Admiring Its Glorious Miracle (Typographic Editing)

11 |✓

chapter 11

"I miss you, baby,"

It's just a four words but it so powerful that it made my knees weak. Nakayakap pa rin s'ya sa akin. Alam kong lahat ng taong nasa loob ng silid na ito ay nasa amin ang tingin. Nakapikit lang ako, while his lowering down his face and snuggle his face on my neck.

"I'm tired," bulong n'ya, mas lalong hinigpitan ang pagka kayakap sa akin. Dahan-dahan kong tinapik ang kanyang likod.

"Then you should rest," sagot ko, he was the one who broke our hug.

Yumuko agad ako at tumingin sa paahan naming dalawa, I realized sobrang liit ko nga talaga pag sya ang katabi ko. I mean look at the differences between our shoe size! Kinuha nya ang isa kung kamay at hinila ako papunta sa upuan ko.

Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko sa past life ko, to experience this kind of situation. Sobrang saya ko pero nahihiya din naman ako. Hindi ako makatingin ng diretso sa kahit na sino sa loob ng classroom, ramdam na ramdam ko parin ang kanilang titig sa akin.

"Joshua..." Tawag ko sa kanya ng pagsiklopin nya ang kamay naming dalawa.

Hindi niya ba alam na sobrang laking eksena ang ginagawa nya ngayon o wala lang talaga syang pakialam sa lahat ng kanyang ginagawa. Napasapo ako sa aking noo nang ipikit nya ang kanyang mga mata at doon natulog sa upuan.

Nagpasalamat na lang ako na si Angel ang katabi ko sa upuan dahil wala sya, nagpapahinga pa. Nagulat pa ang mga guro namin sa araw na iyon, nakita nila si Joshua na nasa tabi ko natutulog the worst part is nakikita nila naka tiklop ang kamay namin. I tried to get my hands from him pero ayaw nya namang bitawan!

Ganon lang ang posisyon namin hanggang sa dumating ang tanghalian. Nakita ko pa syang binalingan ng tingin si Kyle pero binawi naman agad nang makita ko ito. Sabay kaming dalawa na pumunta sa kanilang lungga ngayong araw at doon nakita ko ang ibang lovebirds doon naglalandian.

Balik naman sila sa dati kinabukasan, still having a training sa kanilang NSPC, alam ko namang kaya nila iyon. Their victory could lead them into a bigger opportunity in their lives, it will open another for them, they're a great with the things that they have.

I am proud of them reaching the things that they wanted in life. When their manifests turn into reality.

Patuloy ang pag-usad namin hanggang sa kahuli-hulihan ng buhay namin bilang grade Eleven. It's the day that we will know our last and final grade. Nasa cellphone ako habang nag f-facebook I saw the post of our school page. Nanlaki ang mata ko nang makita ko ang mga pangalan.

It was our final grade for the last quarter of the school year, kinakabahan akong pinindot at tiningnan ang mga pangalan. I'm nervous about my grades. Ang anong nakita ko na pangalan kay Lucius.

STEM 1 Gold | Cervantes, Lucius - 98.90 | with highest honor

Wow, that's a grade right there, well isang matalinong tao naman talaga si Lucius dati pa naman yan. Matalinong matalino na, sunod kong nakita ay sa frenemy ko.

ABM 1 Diamond | Clemente, Angelica Faithlyn - 98.12 | with highest honor

I smiled, I looked beside me where a woman sleeping peacefully beside me, walang tulog ang gaga kagabi. Natutulog lang pero with highest honor na ang babae. Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang makita ko ang isa pa.