Admiring Its Glorious Miracle (Typographic Editing)

49

chapter 49

"Are you ready to settle down?" Nakahilig lang ako sa balikat ni Joshua habang kumakain parin ng fried chicken. Naramdaman kong napatigil s'ya sa tanong ko pero agad namang nakabawi at nag tanong pabalik sa akin.

"Hindi na ako bumabata." Napanguso ako, tama naman kasi sila na hindi na kami bumabata.

Napabaling sya sa akin, "You pressured because of your parents?"

Mabilis akong umaling sa kan'ya. "No, pero sure na ako na ikaw ang gusto kung makasama sa susunod na taon habang ako'y na bubuhay sa mundong to. Sa taong tayo'y magkahiwalay walang nagbago, mahal pa rin kita, mahirap ka kasing palitan, wala naman akong nakitang kagaya mo."

I know my parents wanted a grandchild already pero hindi naman nila ako laging sinasabihan ng ganon to the point na na p-pressured na ako sa kanila pero nasabi na naman nila iyon sa akin but not to pressure me

Tumahimik sya sandali bago sya nagsalitang muli, "I have a secret to tell you, no one knows about this and no one should know but I promise to myself that I won't hide any secrets to you."

Umayos ako ng upo at tiningnan s'ya. Nakatingin na ito sa harapan nya. "Ano yun?"

"I used to think about killing myself." Natulos ako sa kinauupuan ko habang nakatingin sa kan'ya.

Hindj agad gumana ang isip ko sa sinabi n'ya sa akin, I was so damn shocked about his secret. Napalunok ako sa kan'ya.

Hindi n'ya ako tiningnan at nagpatuloy lang sa pagsasalita. "My parents didn't know, my friends didn't know and they don't need to know about it but they help me without them knowing, they save me without them knowing too. That was during we were separated, I didn't know what to do. Hindi ko alam kung anong ginagawa ko sa buhay ko basta ang alam ko ayuko na sa mundo dahil wala na sa akin ang isa pang babaeng pinapahalagahan ko. Ang babaeng minahal ko ng sobra and nag bigay sa akin ng kakaibang kaligayahan na hindi ko nakuha sa iba miski sa mga kaibigan ko."

Kumuyuom ang kamao ko habang nakikinig sa kan'ya kahit hindi ko makuha ang iba pa n'yang sinasabi at hindi naman nakatakas sa akin ang pagtagis ng bagang n'ya.

"I was questioning my worth and I answered it on my own na wala akong halaga kasi iniwan ako ng babaeng mahal, iniwan ako ng babaeng gusto kong alagaan habang buhay ako. Kinulong ko ang sarili ko sa loob ng kwarto ko, I tried to harm myself but I failed because everytime I do it, ikaw lagi ang pumapasok sa isip ko, mga pamilya ko at mga kaibigan ko. Every night, I was thinking about ending myself but I failed. I couldn't do it."

I saw him gulped, his adamn applw move up and down aa he swallowed hard.

"At that moment, I know I need someone to check on me. No one knows, no one will know. Yun ang sinabi ko sa sarili ko before I went to a psychiatrist that was years ago, I seek help because I realized why I failed everytime I tried to harm myself, I still have someone waiting for me, believing on me and a years of secretly going to a psychiatrist I was getting better, it was hard for me to seek help pero sabi ko, kailangan ko tong gawin para sa taong naghihintay sa akin."

Isang munting ngiti ang binitawan n'ya habang nasa harap parin ang tingin nya.

"Hindi naman ako nabigo dahil nakita ko ang sigla sa mga mata ng magulang ko when I finally able to open the door of my own world, I saw how my friends cheered me up until I was able to pull myself on the mud where I was in."

Habang nakikinig ako sa kan'ya hindi ko napigilan ang sariling luha na tumulo. I didn't know that a reckless decision of mine could broke him. I was so selfish not to think about him and it's effect to him. The guilt that I've been trying to hide came back agin. I am not totally deserving for him.