü. "Nedir o?" Cevap vermeden birkaç saniye önce sırıttı. "Karda seks mi düşünüyorsun gerçekten?" Yaşlı vampir gülümseyerek şaşırır gibi yaptı. "Hadi ama, gerçekten düşünüyorsun."

"Güzel olurdu." Will güldü, gülmesini hiç tutamamıştı. "Tabii, ormanda çiftleşen iki geyik misali." İkili aynı anda kahkalarını tutamadılar.

*

y/n: Çok üzülerek söylüyorum ki......... bir sonraki bölüm final.
Ama bir şey daha söylemeliyim final bölümü yarım kaldı, hikayeyi akıcı bir şekilde aralıksız yazdım ama finale gelince tıkandım.
Yani şöyle diyeyim, finali ne zaman yayınlayacağım belli değil. Belki de hikayenin bir sonu olmaz.
Neyse, öyle ya da böyle yapacağım.