selamlar 💖
dünyanın en güzel sesini dinlemeyi unutmayalım 🙏
. . .
babam beni öldürmekle tehdit ettiği zaman Taehyun'u terk etmemiş olsaydım hayatım nasıl olurdu?
büyük ihtimalle beni öldüremezdi, belki de bana eskisinden daha çok zarar verirdi ama beni öldürmezdi. beni az da olsa seviyordur diye değil- oğlunu denek olarak kullanan bir insandan bahsediyoruz sonuçta. korkak olduğu için öldüremezdi babam beni.
onun ne kadar korkak bir insan olduğunu küçükken fark etmiş olsaydım Taehyun'u asla bırakmazdım.
büyük ihtimalle o kazayı tekrar yapardık- o kazadan kaçışımın olmadığı kesin. yüzümdeki bu izi sonsuza kadar taşıyacağım kesin.
içimde bıraktıkları izler annem ve babama asla yetmezdi zaten, o izlerin yansımalarını vücudumda da görmeden asla ama asla durmazlardı.
onu bırakmamış olsam asla terk etmezdim bu şehri, asla gitmezdim annemle.
asla nefret etmezdim kendimden, yüzümü unutacak dereceye gelene kadar aynalara küs kalmazdım. Taehyun'u bile unutacak kadar hayattan nefret etmezdim.
hayatımda bir çok pişmanlık vardı ama bunların en büyüğü Taehyun'u bırakmış olmamdı.
ona seni seviyorum dediğim andan beri kafamın içinde dönen tek senaryo babamın geri gelmesi ve bana aynı seçenekleri tekrardan sunmasıydı.
bu sefer benden duyacağı cevap onu kesinlikle memnun etmeyecekti ama ne yaparsa yapsın sevgilimi benden ayırmasına izin vermeyecektim.
ölümle mi tehdit edecekti sanki? ben Taehyun olmadan yaşayamıyordum zaten.
para mı göndermeyecekti? gönderdiği paraları bir kere bile harcamamıştım zaten.
sevmez miydi beni, bir kere bile başımı okşamaz mıydı ona karşı çıksam? bir kere bile yapmamıştı zaten.
annem hep susmuştu, beni hiç görmek istememişti ama belki anlardı... annemi hiç tanımıyordum ama belki de iyi bir insandır.
küçükken hep böyle düşünürdüm, annemin aslında iyi bir insan olduğunu ama babamdan korktuğu için sesini çıkartamadığını falan... gizli gizli ağladığını ama bana asla belli etmediğini, o kendini güçlü gösterirse ben de güçlü hissedeceğim için böyle şeyler yaptığını.
palavra.
belki de uğraşmak istemezdi, bana dokunmayın da ne yaparsanız yapın derdi.
karşı çıkacak olsa bile çok zorlamazdı, beyninde boşu boşuna yer kaplamasın diye iki gün sonra unuturdu zaten. annem benim doğum günümü bile hatırlamıyorken benim hakkımda vereceği hiçbir karar umrumda değildi. ondan korkmuyordum.
tekrardan aynaya bakmaya başladığımdan beri korktuğum tek şey Taehyun'u kaybetmekti.
soğumaya başlayan kahveyi görünce yüzümü buruşturdum. bugün aylardır hazırlandığı fotoğraf sergisi için son fotoğraflarını çekmesi gerekiyordu ama saatlerdir benimle beraber karın içinde yuvarlandığı için hiçbir şekilde çalışamamıştı. bu yüzden onu rahatsız etmek istemiyordum ama hemen geleceğini söylediği halde neredeyse yarım saattir ortalarda yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tears in the rain | taegyu
Fanfic"çok fazla da değil, yaşamanın ne kadar güzel bir şey olduğuna dair sana tam tamına yirmi neden versem aklındaki şeyi yapmaktan vazgeçeceğine söz verir misin?" - 18 eylül 2022