"çok fazla da değil, yaşamanın ne kadar güzel bir şey olduğuna dair sana tam tamına yirmi neden versem aklındaki şeyi yapmaktan vazgeçeceğine söz verir misin?"
-
18 eylül 2022
beraber hazırladığımız playlist eşliğinde okumak isterseniz profilimdeki linkten listeye ulaşabilirsiniz, eklemek istediğiniz şarkı olursa da burada belirtip ekletebilirsiniz 💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . .
11 EYLÜL 2018
bugün havada tuhaf bir koku var, diye düşündü Taehyun. artık büyümüştü, koreye geleli yıllar olmuştu ama italyadan ayrılmak zorunda kaldığı o günü daha dün gibi hatırlıyordu. havadaki o ayrılık kokusu daha dün gibi aklındaydı.
ayrılık kokuyordu bugün hava.
başı öne eğik bir şekilde sınıfa girip tek başına oturduğu sırasına doğru ilerlemeye başladığında sınıfta her zamankinden daha büyük bir kalabalık olduğunu fark etmişti.
hatta sınıf öyle bir kalabalıktı ki sanki bütün okul orada toplanmış gibi hissettirmişti ona.
bir şey olmuştu. bir şey olacağı belliydi zaten, bugün havada o koku vardı çünkü. Taehyun ölse o kokuyu unutmazdı.
sınıf arkadaşlarıyla konuşmaya korktu, ne zaman onlara bir şey sorsa ters cevaplar almaktan veya aksanıyla dalga geçilmesinden yorulmuştu. bazıları dalga geçmekle bile uğraşmıyordu üstelik, direkt görmezden geliyorlardı onu.
Taehyun'u en çok üzen şeylerden biri de buydu ya zaten, burada onu insan yerine koymayan kişiler bile vardı. en çok bu zoruna gidiyordu.
"duydun mu?" dedi ona doğru konuşan ince bir erkek sesi, kafasını kaldırıp kim olduğuna bile bakmak istememişti. küsmüştü bir kere bu insanlara.
Taehyun artık annesi ve babasıyla bile doğru düzgün konuşmuyordu.
"neyi?" diye sordu istemsizce, sırf kibarlık olsun diye yapmıştı bunu da. ne olduğu zerre umrunda değildi. bu insanların ne için bu kadar heyecanlandığıyla gram ilgilenmiyordu.
"Choi Beomgyu kaza yapmış."
kafasını kaldırdı ve kendisiyle konuşan kişiyle göz göze geldi Taehyun, söylediklerinin gerçek olup olmadığını anlayabilmesi için söyleyenin yüzünü görmek istedi.
gülüyordu söyleyen çocuk.
yalandır, diye avuttu kendini. yalan olmasa bu kadar heyecanlı ve mutlu görünmez.
"yalan söyleme."
"yemin ederim." dedi yaşıtlarına göre epey uzun olan çocuk, "dün gece orman yolunda kaza yapmışlar. babası, annesi ve Beomgyu."
