Korku Evi #wattys2016

Korku Evi - 35. Bölüm ♢ Final ♢

         Sabah uyandığım zaman kahvaltı yapıp hazırlanmaya başladım. Selim'e teşekkür etmeye gideceğim. Çünkü onun sayesinde intikam alabileceğim. Bana bulaşmadığı sürece bir sıkıntı yok. Eğer bana aynı şeyleri yaşatmaya çalışırsa onu öldüreceğim. 

         Evden çıktığım zaman bir şey fark ettim. Selim'in evi nerede bilmiyorum. Hemen telefonumu çıkarıp Berna'ya mesaj attım. Belki o biliyordur diye. Berna'dan cevap gelmesini beklerken her zaman gittiğim kafeye gittim. Bir süre oturup kahve içtim fakat Berna'dan mesaj henüz gelmemişti. Telefona bakarken bir anda masaya Selim oturdu. '' Nasılsın ? '' diye bir soru yöneltti. Önce biraz şaşırmıştım. Benim onun ayağına gitmem gerekirdi. Onun gelmesi değil ama konumuz bu değil. '' İyiyim. Bu arada teşekkür ederim beni kurtaran senmişsin. '' dedim. Tabi ki bunu çok ciddi bir şekilde söylemedim. Sonuçta hayatımı kurtardı yani ciddi konuşursam onu döveceğimi falan sanabilir. Çünkü inanın bana ben çok ciddi konuşurum. Daha sonra ise hafif bir gülümsemeyle '' Rica ederim. Kurtarılmayı hak ediyorsun. '' dedi. Bir miktar utanarak gülmüş olabilirim ve yanaklarım kızarmış olabilir. '' Bugün için bir planın var mı ? '' diye bir soru yöneltti. Önce bir miktar düşündüm sonra ise konuşmaya başladım. '' Bugün için tek planım sana teşekkür etmeye gelmekti. Yani onu da yaptığıma göre yok. '' dedim. ''Eğer istersen sinemaya gidelim mi ? '' dedi bir miktar utanarak. Direk düşünmeden '' Olur. '' dedim. Yani neden böyle bilmem falan demedim ki. Hemen atladım bildiğiniz. '' Tamam o zaman benim şimdi eve gitmem gerek saat 13.00'da sinema salonunun önünde buluşuruz. '' dedi ve kafamı sallayarak onayladım. Eve gittim ve üstüme doğru dürüst bir şeyler giydim. Paçoz gibi gidemezdim. İlk defa bir erkekle sinemaya gideceğim. Tabi babamı saymazsak. 

           Sinema salonunun önüne doğru yaklaştığımda beni bekliyordu. Ben mi geç kaldım yoksa o mu erken geldi ? '' Özür dilerim geç kaldım sanırım. '' dedim üzgün bir şekilde. '' Önemli değil. Ben de biraz erken geldim sanırım. '' dedi ve gülümsedi. Karşımda gülümseyen birisine somurtmak olmaz bende bir tebessüm yaptım. Yani yine utanmam gerekirdi. Sonuçta beklettim. '' Hangi filme girelim ? '' dedi. Pek bir fikrim olmadığı için '' Sen seç istersen. Pek bir fikrim yok bu konuda. '' dedim. Daha sonra ise en yakın seans hangisi ise ona girdik ve filmi izlemeye başladık. 

          ...

          Film bittiğinde ikimiz de etkisinde kalmış olmalıyız ki bir süre konuşmadık. Daha sonra sessizliği bozan taraf o oldu. '' Gel şurada bir şeyler yiyelim. '' dedi. Karnım acıktığı için itiraz etmedim ve '' Tamam. '' dedim. Yemeğimizi sipariş edip yemeye başladık. 

          Yemek yedikten sonra dışarı çıkıp beni evime kadar bırakmayı teklif etti. Bende geri çeviremedim ve kabul ettim. Yolda yürürken aklıma takılan bazı soruların  cevaplarını ondan almanın mantıklı olduğunu düşündüm ve konuşmaya başladım. '' Bir şey sorabilir miyim ? '' dedim ve hemen ardından '' Elbette sorabilirsin. '' dedi. '' Hani beni kurtardıktan sonra neredeyse her gün hastaneye geldiğini duydum. Neden böyle bir şey yaptın ki ? Suçluluk hissettiğinden dolayı olamaz çünkü beni sen kurtardın. '' dedim. Bir süre düşündü ve konuşmaya başladı. '' Bir şey itiraf edeceğim Melisa. '' diye başladı. Meraklı bir köpek gibi gözlerimi büyültüp ona doğru bakmaya başladım. Daha sonra ise devam etti. '' Seni kurtardıktan sonra hastaneye her gün gelişimin sebebi seni seviyor olmam ve sana değer veriyor olmam. Seni kurtarmam bir tesadüf değildi. Seni evden çıktığını gördüğümde oralarda dolaşıyordum. Daha sonra ise seninle konuşmak için peşinden gitmeye başladım. Hızlı adımlarla ilerlediğin için yetişemedim. Daha sonra ise o şeytanla konuştuğunu gördüm. Uzaktan seni seyrettim. Daha sonra ise o bıçağı kendine sapladığında benim kalbimden bir parça gitti. Sen onu sapladığın zaman şeytan hemen kayboldu bende hemen koşarak sana doğru geldim. Daha sonra da seni hastaneye götürdüm. Neden bunları söylüyorum bilmiyorum sadece merak ettiğim için de diyebilirdim ama tüm bunlar benim içimden geçenler Melisa. '' dediğinde şok olmuştum. Bir miktar sessizlik oldu ve ben hâlâ ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Tam konuşacaktım ki sessizlik bir anda bozuldu. 

