This Child is Yours, Actor

CHAPTER 37: BALL

Ter's POV

Mahigpit ang yakap sa akin ni Ter at halos di niya ako bitawan habang papunta sa kwarto ko.

I have my own room on this mansion, that's why it's easy for me get a privacy.

Nakaupo kami ni Ter sa sofa. Nakasandal ako sa arm rest ng sofa habang yakap yakap ko siya na ngayon ay umiiyak parin.

"I'm sorry... Believe nothing happened between us." Sabi niya sa gitna ng iyak.

I already heard it a thousand times at the phone but it didn't satisfy him.

"And I said that I believe you, Ter." Malambing kong sabi at hinawakan ang mukha niya.

Lumayo siya ng kunti. Nakita ko ang kabuhuan ng mukha niya. Marami itong luha at di siya matahan tahan.

"Don't cry. You look like a baby." Pinahid ko ang luha niya.

"I missed you." Yung iyak niya ay parang bata. Malakas at bukas bibig. "Believe me!"

"I do! Ter. Don't worry about it. I'm here, it means that I want to stay with you."

Natigilan naman siya. "R-really?"

"Yes." Nakangiti kong sagot para mapanatag siya.

Isang buwan ko ba namang pinag isipan ito at alam kong sigurado na ako sa sagot ko.

"I'm sorry too." Sabi ko at hinila ang noo niya palapit sa noo ko. "I was harsh. I never really meant to hurt you. I'm sorry-" bigla naman siyang lumayo.

"No, it's my fault! I-"

Natigilan na siya nang bigla akong tumawa.

"Why are you laughing?"

"Look at us, we're just apologizing none stop. Let's just call it a draw for tonight."

Tumango naman siya habang pinupunasan ang namamasa niyang mukha dahil sa iyak.

When he cried on the phone, I was shocked. I never thought I could make him cry, it's my first time hearing him cry but to see it for myself now. I know grandpa did something to him.

I know crying doesn't mean you're weak but even in hardest Ter doesn't want me to see him cry but now Ter is happy and grateful that I am here that he'd actually cried. It only mean he's been on his limit already.

"Well, I'll stop now. It's my first time seeing you laughed like that." Natigilan ako sa sinabi niya dahil tama siya. Tumatawa naman ako minsan pero hindi ganun kalakas at bukas.

Ibig sabihin nagagawa namin ito dahil kasama namin ang isat-isa.

Maybe we're really meant to be.

Tumayo ako.

"Where are you going?" Agad niyang tanong. Napatingin ako sa kanya at napangiti dahil para tuta siya na naghihintay ng sagot.

Hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya patayo. Nagpaubaya naman siya. Dinala ko siya sa harap ng salamin.

Ang kamay niyang hawak hawak ko ay nilagay ko sa ibabaw ng tiyan.

Nanigas at nabigla naman siya.

Tinagilid ko ang sarili ko sa salamin para makita ang umbok sa tiyan ko. Hindi ito halata dahil sa gown pero kung nakahibad ako ngayon ay alam mo na talaga na buntis ako.

"Ceres..." Bulong niya at niyakap ako mula sa likuran habang di inaalis ang kamay sa tiyan ko.

Napapikit naman ako sa yakap na iyon. Hinilig ko ang sarili ko sa kanya.

I feel sense of fulfillment right now. It's as if, I've returned to where I actually belong.

The hug was warm. Not that tight but bearable.

I want to cry by just hugging. I missed his hugs, kisses and everything. He's my sanctuary, my peace of mind, my pills and my home.

I would never want to let go from this.

"He's already 11 week old, Ter." Bulong ko habang nakapikit.

"Thank you for taking care of him." Napangiti ako sa sinabi niya.

Dinilat ko ang mata ko at kumalas sa yakap. Humarap ako sa kanya habang hawak hawak ang kamay niya.

"What is it?"

Lumapit ako sa kanya at binigyan siya ng banayad na halik sa labi. Ninanamnam ko ang labi niya sa akin na para bang ito na ang huli.

Lumayo ako sa kanya ngunit hinabol niya ako at binigyan ako ng mapusok na halik.

Agad kong pinulupot ang kamay ko sa leeg niya. Niyakap niya ang baywang ko at mas pinalapit pa sa kanya.

Ibinuka ko ang labi para mapasok niya nag dila niya na ikinaungol ko.

Nararamdaman ko na ang pagtaas ng init sa katawan ko.

My body wants to bed this man right now and I'm here for it.

I'll devour him like-

Natigil siya bigla sa paghalik nang may kumatok.

Agad naman akong nainis.

Napatingin siya sa pinto at ngumiti sa akin.

"Damn it, Ter." Sabi ko at bumalik sa sofa dahil alam kong gusto niyang sagutin iyon.

"It's probably Hubert." Sabi niya at lumapit sa pinto para buksan ito.

____

Ter's POV

"What is it?" Tanong ko nang masilip si Hubert sa labas ng pinto.

Nakitaan ko ng gulat ang mukha niya ngunit agad itong nawala.

"You look like you're going to murder me." Nagkibit-balikat ako sa sinabi niya dahil pati ako ay naiinis rin. "Mr. De Vera is calling for you."

Nagtaas ako ng kilay. "Me? Why?"

"Just go and bring Ms. Camilla with you."

I don't understand. Why would he want me instead of Camilla? Is he serious?

Itinuro ni Hubert ang wrist watch niya na nagsasabing tumatakbo ang oras at late na kami. Umalis din naman agad siya.

Bumuntong hininga ako at sinara ang pinto.

"What is it?"

"You're grandfather wants me there." Tiningnan ko siya at naglahad ng kamay sabay ngiti. "Let's go?"

Inirolyo ni Camilla ang mata ngunit tumayo rin naman at lumapit sa akin. Tinanggap niya ang kamay ko at sabay kaming lumabas ng pinto.

"There is no privacy in this house." Bulong niya na ikinatawa ko.

Alam kong gusto niya akong masolo na walang istorbo at ganuon rin namam ako sa kanya.

We'll just have to wait until this party is over.

Naglakad kami papunta sa grand hall at huminto sa malaking pinto.

"Wait. Dito lumalabas si grandpa. Siguradong grand entrance ito at papansin talaga tayo ng mga tao pag dito tayo dumaan."

Tumingin siya sa paligid at tinuro ang isang daan.

"Let's go another way." Tumango naman ako at sinunod ang utos niya. Ayoko rin naman ng atensyon.

Naglakad pa kami hanggang sa dulo ng hallway bago kani nakakita ng isa pang malaking pinto.

Nilagay ni Carmilla ang kamay niya sa braso ko.

"Remember, if you see someone familiar and ask you if you are my escort. Tell them no."

"What do you mean no? I am your escort-"

"You're not. You're my partner not an escort."

"What? Why? I'm still a partner-" but before I could complain much the door opened on its own.

"Ms. Camilla De Vera has arrived!" Rinig kong sabi ng host kasabay ang pagtutok sa amin ng spotlight at ng palakpakan ng mga tao.

Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak sa akin ni Camilla na halos ang mga daliri niya ay bumabaon na aa balat ko.

Napatingin ako sa kanya. Nakangiti na siya ng matamis ngayon sabay kaway.

"I'm going to kill him." Bulong niya.