Let's play a game

37

{Nikita}

Moeizaam open ik mijn ogen en geef ik een klap op mijn wekker. Vandaag is het maandag, de dag dat ik Kayne weer onder ogen moet komen. Tuurlijk mis ik hem maar dit is het beste. Ik wil geen relatie met iemand die vreemd gaat, dronken of niet. Zuchtend sla ik de deken van me af en stap ik uit bed. Kayne heeft me vaak geprobeerd te bellen en berichten gestuurd. Ik reageer er niet op. Als ik over hem heen wil komen moet ik vooral niet contact met hem opnemen. Al zal dat vanaf vandaag niet meer zo makkelijk gaan. Ik strompel naar de badkamer waar ik mijn tanden poets en make up op doe. Hoeveel make up ik ook op mijn wallen smeer, je blijft ze zien. Ik zucht diep en laat mijn haar over mijn schouders vallen. Vervolgens loop ik terug mijn kamer in en trek ik mijn kledingkast open. Mijn handen grijpen een willekeurige broek met een shirt en een vest. Langzaam kleed ik mezelf aan om vervolgens naar beneden te lopen.

Eenmaal beneden leg ik een plak kaas op een broodje en eet ik hem op. Gelukkig zijn mijn ouders al weg. Mijn moeder weet wat er aan de hand is. Mijn vader weet nog van niks. Ik werp een snelle blik op de klok. Het is nu acht uur, tijd om te gaan.

Na zo'n kwartier ben ik aangekomen op school. Kaynes fiets staat er al. Ik zet mijn fiets zover mogelijk bij die van hem vandaan en strompel vervolgens de school in. Ik doe mijn overbodige boeken in mijn kluisje en loop langzaam naar de aula. Kayne zit altijd in de aula met zijn vrienden, dus nu waarschijnlijk ook. Hoe zal hij reageren als hij me ziet? Misschien doet hij alsof het hem vrij weinig kan schelen. Zijn vrienden mogen me toch niet dus die zullen hem aanmoedigen bij me weg te blijven. Voorzichtig duw ik de deur van de aula open en meteen zijn alle blikken op mij gericht. Is het zo'n groot nieuws dat het uit is tussen Kayne en mij? Wanneer ik door de aula loop begint het geroezemoes. Snel ga ik ergens zitten en kijk ik rond. Kayne zit bij zijn vrienden. Hij kijkt me aan met een schuldige blik. Zal hij weer iets gezegd of gedaan hebben waar hij spijt van heeft? Ik bijt op mijn lip en pak mijn mobiel. Kayne had me gisteravond nog een aantal berichten gestuurd. Ik zucht even maar open ze dan.

*Ik weet niet meer zo goed wat ik moet zeggen. Je reageert nergens op, wat ik wel begrijp. Ik zou me ook echt klote voelen als ik jou zou zien zoenen met een ander. Ik zou willen dat ik terug kan draaien wat ik heb gedaan, maar helaas kan dat niet. Het spijt me zo erg. Ik hou nog altijd zielsveel van je en dat zal ik ook altijd blijven doen. Vergeet de dingen niet die ik ooit tegen je gezegd heb. Slaap lekker x*

Even glimlach ik maar al snel herstel ik me. Nog altijd voel ik me klote en dat is Kaynes schuld. De bal schalmt door de school dus sta ik op en loop ik naar het goede lokaal.

'Vanaf nu mogen jullie zelf weten waar jullie gaan zitten' zegt meneer de Jong die bij de deur staat. Snel neem ik plaats achterin het lokaal. Voor me komen Milou en Sanne zitten. Ik zucht en leg mijn boeken op tafel.

'Wat zucht je nou?' lacht Sanne. 'Heb je zo'n zwaar leven?'

'Blijkbaar wel. Als ze altijd aan het janken is' bemoeit Milou zich ermee.

'Kan je niet meer praten of zo?' vraagt Sanne. Ik reageer niet.

'Trouwens, Kayne kan goed zoenen hoor' zegt Milou. 'Hij is ook erg goed in bed.' Is hij ook naar bed geweest met haar? Ik voel mijn ontbijt omhoog komen. Snel prop ik mijn boeken terug in mijn tas en ren ik het lokaal uit, Kayne met een verbaasde en bezorgde blik achterlatend. Zo snel mogelijk ren ik naar de toiletten waar ik voor een wc kniel. Vrijwel meteen komt al mijn eten eruit. Wanneer alles eruit is zucht ik diep en hijs ik mezelf weer overeind. Ik spoel de wc door en was mijn handen. Vervolgens spoel ik mijn mond met wat water. Wanneer is Kayne met Milou naar bed geweest? Voor of nadat ik er was? Ik heb echt geen idee. Maar één ding weet ik wel, de rest van de dag meld ik me ziek. Ik sjok terug naar de les.

'Ik voel me niet lekker' zeg ik tegen meneer de Jong.

'Je ziet ook een beetje wit. Ga maar naar huis' zegt hij.

'Ja, vast. Je bent gewoon bang' zegt Milou. Ik negeer haar en kijk kort naar Kayne die me bezorgd aankijkt. Even kijken we elkaar recht in de ogen maar al snel wend ik mijn blik weer af.

'Dank u wel' zeg ik nog voor ik het lokaal weer uitloop.