Their Unrequited Love

Kabanata 17

Our lips met as he held my face to angle my face so he could kiss me more. Napadaing ako at humigpit ang hawak sa kanyang balikat habang nakikipag labanan ng halik dito.

I don't know how we end like this, we just talked a while ago and the next thing I knew our lips tangled.

“Fuck, let me enter.” he whispered between our lips.

I gladly welcome his hot mouth inside me, letting him to explore every corner of it. He bit my lower lip and lick it after. Halos mapugto ang hininga ko sa malalim niyang halik na ibinibigay sa akin.

Mabilis ang pintig ng puso ko sa nararamdamang pagkasabik habang nasa kandungan niya ako. Ngunit ga’non na lang ang pagsimangot ko ng bigla siyang humiwalay.

Hinabol ko ang labi niya pero natatawa lang itong umiwas sa akin. Tumaas ang sulok ng labi niya at sinapo ang magkabila kong pisngi para patakan ako ng magaang halik.

Umawang ang labi ko at tumingin sa kanya. “Are you okay now?” I asked.

He nod and sighed. Bahagya pa akong nagulat ng isiksik niya ang ulo sa aking leeg bago ipinalibot ang braso sa aking bewang.

“Thanks to your sweet lips.” I felt him smirking.

Namula ako at napaayos ng pagkakaupo sa hita niya. Tumaas ang kamay ko para muling suklayin ang buhok niya.

“You want to rest first? bababa na lang ako.” mahina kong suhestiyon sa kanya.

Naramdaman ko ang pag-iling niya at mas humigpit ang pagkakayakap sa akin. “No, stay here.”

Napatango na lang ako at muling sinuklay ang kaniyang buhok. I really like how soft his hair is, kahit medyo may kabasaan pa iyon ay ramdam ko ang lambot ‘non. It also smell so manly. Hindi ko tuloy mapigilang idikit ang ilong ko ‘don at tahimik na inamoy siya.

Their scent can really calm me. Kahit si Dalton ‘non ay paborito kong simpleng amuyin. I don't know why but it feels like home whenever I smell their scent.

Hindi magkamayaw ang tibok ng aking puso habang ramdam ko ang kalmado niyang paghinga. Hindi ko alam kung nakatulog siya o talagang gusto niya lang magpahinga ‘ron.

Gusto ko mang umalis sa pagkakaupo sa hita niya ay hindi ko magawa. Baka kase mamaya ay nangangawit na siya, magaan naman ako pero sa tagal ng pagkakandong ko sa kanya ay baka mamanhid na ang hita niya.

Umangat ang tingin ko at bahagyang napasulyap sa likuran ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. Naramdaman ko ang pagkilos ni Zillex bago ko naramdaman ang pag-alis niya sa pagkakadukdok sa leeg ko.

Bahagya pa akong nahiya ng masulyapan ang pagtaas ng sulok ng labi ni Dalton habang nakatingin sa amin. Sinubukan kong umalis ngunit pinirmi lang ako ni Zillex kaya napasimangot na lang ako.

“Do you want to eat?” he asked and put the tray he was holding in the near table.

Ngumuso ako at itinuro si Zillex na parang kuala na nakakapit sa akin. He let out a throaty chuckle and slightly shook his head.

“C’mon, love. Let go of her. She needs to eat ikaw din.”

He blinked at us and nonchalantly removed his arms from my waist. “Okay,” he murmured.

Mahina akong natatawa bago matunog na hinalikan ang pisngi niya na bahagyang ikinalaki ng mata ni Zillex.

“You're cute.” I said, pinching his cheek.

He pursed his lips and glared at me. “It hurts.” He hissed.

I chuckled, planting a kiss on his cheek again.