Aşkım 20

34 2 0
                                    

He was busy reading the reports of his trusted manager when he heard  couple of knocks on his door. He is currently inside his office of his bar. Doing his work. Reading and signing some important papers regarding his chains of bars and other businesses. He also need to sign the payroll for his employees for this week. he is sipping his vodka that was placed beside him when he heard the knock. He stop for a while and wait for the person to walk in his office. One of the waiter comes in and inform him about his friends.

"Boss, nandyan po sa baba ang mg kaibigan nyo. Kanina pa po kayo hinihintay." pag-imporma sa kanya ng isa sa mga waiter niya dito sa bar.

"Why are they here? it's only Tuesday.?" he asks the waiter with knitted eyebrows.

"Hindi ko rin po alam boss, basta pinapasabi lang po nila na puntahan nyo daw po sila doon sa pwesto nyo." tila natatakot na sagot nito sakanya. Nakayuko pa ito at tila nagkakamot ng batok .

He sigh afterwards, "Okey, I'll go down. You can go back to your work." he then motion him to go out his office.

Wala siyang nagawa kundi ang tumayo na at iwan na lang pansamantala ang kanyang trabaho dahil nasisiguro niyang hindi naman siya tatantanan ng kanyang mga baliw na kaibigan. Makakaistorbo lang ang mga ito sa pagtatrabaho ng mga empleyado niya kung may't-maya siyang ipapatawag ng mga ito sa mga waiters  niya dito sa bar.

It's been one week when he came back from his vacation on Berke at Nihle's province. Napangiti siya ng maalala ang dalaga. He missed her. One week without seeing her face is very frustrating. Bagama't patuloy naman ang pag-uusap nila sa cellphone pero iba pa rin yung nakikita niya ito ng personal at nakakausap. Naiinis pa rin siya na kinailangan niyang bumalik agad ng Manila dahil nagkaroon ng problema ang isang branch ng bar niya na kailangan niyang asikasuhin ng personal. Kaya naman kahit ayaw niya pang bumalik ng Manila ay napilitan siyang magpaalam na sa dalaga at sa mga magulang nito.

She missed Nihle so much na kung pwede lang ay hilingin na lamang niya dito na tanggapin na nito ang inaalok niyang tulong na trabaho sa kanilang dalawang magkaibigan. Pero pinigilan niya ang kanyang sarili ayaw niyang pangunahan ang dalaga. Alam niya at naniniwala siya na tatawagan siya nito gaya ng napagkasunduan nila. With that in his mind, he proceed to his friends's table and join them.

"What's up dude. Masyado mo na naman yatang sinusubsob ang sarili  mo sa trabaho.?" his friend Berke ask and give him a man hug.

Ganoon din ang ginawa nila ni Mert na himalang nandito rin ngayon sa bar niya. Palaging busy ang isang ito sa trabaho katulad niya kaya minsan lang din ito pumunta sa bar niya lalo na kung hindi naman huwebes, ang araw ng weekly meeting nilang tatlo.

"Bakit pati ikaw nandito? napilit ka na naman ng isang ito noh?" he asked Mert and give him a man hug too before he point his index finger to Berke who is now chugging his glass of vodka.

"Grabe ka na talaga dude sa akin. FYI lang Oguz, c Mert ang nag-aya sa akin dito, napilitan lang nga akong sumama eh." eksaheradong sagot sa kanya nito.

Napalingon siya ng mabilis sa gawi ni Mert. Shock is visible to his face. Hindi kasi nauunang magyaya ang kaibigan niyang ito na uminom kung hindi ito problemado. Mas gusto nito ang magkulong sa opisina nito at magtrabaho ng magtrabaho. Kailangan pa itong pilitin nilang magkaibigan bago ito pumayag kaya nagtataka siya kung bakit ito mismo ang nagyaya ngayung gabi.

"Ang OA mo talaga Berke, masama bang uminom?" depensa nito at sabay taas ng gitnang daliri nito sa isa pa niyang kaibigan.

