MAHRUM

Beklenmeyen misafir

"Şahin ile konuşmak iyi geçmedi galiba"

Aksam yemeği boyunca asık suratla karşısında duran Asuman için üzülen Şevket, onun çabasının boşa gittiğini anlıyordu. Aslında onu uyarmak istemişti ama Asuman göreve şevkle sarılınca onu durdurmak istemedi. Ne dese boşuna konuşacaktı bu yüzden kendi deneyimleyip yanıldığını görmesi gerektiğini düşünmüştü. Keşke ona izin vermeseydi diyerek kendini suçladı.

" Onu hiç görmedim. Yani benimle görüşmek bile istemedi. "

Şevket'e tam olarak yalan söylemediğini düşünüyordu. Zaten kapıda karşılaşmasaydılar görüşmemiş olacaklardı. Bir nevi doğruluk payı olduğunu düşünürken vicdanının sesini bastırıyordu.

" Niyetini anlamıştır."

"Senin ziyaretini istemiş olabilir. Belki haklıdır da. Uzaklardan geliyor ve onu görebilirsin."

"Beni de görmek istemeyecektir."

"Aranızda ki sorun büyük olmalı."

"Yani ona karşı biraz fazla yükselmiş olabilirim."

" Belki senden özür bekliyordur."

" Çok bekler," diye mırıldanan kocasına gözlerini kısarak bakan Asuman, Şevket'in kibrine dudak ucuyla güldü. İkisinin burnundan kıl aldırmayacak kadar egolu tavırları bu işin kolay olmayacağını gösteriyordu.

"Kütüphanede kardeşine ait hiç kitap göremedim."

" Göremezsin, çünkü yok."

"Hiç merak etmedin mi?

" Aslında ettim. Pdf olarak indirip bir kaç tanesini okudum."

"Sana inanamıyorum. Peki nasıllardı?"

Şevket masaya doğru bir sır veriyor gibi eğilip kısık sesle cevep verdi.

"Çerçöp, edebi ağırlığı olmayan çoluk çocuk işi."

Kahkaha ile karşılık veren Asuman keyfinin birazcık yerine geldiğine sevinmişti.

"Ama kendi çapında baya popülermiş"

"Doğru, sosyal medyada bir videosunu izledim. İmza gününde genci, yaşlısı heyecanla onu bekliyordu. Hele karşılarına çıktıklarında attıkları çığlıklara inanamazsın."

"Onu takip ediyorsun."

"Yok, gizli yollarla bakıyorum."

"Aslında aynı şey..."

Şevket'in narsist bir kişiliği olduğunu görebiliyordu. Eğer ki kusuru olmasaydı kendini ilah bile ilan edebilirdi. Kardeşini anlatırken devamlı küçümsemesini başka zamanlarda diğer insanlar için de görmüştü. Toplumun ergen olduğunu akli yönden olgunluğa erişemediğini ondan çok dinlemişti. En çok kendini beğeniyor ve diğerlerini hakir gören bir yanı varsa da gizli tutuyordu. Ama Asuman onu çözmüş ve teşhisini koymuştu. Herhalde kendinde ki kusuru ile barışamadığı için insanlarda da hep bir kusur ve açık arıyor olmalıydı. Böyle de kompleksli bir yanı vardı.

"Şahin'in basit romanlarını okumak istiyorsan sana temin edebilirim ama Türkçe tercümesi yok. Henüz belli bir kitleye ulaşamamış demek ki"

"Annen bu yüzden geldiğini söyledi. Yayın evi ile anlaşmış artık romanları tercüme edilip yayınlanacakmış."

"Hım işleri büyütüyor demek.,..."

"Yani senin dediğin gibi çokta başarısız gözükmüyor."

"Her neyse..." diyerek eliyle geçiştirdi.