Admiring Its Glorious Miracle (Typographic Editing)

34

chapter 34

"Do you have any appointment with her Ma’am?" Tanong ng babaeng receptionist sa akin. Napakamot ako sa ulo ko. Kailangan pa ba yun? Hindi ba pwedeng papasukin na lang ako? Hindi naman ako magnanakaw. Just a talk. Nakita ng babae ang aking reaksyon kaya nagsalita ito muli. "Sorry Ma’am, hindi pwedeng makapasok kailangan n’yo ng appointment kay Boss."

Pinakatitigan ko ang babae, paano ko to mapapaniwala para makapasok ako? Nagkamot ulit ako ng ulo. Akyatin ko kaya ng sekreto ang building but thinking how high the building parang masusuka na ako at nagmumukha naman akong magnanakaw sa iniisip ko.

"She doesn’t need to have an appointment with me." Bumalik sa reyalidad ang pag-iisip ko nang marinig ang boses ng isang babae.

Mabilis na bumaling ang ulo ko sa likod, nakita ko agad ang babaeng hinahanap ko kasama ang isang lalaki sa likod nito, s’ya din ang kasama ni Mrs. Ruiz nong pumunta sila sa unit ko, when she introduced herself to me.

"But boss—"

"Remember that face, Every time she will enter this place don’t you ever asked for an appointment." Malamig na utos ni Mrs. Ruiz sa babaeng nasa reception desk.

Pero sa totoo lang pwede naman talaga akong pumasok ng dire-diretso at hanapin si Mrs. Ruiz pero baka maligaw ako sa laki ng building, abutin na ako ng gabi hindi ko pa s’ya nakikita. Wala namang nagawa ang babaeng nasa reception desk. Bumalik ang tingin ko sa kanya, magsasalita na sana ito ng unahan ko ito.

"Bakit mo ako pinamigay?" Diretso kong tanong sa kan’ya, natikom ang kan’yang bibig sa tanong ko.

Tiningnan ang ko ang lalaking nasa likod n’ya, ni hindi man lang ito nagulat sa tanong ko sa kan’yang amo. He knows.

Tumingin muna s’ya sa paligid bago nagsalita, "I think, Roel, already told you everything."

"Was it really for my safety?" Naguguluhan kong tanong, bakit kailangan pa akong ipamigay? At the kind of work they had, they could protect me all they want.

Tumango s’ya sa akin.

"But the kind of work you had, kaya n’yo akong proteksyonan." I claimed.

Yumuko ang babaeng nasa harapan ko, "If things go in our plan we could keep you from the eye of everyone but it turned into south. We need to sacrifice for the safety of everyone even if means we need to be named as traitor."

"Ilang taon ako nong pinamigay n’yo ako?" I have to know, everything. Sa sinabi ni Tito sa akin, alam kong hindi pa iyon lahat.

"Almost two years old." Lumunok s’ya, hindi makatingin ng maayos.

"What is my real name." Naalala ko yung isang litrato na nakita ko na may dalawang pangalan.

"Jynica Azerialla Tiangco Ruiz." It was really me? Now, I realized kaya pala wala akong picture ng bata pa ako.

"How did I became a Molinos?" I wonder, for them to hide the truth about my real identity, they can also hide the truth to everyone.

Huminga ito ng malalim, "With the help of your Tito Roel, we managed to delete all information about your real name and created another information about you."

Kaya pala sinabi ni Tito sa akin na alam n’ya lahat ng tungkol sa akin because it was him all along, it was him who help them to successful with their plan, with the help also of technology everything went on their side. And they successfully deceive everyone.

Even me.

"Your name Avery comes from your mother’s real name, it was Mr. Molinos who named you because he wanted to honor Mrs. Ruiz." Kwento ng lalaking nasa likod ng babae.