Let's play a game

17

{Nikita}

Na een lange dag gaat eindelijk de laatste bel. Nadat Kayne in de wc's was gekomen was hij de hele dag bij me. Ook in de pauzes liet hij me niet alleen. Ik open mijn kluisje en stop mijn boeken in mijn tas.

'Hey, zullen we vandaag iets doen?' Ik voel twee armen om me heen en een warme adem in mijn nek.

'Kayne' zucht ik terwijl ik me omdraai. 'Ik zou graag willen maar als mijn ouders hierachter komen ga ik eraan.' Kayne drukt me tegen de kluisjes en houdt zijn arm boven mijn hoofd.

'Nikita, we moeten dat biologie project nog afmaken. En daarbij, je ouders zijn toch niet thuis.' Hij drukt een kus in mijn nek.

'Niet hier' zeg ik terwijl ik hem van me afduw. 'Ik weet het maar als mijn ouders eerder thuis komen hebben we een probleem.'

'Ik glip gewoon via het raam naar buiten.' Kayne pakt mijn hand vast. 'Alsjeblieft?'

'Oke, best. Maar als we worden betrapt is het jouw schuld.'

'Ik zal alle verantwoordelijkheid op me nemen.'

'Zullen we dan maar gaan?' vraag ik. Kayne knikt en trekt me mee naar buiten. Ik haal mijn fiets van het slot af en fiets naar het hek waar ik op Kayne wacht. Na zo'n minuut komt hij aanfietsen.

'Dat duurde lang' zucht ik.

'Op jou wachten duurt ook wel eens lang.' Ik sla mijn ogen neer en slik de brok in mijn keel weg.

'Shit, Nikita zo bedoelde ik het niet' zegt Kayne snel. 'Sorry, dat was een verkeerde woordkeuze.' Hij pakt mijn hand vast.

'Ik bedoelde het echt niet zo.' Ik knik en trek mijn hand los.

'Zullen we maar gaan?'

'Nikita, wees alsjeblieft niet boos op me. Ik vind het niet erg om te wachten.'

'Kunnen we dit gesprek ergens anders voeren?' vraag ik. 'Niet iedereen hoeft mee te luisteren.' Kayne knikt. We fietsen de straat uit.

Eenmaal bij mijn huis aangekomen zet ik mijn fiets tegen het hek.

'Zet jij je fiets maar tegen het hek van de buren' zeg ik.

'Vinden ze dat wel goed?' vraagt hij. Ik knik.

'Eigenlijk nooit gevraagd maar ze zullen er wel geen groot probleem van maken.'

'Oke.' Kayne zet zijn fiets tegen het hek en loopt dan achter me aan de oprit op. Ik open de voordeur en laat Kayne binnen.

'Loop maar vast naar de keuken' zeg ik terwijl ik de deur achter me sluit. Kayne doet wat ik zeg en loopt de gang uit. Zuchtend trek ik mijn schoenen uit en laat ik mijn tas op de grond vallen. Zal Kayne het echt moeilijk vinden om op me te wachten? Tuurlijk vindt hij het moeilijk. Elk meisje ging gelijk met hem naar bed en ik niet. Ergens voel ik me wel stom. Ik heb nog helemaal geen ervaring en Kayne heeft al heel veel. Ik weet niet eens wat ik moet doen als hij me aanraakt. Ik weet net hoe ik moet zoenen maar verder dan dat gaat het niet. Langzaam strompel ik naar de keuken. Kayne staat tegen het aanrecht geleund.

'Wil je wat drinken?' vraag ik.

'Doe maar cola.' Ik pak twee glazen en de fles cola en schenk de glazen vol. Vervolgens zet ik de fles weer terug en geef ik een glas aan Kayne. Zwijgend drinken we ons drinken op. Ik zet mijn glas weer op het aanrecht en Kayne doet hetzelfde.

'Zullen we naar boven gaan?' vraag ik. Hij knikt en loopt achter me aan de trap op. Als we in mijn kamer zijn aangekomen ga ik op bed zitten.

'Nikita' verbreekt Kayne de stilte terwijl hij de deur sluit. 'Ik kan op je wachten. Ik wil het niet als jij het niet wilt. Ik wil dat jij er ook klaar voor bent.' Hij komt naast me zitten.

'Kayne, ik denk niet dat ik het juiste meisje voor je ben' mompel ik. 'Ik weet dat je makkelijk meiden in je bed kan krijgen maar zo ben ik niet. Ik weet net hoe je moet zoenen maar verder heb ik geen ervaring. Jij daarentegen wel.'

'Wil je mijn mening horen?' vraagt Kayne. Ik knik. 'Ik denk dat het juist fijner voor jou is als je iemand met ervaring hebt. Mijn eerste keer was ook met een maagd en echt soepel verliep het niet. Bij jou hoeft dat niet zo te zijn. Ik kan je leiden, je vertellen wat je moet doen.'

'Dat is waar.' Kayne slaat zijn armen om me heen en houdt me stevig vast.

'Ik hou van je' fluistert hij.