Let's play a game

14

{Nikita}

Behendig klimt Kayne op het balkon en gaat mijn kamer binnen. Even later opent hij de voordeur.

'Je bent toch nog ergens handig voor' zeg ik terwijl ik naar binnen loop. Kayne sluit de deur achter me en drukt me tegen de muur.

'Ik ben voor veel meer dingen handig' fluistert hij in mijn oor.

'Dat geloof ik graag' lach ik.

'Je verpest het moment' mompelt Kayne. Ik glimlach naar hem en druk een kus op zijn lippen. Kayne vindt het blijkbaar niet genoeg want hij begint me volop te zoenen. Ik ga erin mee en haal mijn hand door zijn haar. Kayne tilt me op en loopt langzaam de trap op.

'Kayne, ik kan zelf wel lopen' mompel ik tegen zijn lippen aan.

'Je moet nog zoveel leren, Nikita' zegt Kayne. Na nog een paar tredes staan we bovenaan de trap. Kayne loopt mijn kamer in en legt me op bed.

'Ga je dat me leren dan?' vraag ik als hij boven me hangt.

'Met plezier' grijnst hij. Zijn lippen verkennen mijn nek en plaatsen er tedere kusjes in.

'Kayne...' breng ik uit. Meteen kijkt hij op.

'Te snel?' vraagt hij.

'Nee' zeg ik gehaast. 'Maar mijn jurk plakt aan mijn lichaam en het is niet zo'n fijn gevoel.'

'Dan doe je hem toch uit?' Ik knik maar doe niks. Zijn ogen hebben de mijne gevonden en laten ze niet meer los. Op een gegeven moment schuift Kayne zijn handen onder me en ritst hij de rits van mijn jurk open. Opeens ben ik me maar al te bewust dat ik geen bh aan heb.

'Kayne' stamel ik. 'Ik heb geen bh aan.'
'Nikita, je bent prachtig' verzekert Kayne me. 'Maar als je het niet wilt snap ik dat.' De teleurstelling is in zijn ogen te zien. Ik til mezelf iets op van het bed zodat Kayne er makkelijker bij kan.

'Ik lijk wel gek dat ik dit doe' mompel ik. 'Ik ben nog nooit zover gegaan.'

'Als je je er niet fijn bij voelt hoeft het niet.'

'Doe maar' zeg ik wat zelfverzekerder. Kayne glimlacht naar me en trekt de jurk van mijn lichaam. Gelijk sla ik mijn armen beschermend om mijn lichaam.

'Nikita, je hoeft niet zo onzeker te zijn.' Kayne haalt mijn armen van mijn lichaam en houdt mijn handen vast. Hij drukt zijn lippen in mijn nek. Ik sluit mijn ogen en concentreer me op Kaynes lippen in mijn nek. Langzaam laat hij mijn handen weer los. Zijn vingers strelen mijn lichaam.

'Ik wil nog niet verdergaan' zeg ik.

'Weet ik.' Hij kijkt me aan en veegt mijn haar uit mijn gezicht. 'Je bent zo anders dan alle anderen.'

'Uh... Sorry?' Kayne lacht.

'Het was een compliment hoor.' Zijn lippen plaatsen een kus op mijn voorhoofd.

'Ik ga even iets aantrekken' zeg ik terwijl ik Kayne van me afduw.

'Oke.' Kayne gaat liggen en zet de tv aan. Ik trek mijn kledingkast open en haal er een shirt en een broek uit.

'Kayne, jouw kleren zijn toch ook nat?' vraag ik.

'Ja, maar ik pas jouw kleren niet.' Hij lacht.

'Weet ik. Maar nu is mijn bed nat.'

'Ach ja, nu maakt het toch niets meer uit.' Ik trek mijn bh aan en vervolgens de rest van mijn kleren.

'Kom.' Kayne klopt naast zich. Ik ga zitten en kijk hem aan.

'Is er iets?' vraagt hij verbaasd. Snel schud ik mijn hoofd.

'Nee, er is niks' verzeker ik hem. Kayne pakt mijn handen en trekt me bovenop zich.

'Ik hou van je' fluistert hij. 'Ik hou van je, Nikita Collins.'

'Ik hou ook van jou, Kayne Waters.' Ik laat mijn hoofd rusten op zijn borst.

'Er is een film op tv' vertelt Kayne terwijl hij mijn haren streelt.

'Nou en.' Zuchtend sluit ik mijn ogen.

'Wat is dit?!' Verschrikt kijk ik op. Mijn ouders staan in de deuropening. Mijn vader heeft zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me boos aan. Snel stap ik uit bed en Kayne volgt mijn voorbeeld.

'Dit is niet wat het lijkt' zeg ik snel. Mijn vader rolt met zijn ogen.

'Wie is dat?' vraagt mijn moeder. 'En waar was je de hele nacht?'

'Ik ben Kayne' antwoordt Kayne voor me. 'Ze was de hele nacht bij mij. We hebben nu al een tijdje een relatie en we hadden elkaar al lang niet meer gezien.'

'Die relatie is nu over!' sist mijn vader. 'Je hebt een slechte invloed op mijn dochter.'

'Het spijt me.' Kayne slaat zijn ogen neer.

'En nu mijn huis uit!' Kayne knikt en loopt mijn kamer uit.

'Kayne, wacht!' roep ik.

'Nikita, het is oke' zegt hij als hij zich heeft omgedraaid.

'Ik zie je morgen' zeg ik zacht. 'Het spijt me.' Hij glimlacht naar me en loopt dan de trap af.

'Wat deed je bij hem?' vraagt mijn vader als de voordeur dichtvalt.

'Slapen' antwoord ik simpel. Ik zucht. 'Waarom vertel ik dit nog? Jullie zijn toch de hele dag werken. Het boeit jullie niets welke cijfers ik haal. Maar zodra ik iets verkeerd doe is hier ongeveer oorlog.'

'Als we je nog één keer zien met hem worden er maatregelen getroffen.' Met die woorden lopen mijn ouders weg. Ik laat me op bed vallen en verberg mijn gezicht in mijn kussen. Hij ruikt naar Kayne, naar zijn aftershave. Glimlachend neem ik de geur in me op maar al snel wordt mijn glimlach ingeruild voor een traan. Mijn mobiel maakt een geluid en snel spring ik op, hopemd dat het Kayne is. Al snel komt mijn glimlach weer terug en open ik het berichtje.

*Hey, hoe gaat het met je?*

*Kan beter. Met jou?* stuur ik terug.

*Ik wilde eigenlijk een goede indruk op je ouders maken maar dat is mislukt.*

*We gaan toch nog wel verder met onze relatie?* Gespannen wacht ik op antwoord

*Ja, tuurlijk. Ik heb je net en ik laat je niet zomaar gaan. Oh ja, ik heb gewonnen ;)*

*Dus nu moet ik je trakteren op een etentje? :(*

*Ik heb een idee. Maar dat vertel ik morgen wel. Ik hou van je little princess x* Glimlachend kijk ik naar de bijnaam