Korku Evi - 22. Bölüm ♢Ev ♢

14.8K 964 92
                                    

          Evin kapısını araladım. Dışarıdan içerisi pek gözükmüyordu. ''Onları bırakmam için içeri girmen lazım Melisa. '' dedi. Sanki ben içeri girmeyi bilmiyorum. İçeri doğru ilk adımımı attığımda arkamdan gelen annemin , babamın ve Berna'nın sesini duyuyordum. Onları bırakmak hayatımda isteyeceğim en son şey. Fakat buna mecburdum. Ya ben ölecektim ya da değer verdiklerim. ''Ne olur Melisa gitme! Sensiz ben bir hiçim lütfen Melisa.'' diye bağıran Berna'yı bırakmak istemiyordum. Her gün beni neşeli neşeli uyandıran annemi ve babamı bırakmak istemiyordum. Ben bunların hiç birini istememiştim. 

              Evin içine girdiğimde eskimiş oturma takımları , ayağımı bastığımda ses çıkaran tahtalar ve duvarda resimler vardı. ''Çekinme. Yukarı gel.'' dedi. Sanırım artık kaçmak için çok geçti. Evin üst katına doğru yöneldiğimde bastığım merdivenlerin hepsi ses çıkartıyordu. Sonuçta bu ev çok eskiydi. ''Ne yapmam gerekiyor ? '' dediğimde '' Yukarı geldiğinde anlatacağım. '' diye karşılık vermişti. Merdivenleri çıkarken bir yandan da yukarıya doğru bakmaya çalışıyordum. Dışarıda hâlâ güneş vardı fakat evin içerisi epey bir karanlıktı. Yukarı çıktığımda ise dört tane oda ile karşılaştım. '' Hangi odaya gireceğim ? '' diye bir soru yönelttiğimde ''  Büyük olan odaya. '' diye karşılık vermişti. Yavaş yavaş adımımı atarken bir yandan da kafamı öne doğru uzatıp içeriyi görmeye çalışıyordum. 

             Odaya girdiğim zaman etrafa bakınıyordum. Bu ev dışarıdan ürkütücü fakat içinde ki mobilyalar asil duruyordu. '' Bu odada hiç bir şey yok. Ne yapmam gerek anlamadım.'' dediğimde '' Dolabın kapağını aç. '' dedi. Yavaş yavaş adımlarla dolaba doğru ilerlerken odada ki sessizliğe kalbimin sesi eşlik ediyordu. Dolabın kapağını yavaşça açmaya başladığımda diğer yandan da aralanan delikten bakıyordum. Ne ile karşılaşacağımı bilmemek beni korkutuyordu. Dolabı açmamla ölüm fermanımı imzaladım.Dolabı açtığımda beyaz ışık görüyordum. '' Bu ışık ne ? '' dediğimde ''Senin gideceğin yer.'' 

             Bu saatten sonra hayatımı normale çevirmek imkansızdı. Dipsiz kuyuya ait olan bir kişi vardı ve oda bendim. Şimdi ise ait olacağım yere gideceğim. Sonsuzluğa...


Not: Bölüm gecikti kusura bakmayın. Çarşamba ve Perşembe günü teog var. Lütfen benim için dua edin.  Umarım bölümü beğenirsiniz. Yorum atmayı unutmayın. Hepinizi seviyorum ♥ 


Korku Evi #wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin