Let's play a game

6

{Nikita}

'Nee, ik...' zucht ik. 'Ik weet niet wat ik zei. Vergeet het.'

'Ik moet gaan' zegt Kayne terwijl hij opstaat. Ik knik en loop achter hem aan naar beneden. Kayne trekt zijn jas aan en trekt dan de voordeur open.

'Tot maandag' zegt hij. Ik glimlach naar hem.

'Tot maandag.' Na die woorden sluit ik de deur achter hem. Zuchtend loop ik naar de keuken. Hoe stom kon ik zijn om dat te zeggen? Ik voel helemaal niks voor hem. Maar gelukkig hoef ik hem nu twee dagen niet te zien. Ik schenk wat te drinken voor mezelf in en werp een blik op de klok. Het is nu half zeven. Mijn ouders zijn nog steeds niet thuis. Ik pak mijn mobiel en zie dat ze een bericht hebben gestuurd.

*We zijn pas laat thuis. Je hoeft niet op ons te wachten als je wilt slapen.*  Ik zucht en bestel een pizza. Vervolgens ga ik op de bank zitten. Mijn mobiel gaat dus pak ik hem. Kayne heeft me een bericht gestuurd.

*Hey, het spijt me van vandaag. Ik had niet zulke lullige opmerkingen moeten maken.*

*Maakt niet uit. Ik deed ook niet zo aardig.*

*Wat ben je aan het doen? :)*

*Wachten op mijn pizza.* 

*Oh, lekker. Waar is de mijne? ;)*  Ik glimlach. Zal ik vragen of hij langskomt? Ik krijg toch niet een hele pizza in mijn eentje op.

*Je mag wel langskomen als je wilt.*

*Ik kom eraan.*  Ik leg mijn mobiel weer weg en zet de tv aan. Na vijf minuten gaat de bel. Ik sta op en loop richting de deur. Zodra ik hem open glimlach ik.

'Hey' groet Kayne me.

'Heey, je bent nog op tijd. De pizza is er nog niet' lach ik.

'Mooi.' Ik sluit de deur als Kayne binnen is. Hij trekt zijn jas uit. We lopen de woonkamer in en meteen ploft Kayne op de bank.

'Dr. Phil?' lacht Kayne.

'Je mag wel iets anders opzetten hoor' zeg ik terwijl ik de afstandsbediening naar hem gooi. Hij vangt hem behendig op en zapt van kanaal naar kanaal. Ik kijk toe tot ik de bel hoor. Snel pak ik mijn portemonnee en loop ik naar de deur. Ik open hem, neem de pizza aan en betaal. Vervolgens sluit ik de deur en loop ik terug naar Kayne. Ik ga naast hem zitten en open de doos.

'Nog bedankt dat ik mocht komen' zegt Kayne.

'Geen probleem. Ik zou hem toch niet in mijn eentje op kunnen krijgen.' Ik pak een stuk en neem een hap. En opnieuw gaat mijn mobiel. Zuchtend neem ik op.

'Met Nikita.'

'Hoi Nikita, met je moeder. Papa en ik komen vanavond niet thuis. We hebben morgen een drukke dag en blijven in het hotel naast de zaak slapen.'

'Oke.'

'Laat anders een vriendin ofzo bij je slapen.'

'Ik kijk wel, doei.'

'Doei.' Ik hang op.

'Wat is er?' vraagt Kayne.

'Mijn ouders komen vanavond niet thuis. Ze blijven bij een hotel slapen in verband met hun werk.' Ik neem nog een hap van mijn stuk pizza.

'Gebeurt dat vaker?'

'Af en toe.' Kayne lijkt even te twijfelen maar slaat dan toch zijn arm om me heen. Ik glimlach naar hem en begin dan aan mijn tweede stuk.

'Het is misschien een rare vraag' begint Kayne als de pizza op is. 'Maar zal ik vannacht bij je blijven?'

'Graag.' Ik sta op. 'Kom je mee naar boven?' Kayne knikt en loopt achter me aan de trap op.

'Wil je nog douchen?' vraag ik.

'Als dat mag wel ja.' Kayne lacht.

'Tuurlijk.' Ik open de badkamerdeur voor hem en laat hem binnen. Ik pak een handdoek uit het kastje en leg die over de badrand heen.

'Verder weet je wel hoe het werkt neem ik aan?' Kayne knikt. Ik verlaat de badkamer en loop naar mijn eigen kamer. Ik had echt niet verwacht dat Kayne dat zou voorstellen. Maar eigenlijk vind ik het wel fijn dat ik niet alleen ben. Dat is nu al zo vaak gebeurd. Alleen Anouk kwam af en toe bij me slapen. Ik pak het luchtbed uit de kast en pomp hem op. Zodra ik klaar ben loopt hij weer leeg. Nee, niet nu. Het luchtbed mag nu niet kapot zijn. Ik bekijk het ding en zie een groot gat zitten. Zuchtend ga ik op mijn bed zitten. Kayne komt de kamer in met alleen zijn boxer aan. Hij kijkt van het luchtbed naar mij.

'Dat ding is lek' mompel ik.

'Oh.' Kayne legt zijn kleren over mijn bureaustoel.

'Vind je het erg om bij mij in bed te slapen?' vraag ik.

'Nee, hoor.' Mijn blik valt op zijn sixpack. Ik voel mijn wangen rood worden dus snel wend ik mijn blik weer af. Kayne komt naast me zitten.

'Ik ga even mijn pyjama aantrekken' zeg ik terwijl ik opsta. Ik kleed me om met mijn rug naar Kayne. Vervolgens kruip ik onder de deken. Kayne doet hetzelfde.

'Nikita, voel je echt niets voor me?'

'Nee' antwoord ik. 'Ik voel niets voor je. Of wil je liever horen 'nog niet'?' Kayne lacht.

'Eigenlijk wel. Het is immers mijn taak om jou verliefd op me te laten worden.'

'Wat je niet gaat lukken.' Ik draai op mijn zij zodat ik hem aan kan kijken.

'Ik denk het wel' lacht hij. 'Kijk naar mijn lichaam.'

'Dat je een mooi lichaam hebt betekent niet dat ik gelijk verliefd op je word. Daar moet je echt wel wat voor doen.'

'Zoals je pizza stelen?' Hij grijnst.

'Nee, eigenlijk moet je van mijn eten afblijven.' Een kleine glimlach vormt zich rond mijn lippen.

'Dan zal ik niet meer aan je eten zitten. In plaats daarvan zal ik je eten geven.'

'Dat klinkt al beter.' Kayne draait zijn hoofd naar me toe en glimlacht. Zijn duim streelt zacht en voorzichtig over mijn wang.

'Ik ga slapen' mompel ik. Kayne haalt zijn duim van mijn wang.

'Slaap lekker.' Voorzichtig drukt hij een tedere kus op mijn voorhoofd.

'Slaap lekker' mompel ik terug en met die woorden sluit ik mijn ogen.