Korku Evi #wattys2016

Korku Evi - 11. Bölüm ♢Şans♢

 ...

    Uykumdan uyanınca uğradığım ilk yer mutfak olmuştu çünkü baya acıkmıştım. Saate baktığımda 13:05 olduğunu gördüm. Vay be ne güzel uyumuşum. Uzun süredir Berna ile konuşmuyorduk onu arama zamanım geldi de geçiyor. Ama önce yemek yemem lazım.Cidden çok açım. 

     Yemek yerken diğer yandan Berna'ya mesaj atıyordum. Bana ''Saat 14:30'da bizim her zaman buluştuğumuz cafeye gel.'' diye mesaj attı. ''Tamam.'' diye mesaj attım. Şimdi ise yukarı çıkıp giyinmem gerek. Rahat bir şeyler giymek istiyorum çünkü annemle yaptığımız sporun yorgunluğu hala üstümde. Şort ve üstüne salaş t-shirt giyersem rahat ederim. Kıyafetimi giydikten sonra cafeye doğru yürümeye başladım. Cafeye vardığımda Berna'nın yanında iki tane erkek duruyordu. Yanlarına gittiğimde Berna'ya yüzümü kullanarak ''Bunlar da kim?'' demeye çalışıyordum. Umarım anlamıştır. ''Melisa bu Selim.Selim buda Melisa.'' dedi Berna. Bu kızın amacı neydi böyle. ''Memnun oldum.'' dedim isteksiz bir şekilde. Telefonumu çıkartıp çaktırmadan Berna'ya mesaj attım. ''Senin amacın ne Berna?'' yazdığımda ''Bak ikimizinde birbirimizden başka arkadaşı yok. Yeni arkadaşlar edinebiliriz diye düşündüm.'' dedi. Bu kız şeytanın çocuğunun bizi almaya geleceğini unuttu sanırım. ''Berna yapamayız. Elbet bir gün bizi almaya gelecek. Başkalarıyla tanışmamalıydık.'' dedim. Neyse ki Selim ve yanındaki çocuk sadece kendileriyle konuşuyorlardı. ''Berna eve gidebilir miyiz ? Karnım ağrıdı. '' dedim. Elbette ki karnım ağrımıyordu. Bu ortamdan ayrılmak için bunu uydurdum.''Tamam.'' dedi. 

     Ortamdan ayrılınca ''Karnım falan ağrımıyordu. Sadece eve gitmek için söyledim.'' dedim Berna'ya. ''Biliyordum.'' dedi. Eve geldiğimizde önümüze yine o kız çıktı. ''Size arkadaşlarınızı vermeye geldim.'' dedi. ''Yaşıyorlar mı?'' diye sordu Berna. Umarım yaşıyorlardır. ''Size onların yerini söyleyeceğim. Yaşamaları ve ya ölmeleri size bağlı.Zamanında yetişirseniz ve ambulans gelirse yaşayabilirler. Eğer yetişemezseniz onlar ölür. Şu an kamp yaptığınız yerin oradalar.'' dedi. Hemen koşmaya başladık. Orası çok uzak. Umarım yetişiriz ve Zeynep ile Berk'i kurtarabiliriz. İlk defa onları kurtarmak için şansımız var. Bunu yapmalıyız. Ne olursa olsun onları kurtarmalıyız. Berna ile ben onları kurtarmak için neredeyse depar atıyorduk. Onları kurtarmalıyız!

...

NOT: Bu bölüm biraz kısa oldu. Kusura bakmayın. Sonraki bölümü uzun yazacağım. Bu bölümde aklıma pek bir şey gelmedi. Tekrar özür dilerim. :)