         '' Merhaba Melisa beni özledin mi ? '' 

         İşte bu ses intikam alma sebebimdi. '' Selim çabuk kaç buradan. '' dedim. Ona zarar gelmesini istemiyordum. '' Hayır Melisa kaçmayacağım. Seni bu şeytanla yalnız bırakmayacağım. '' dedi. Daha sonra ise şeytan devam etti. '' Yoksa bu sevgilin mi ? Senin gözlerinin önünde ona zarar vermek çok eğlenceli olacak. '' dedi ve pis pis gülmeye başladı.  '' Bu sefer kimse zarar görmeyecek. Senin dışında.'' dedim. Selim ne olduğunu anlamamış gibi bakıyordu ve bir yandan da beni arkasına alarak koruyordu. Daha sonra ise bana öğretilen gücü kullanmaya başladım. Selimi arkaya doğru hareket ettirdim. Bana tuhaf tuhaf sanki bir cadıymışım gibi bakıyordu. '' Bunu birazdan açıklarım. '' dedim Selime. '' Görmeyeli güçlenmişsin Melisa. Gücünün farkına varmışsın. '' dedi. '' Ne kadar güçlü olduğum hakkında en ufak bir fikrin bile yok. '' dedim. Daha sonra elimle sabitledim. Yani ona odaklanıp elimi yavaşça  sıkmaya başladım. Daha sonra ise işe yarayıp yaramadığını bilmediğim bir şeyi denemeye başladım. Sağ elimle onu sabit tutarken sol elimi iyice açıp yola doğru uzattım ve geldiği yeri yani cehenneme odaklanmaya başladım. Gözlerim kapalıydı  işe yarayıp yaramadığını bilmiyordum. Daha sonra gözlerimi açtım ve gördüğüm manzara karşısında donup kaldım. Gerçekten yerde bir delik vardı ve çok derindi. İçinden alevler yükseliyordu ve acı çekme sesleri geliyordu. Daha sonra ise sağ elimle onu sabit tutmayı bırakıp deliğe doğru sürüklemeye başladım. '' Bunu yapamazsın Melisa! '' diye bağırıyordu ve bu sözüne karşılık verdim. '' O zaman nasıl yaptığımı izle. '' dedim ve onu deliğin içine doğru attım. O içine girer girmez delik kapandı ve zemin eskisi gibi düz bir hale döndü. Arkama döndüm ve selimin hâlâ orada olduğunu gördüm. '' Hâlâ beni seviyor musun ? '' dedim yorulmuş bir şekilde. Ardından koşarak bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. '' Evet hâlâ seni seviyorum. '' dedi. 

       

             1 Yıl sonra... 

            Evet... Artık hayatım eskisi gibi. Tek farklı olan artık bir sevgilim var. Yani annem , babam , Berna dışında önemsediğim birisi var. Şeytandan kurtuldum. Umarım o pislik cezasını çekiyordur. Her şey eskisinden bile daha güzel. Artık mutluyum. Ben bu hissin ne demek olduğunu unutmuştum ve bana bunu hatırlatan kişi Selim oldu. Daha fazla arkadaşım var , daha çok dışarı çıkıyorum ve daha çok kendime vakit ayırıyorum. Kısacası yeni hayatımdan mutluyum ve bunun sonsuza kadar böyle süreceğini düşünüyorum...

           Not: İşteee final arkadaşlar. Bu kitabı yazmaya başlayalı tam 1 yıl 11 gün oldu. Daha geçen gün 1K olduğum için çok mutluydum. Şimdi ise 195K. Nasıl mutlu olduğumu siz düşünün. Belki finali beğenmeyeceksiniz , belki de beklediğiniz gibi olmayacak ama yinede seveceksiniz. Hepinize gerçekten çok teşekkür ederim. Kitaba karşı bu kadar ilgi olacağını hiç düşünmemiştim. Ya da bu kadar okuyucu olacağını. Bu kitap bitti. Yeni bir kitap yazmaya başlayacağım. Macera tarzı bir kitap olacak. Belki sevmezsiniz bilemem orasını. O kitabı yayınladığım zaman bu hikayede duyuru olarak paylaşacağım. Macera kitabında bir süre ilerledikten sonra bu kitabın 2.sini çıkaracağım. Belki haberiniz olmaz diye 2.sini yazdığım zaman yine duyuru olarak burada paylaşacağım. Kütüphanenizden çıkartırsanız 2. kitap ne zaman başladığını belki bilmezsiniz diye dedim bunu. Tekrardan hepinize teşekkür ederim. ♥