GÖLGE VE SANRI

70. Bölüm(Ateşsiz Yananlar)

Hayırlı geceler nazar bonjuklarım. Nasılsınız? Her şey yolundadır umarım. Allah gönlünüze göre versin.

Yeni bölüm düzenlemesini az önce bitirdim. Yarını bekleyemedim. Hopp burdayım:) Yazarın sabırsızlığı:) 7000 kelime fena değil ha?:))

Ben gecenin sürpriz bölümü ile geldim.  Yeni bölümü buraya bırakıp sesszice kaçıyorum. :) Bölüm sonu yine can alıcı yetişkin sahneler mevcut... Okumak istemeyeni anlar saygı duyarım. Ama fena bir kavuşma gerçekleşti.

O halde neymiş pamuk eller yıldızımızı parlatacakmış.:))  İnstagrama da bekleriz efenim.

Süreyya;

"İçten içe taşıdığın o derin gizlerin, sanki bana aşikardı. Ruhundaki o çocuk, sanki benim içimde koşup oynuyordu. O ıssız hüznün, sanki benim gökyüzüme dağılan yıldızlardı."

Gökbey,

"Özlemimle, göğsümde sakladığım tüm sevgiyi sana aktarmak istiyorum. Ruhundaki çocuğun masumluğunu gülüşünde seyretmeyi seviyorum. Çiçeklere benzeyen utangaçlığını, çiçeklerden çok seviyorum."

Hastane

Süreyya, mahzun bir halde Gökbey' in yüzüne eğilerek onu öptü ve elinden tutarak fısıldadı; "Buradayım sevgilim, hiçbir yere gitmiyorum. Tekrar yanına geleceğim, bir an önce uyanmalısın. Senin için, bizim için uyanmalısın. Seni seviyorum, aşkım." dedikten sonra elini bırakmak zorunda kaldı.

Hemşireye dönerek, "Birazdan yanına geleceğim. Beni içeriye alacaksınız değil mi?" dediğinde,

"Normal şartlarda bu mümkün değildi ama sizin durumunuz farklı o yüzden evet, alacağız." dedi.

"Anlayışınız için teşekkür ederim."

Gökbey, üniteye alınırken, Süreyya da asansörle alt kata indi. Önce babasına, annesine sarıldı; bu dokunuşlar, onların desteğine ihtiyacı olduğunu hissettiği anlamına geliyordu.

Ailesine tek tek sarıldı, ardından Esma'ya, Mahir'e, Güniz'e, Aybars' a ve diğer herkese sarıldı. Gözyaşları dökülüyordu ama bu mutluluk gözyaşlarıydı. Sonra, Yasin'e döndü ve üzerindeki kıyafetlere aldırmadan sarıldı. "O iyi olacak, Yasin." dedi.

Süreyya, içindeki sevinci paylaşmak istiyordu. Babasına sevinçle "Baba, başardı baba!" dedi. Babasının gözleri doldu. Tebessüm etti.

Annesi de gülümseyerek, "Evet kızım, başardı. Çok şükür." dedi. İkisinin de gözleri mutluluktan dolmuştu.

Ardından arkadaşlarının yanına gitti ve onlara dönerek, "İyi ki varsınız ve yanımdasınız. Desteğiniz olmadan bunu başaramazdım. Sayenizde ayakta durabildim. Hepinize minnettarım." dedi.

Esma'ya dönerek, "Seni çok seviyorum, hep mutlu olmanı istiyorum. Üzgünüm, düğün gününde böyle korkunç bir olayın yaşanması büyük talihsizlikti," dedi.

Yüreği pır pır ediyordu. Esma, ona sıkıca sarılarak, "Hiçbiri önemli değil Süreyya, önemli olan tek şey Gökbey' in sağlığı ve o iyi. Artık rahat bir nefes alabiliriz. Ayrıca sen de iyi ki varsın, canım benim. Ben de seni çok seviyorum." dedi.

Mahir' de yanlarındaydı. Süreyya ona da sarıldı ve "Teşekkür ederim Mahir, her şey için." dedi.

Mahir ise, "Önemli olan Gökbey' in sağlığı. Teşekkür etme canım. Aferin sana, çok iyi idare ettin." diye cevapladı.

Abisine koştuğunda, Ahmet ona sarılarak, "Canım benim, çok şükür kardeşim. Bunu da atlattık. Merak etme, Gökbey çabucak iyileşecek, kalbi senin gibi güzel seven birine ait." dedi.