"çok fazla da değil, yaşamanın ne kadar güzel bir şey olduğuna dair sana tam tamına yirmi neden versem aklındaki şeyi yapmaktan vazgeçeceğine söz verir misin?"
-
18 eylül 2022
oy ve yorumları unutmalım ltfn bunu yazacağım die ödev yapmadım şimdi onu yapıp gelip yorum okumak istiorm😔
AFİYET OLSUN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . .
bütün vücudumun deli gibi titrediğini hissediyordum, terden sırılsıklam olmuş ve stresten buz kesmiştim. ne nefes alabiliyor ne de kafamı çevirip kimin geldiğine bakabiliyordum.
bitmiştik.
kafamın içinde binlerce düşünce çığlık çığlığaydı ama en belirgin duyduğum ses onu bırakamam diye ağlıyordu.
onu bırakamam ben, ne olursa olsun onu bırakamam.
"dondurma aldım," dedi Doohyun'un sakin sesi, kapıyı açışının üzerinden geçen birkaç saniye bana neredeyse bir asır gibi gelmişti. "içeriye gelin de yiyelim."
daha sonra da hiçbir cevap beklemediğini belli edermişçesine kapıyı kapattı ve sakin adımlarının sesi yavaş yavaş silikleşmeye başladı.
"bana bakar mısın?"
kafamı olumsuz anlamda iki yana sallayarak boyun boşluğuna gömdüm, donuk vücudumun uzun bir süre sonra yaptığı ilk şey bu olmuştu.
kafamın içindeki çocukluğum karanlık bir köşeye oturmuş ağlıyordu, onu bırakamam.
"Beomgyu?" bir elini saçlarıma daldırdı ve diğerini belime dolayıp sımsıkı sarıldı, az önce alamadığım ne kadar nefes varsa içime çekmeye çalışıyordum. boynundaki baharın taze kokusu benim cennetimdi ve cennetimi kaybedebileceğim ihtimali başımı döndürüyordu.
keşke zamanı geriye alabilseydim. keşke bu ev sınırları içerisinde ona hiçbir şekilde yaklaşmamam gerektiğini kendime sürekli hatırlatabilseydim. keşke ona dayanabilseydim.
"benim yüzümden oldu."
sinirli olduğu belli bir şekilde iç geçirdi, "zorla mı öptün sanki beni?"
seni bırakmak istemiyorum.
kafamı kaldırdım ve dolan gözlerimi tavana dikip derin bir nefes aldım, "böyle söyleyelim tamam mı?"
ne dediğimi anlayamamışçasına kaşları çatılınca gelen ağlama isteğimi bir kez daha geri itmeyi başardım ve derin bir nefes alıp titrek bir şekilde o nefesi geri verdim. "Beomgyu beni zorla öptü diyeceksin tamam mı?"
"ne diyorsun sen Beomgyu?" sesinde öyle bir hayal kırıklığı vardı ki suratıma binlerce yumruk yemişim gibi hissettirmişti.
onu bırakmak istemiyordum ama ailesiyle arasının bozulmasına ve hayatının mahvolmasına da asla izin veremezdim.
