Let's play a game

51

{Nikita}

Nadat we Kaynes spullen hebben opgehaald zijn we onderweg naar huis. Ik ben blij dat mijn vader eindelijk accepteert dat Kayne en ik een relatie hebben.

Al vrij snel staan we voor mijn huis. Kayne draagt ook mijn tas aangezien ik "rust" moet nemen. Het slaat echt nergens op.

'Zal ik pizza bestellen?' stelt mijn moeder voor.

'Lekker' zeg ik. 'Wij gaan naar boven.' Kayne volgt me de trap op. Eenmaal in mijn kamer zet Kayne de tassen op de grond en laat hij zichzelf op bed vallen. Ik ga naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borst.

'Ik herinner me nog de eerste keer dat we hier lagen' zegt hij terwijl hij zijn hand door mijn haar haalt. 'Toen was je alleen thuis en stelde ik voor om te blijven.'

'Het was toen zo gênant' lach ik.

'Klopt, maar ergens was het toch wel fijn.' Ik sta op, pak mijn tas en zet hem op bed. Ik leg mijn schone kleding terug in mijn kast en pak mijn toilettas uit. Ik borstel gelijk mijn haar en maak er een vlecht in. Kayne is inmiddels achter me komen staan. Terwijl ik lippenbalsem opdoe slaat Kayne zijn armen om me heen en drukt hij zijn lippen in mijn nek.

'Je bent zo mooi' mompelt hij. 'Ik hou van je.'

'Ik hou ook van jou' glimlach ik.

'Pizza!' wordt er vanaf beneden geroepen. Ik bevrijd me uit Kaynes armen en loop de trap af. Meteen krijg ik een pizza in mijn handen gedrukt.

'Dank je.' Ik loop weer naar boven. Kayne zit inmiddels weer op mijn bed. Ik geef de doos met pizza aan hem en pak mijn laptop.

'Wat ga je doen?' vraagt hij.

'Netflix opzetten' antwoord ik terwijl ik naast hem ga zitten en mijn laptop aanzet. Kayne opent de doos en pakt er een stuk uit waar hij een hap van neemt. Ik zoek een film uit en zet hem op. Vervolgens zet ik mijn laptop op het voeteneind en pak ik ook een stuk pizza. Ik eet hem op en leg mijn hoofd op Kaynes schouder. Hij slaat gelijk zijn arm om me heen.

Na zo'n kwartier is de pizza op en gooi ik de doos op de grond. Kayne zegt van alles tijdens de film en ik reageer er met korte antwoorden op.

'Ben je moe?' vraagt Kayne.

'Een beetje' mompel ik.

'Ga dan slapen. Je hebt sowieso al rust nodig.'

'Maar dan is het zo saai voor jou' protesteer ik.

'Ik overleef het wel' zegt Kayne terwijl hij mijn laptop dichtklapt en weglegt. Ik sta zuchtend op en trek mijn kleding uit.

'Hier.' Kayne gooit zijn shirt naar me toe. Ik vang hem op en trek hem aan. Vervolgens kruip ik onder de deken. Kayne trekt zijn broek uit en komt naast me liggen. Ik kruip tegen hem aan en leg mijn hoofd tegen zijn borst.

'Slaap lekker' fluistert hij en hij slaat zijn armen om me heen. Vrijwel meteen val ik in slaap.

Door een luide donder schrik ik wakker. Mijn hoofd bonkt. Ik sla de deken van me af en wil opstaan maar een sterke hand houdt me tegen.

'Wat ga je doen?' vraagt Kayne met een vermoeide stem.

'Een paracetamol pakken' antwoord ik. 'Ik heb hoofdpijn.'

'Blijf hier.' Hij duwt me terug in het matras en plaatst een kus op mijn voorhoofd. 'Nu gaat het vast wel over.'

'Kayne' zucht ik. Hij slaat zijn armen stevig om me heen.

'Ik laat je niet gaan' zegt hij vastbesloten. 'Ik wil niet dat je weer in het ziekenhuis belandt.'

'Het gaat goed met me' verzeker ik hem.

'Gisterochtend ging het ook goed met je en toen belandde je in het ziekenhuis.' Ik zucht en nestel me tegen hem aan.

'Ik kan denk ik niet meer slapen met die onweer' mompel ik.

'Dan blijven we wakker.' Ik glimlach en haal mijn hand zacht door zijn haar.

'Ik hou van je' fluister ik.

'Ik ook van jou.' Hij streelt met zijn vingers over mijn zij.

'Zullen we dan maar een spel spelen?' stel ik voor. Kayne lacht.

'Wat dan?'

'Truth or dare zonder dare?' Hij schudt lachend zijn hoofd.

'Best' antwoordt hij. 'Wat wil je weten?'

'Vind je Liv knap?'

'Ja, maar jij bent mooier.' Hij plaatst een kus op mijn neus. 'Nu ik. Zit je ermee dat ik vroeger zo anders tegen je deed?'

'Nee' antwoord ik eerlijk. 'Hoever ben je bereid voor me te gaan?'
'Als ik eten zie ben ik weg.' Hij glimlacht en ik ook. 'Nee, ik zal alles voor je overhebben.'

'Lief van je.'

'Wat zijn je plannen voor de toekomst?'

'Met jou of...?' vraag ik.

'Met mij.'

'Nou, ik wil al vanaf kleins af aan heel graag trouwen omdat je dan zo'n mooie jurk aankrijgt. En ik zie het gewoon als een stukje zekerheid in mijn leven. Als je niet getrouwd bent, ga je sneller uit elkaar. En jij?'

'Ik zou ook willen trouwen' zegt Kayne. 'Ik wil aan iemand gebonden zijn maar ik wil wel een relatie die sterk is. Ik wil geen meisje dat de hele dag aan mijn hoofd zeurt en om de kleinste dingen ruzie maakt.'

'Ik zal mijn best doen' glimlach ik.

'Wat zou je nog een keer in je leven willen doen?' vraagt Kayne.

'Op vakantie naar een ver land waar het altijd lekker warm is.'

'Dan weet ik wat me te doen staat.' Kayne pakt mijn hand vast.

'Wil je later kinderen?' vraag ik. Hij knikt. 'Hoeveel?'

'Ik denk twee.' Ik strijk een plukje haar uit zijn gezicht. 'Heb je zin in het schoolfeest?'

'Ja, dat is volgende week vrijdag al.' Ik krijg meteen een glimlach op mijn gezicht.

'Je bent schattig zo' zegt Kayne. Zijn hand ligt op mijn wang. 'Ik ben blij dat jij mijn date bent.'

'Je bent echt lief voor me. Ik wil je zo graag bedanken voor alles wat je doet maar ik weet niet hoe.'

'Het is oke zo. Ik ben je al dankbaar dat ik jou mijn vriendin mag noemen.'