"You can't blame us dude, kahit ako nagulat din eh. Anu bang atin? Problem in your company?" he asks not letting the topic go?

"Isa ka pa, wala nga akong problema. medyo stress lang sa business but I can handle. Gusto ko lang magpalamig ng ulo." Mert answered

Although he is not convinced, he just nod his head. he don't want to pry on his problem. He knows that his friend will tell them if he wants too. They just need to wait for that time. They are always ready to listen and give their help if Mert needed it. They continue drinking and talking about other things when his friend Berke open the topic about Nihle.

"Kamusta naman kayo dude ni Lil Miss?" nanunuksong tanong nito sa kanya.

"Who's Lil Miss? your woman?" tanong ni Mert sa kanya.

"Oo dude, alam mo ba itong kaibigan natin ay tinamaan na nga ng makamandag na pana ni kupido. Aba binakuran agad ang Aşkım niya daw. Oh diba ang bilis? daig pa si flash eh twenty years old pa lang yun si Lil Miss at kakagraduate pa lang." muling sagot ni Berke. Naka ngisi pa ang gago.

"Really dude? sigurado ka na ba? baka naman nagagandahan ka lang.? muling tanung nito sa kanya na hindi na pinansin ang isa pa nilang kaibigan

He just shrugged his shoulder before he answer his friend's question. " Napaka-tsismoso mo talagang hinayupak ka." baling niya kay Berke tsaka ito bahagyang binatukan. " I am so sure of what I am feeling dude. It's the first time I feel this kind of emotion." he answered honestly. There is no point denying what he is feeling for Nihle. He never want to deny it anyway. "We always communicate although its not enough for me that I get to talk to her only on the phone but that will do for now. I can wait even though I miss her everyday." pagpapatuloy niya.

"Well, what can I say? Congratulations dude, finally you found your match." Mert congratulated him and shake his hand.

 " Congratulations dude, your such a lucky guy, Lil Miss is such a sweet girl. Sana all." Berke imitating mert and shake his hand also.

Natatawa na lang siya sa inasta ng dalawa niyang kaibigan. Alam niyang masaya ang dalawa para sa kanya kaya masaya rin siya. Lagi naman nilang sinusuportahan ang isa't-isa sa anumang bagay na ikasasaya nila. Laging nasa likod sila ng bawat isa anumang oras, sa saya man o hirap. He is lucky to have found a friends like them. He can't wait for his friends to be hit by cupid's venomous arrows just like what his friend said earlier. Because being hit by that arrow is such a blessing for him because he finally found his melek (angel).

"Don't worry mga dude I know that you will also find your matches. Malay nyo nasa tabi-tabi lang o kaya nasalubong nyo na. Let's just wait for cupid to do his job because I know he never miss." nakangisi niyang turan sa kanyang dalawang kaibigan.

"Gago ka dude baka magdilang demonyo ka. Hindi pa ako ready. Wag mo kaming idamay sa kabaduyan mo." sagot ni Berke sa kanya na kinikiskis pa ang mga braso na tila ba kinikilabutan.

Malakas na lamang siyang napatawa pati na rin si Mert sa eksaheradong reaksyon ng kanilang kaibigan. Nagpatuloy sila sa pag-inom at paminsan-minsang biruan. Hanggang sa magyaya si Berke na magsayaw daw sila. Tinanggihan nila ang kaibigan kaya ito na lamang mag-isa ang nagtungo sa dance floor na agad naman nakahanap ng babaeng kasayaw. Napailing na lang sila dito. Hindi niya lam kung bakit parang nawalan na siya ng gana na makihalubilo sa ibang kababaihan magmula ng bumalik siya galing sa bakasyon. Pakiramdam niya ay magkakaroon siya ng kasalanan oras na makipag-usap siya sa ibang babae. Pumapasok sa isip niya si Nihle, naiisip niya na pagtataksil dito kung bibigyan niya ng pansin ang ibang babae kaya naman pinipilit niyang iwasan ang mga kababaihan na nagpapakita ng interest sa kanya.

"I really miss you my angel." he said to himself.

Aşkım.. You're MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon