Aşkım.. You're Mine

Aşkım 40

She is busy checking all their ingredients in the storage when she heard the familiar voice coming towards her direction and when she glance at the door when she heard it open she saw her kuya Tanner walking proudly in front of her.

"Kuya! what brought you here?" she ask him.

"Why princess, am I not allowed to come here and visit my favourite princess?" he answered with his furrowed eyebrows.

She chuckle to his brother's reaction. "Of course not kuya. I just didn't expected you to come here at this early hour, we haven't opening the store yet." she explained.

"Yeah, about that princess, I'm here to tell you that it's my day off today and I want to spend it with your three treasures, I already missed them especially little Lynde." he said with a smile in his lips.

"Ganun ba kuya? okey lang naman actually they are at the apartment with manang. I'm sure they will be ecstatic to know what you want. Miss ka na rin ng mga yun." sagot niya dito. Matagal na rin kasi nung huling nagkasama ang mga ito dahil naging busy ang kuya niya sa trabaho nito na naiintindihan naman niya. Mahal na mahal ng mga kuya niya ang tatlong treasure niya kaya naman alam niya kung gaano nitong namimiss ang tatlong makukulit na iyon.

"Thank you princess, I'll just fetch them there and take them to my house. Sige alis na ako." pagpapaalam nito sa kanya. Ngunit hindi pa ito nakakatalikod ng tuluyan nang humarap itong muli sa kanya at muling nagsalita. "Princess please take time to rest, don't tire yourself too much, okey?" puno ng pagsuyo nitong turan sa kanya.

Napangiti naman siya sa sinabi nito. Alam niyang kahit hindi sabihin ng mga kuya niya ay nag-aalala pa rin ang mga ito sa kanya kahit pa nga ilang beses na niyang sinabi sa mga ito na okey lang siya at maayos na ang buhay niya ay hindi pa rin ng mga ito maiwasang mag-alala sa kanya. Dahil siguro ang mga ito ang kasama niya noong mga panahong pakiramdam niya ay iniwanan siya ng buong mundo at nasa gitna siya ng mga unos ng buhay niya. They are with here all the time. Kaya nga hindi siya nagsasawang magpasalamat sa mga ito sa patuloy na pagsuporta ng mga ito sa kanya kahit pa nga alam niyang naging disappointment siya sa mga ito na kahit kailan ay hindi naman ng mga ito ipinaramdam at ipinamukha sa kanya marahil ay siya lamang ang nag-iisp ng ganoon. Ang pamilya niya pati na rin ang matalik niyang kaibigan ang naging lakas niya at nagbigay ng suportang sobra-sobra sa kanya. She maybe unlucky sa lovelife niya but when it comes to family and true friend she can say that she is the luckiest.

"I'm okey kuya. You don't have to worry so much about me, kayo nila kuya Talha at nila mama at papa." nakangiti niyang sagot dito.

"You can't take away from us not to worry about you princess. You know how much we love you right.? We want you to be always safe and happy." malambing nitong sagot.

"I know kuya. And I love you all too. I'm really okey and happy right now. I have my treasures with me. What's not to be happy right?" she said to him.

"I'm  glad your now okey princess. Sige na aalis na ako at susunduin ko pa ang makukulit at sobrang miss ko na ang mga yun. Bye." tumalikod na ito at diretsong naglakad palabas ng storage room. Nakangiti siyang pinagmamasdan ang likod ng kuya Tanner niya hanggang sa tuluyang maglaho ang kabuuan nito sa paningin niya,. Muli niyang hinarap ang kanyang ginagawa. Naglilista siya ng mga ingredients na kulang para makapamili siya mamaya. 

Her shop offer drinks like coffee, milk teas, fruitshakes and others. They also served bread, cookies and different types of cupcakes and cakes. She's been managing this shop for almost four years and sa awa ng Diyos ay may mga regular customers na rin naman sila. Marami sa mga bumibili sa kanila ay mga estudyante at mga office workers. Malapit kasi sa isang unibersidad at malaking kompanya ang lokasyon ng shop nila kaya naman hindi sila nawawalan ng mga customers. Bukod pa dun ay talagang masarap ang mga paninda nila na isa ring dahilan kung bakit sila binabalik-balikan.

Nang matapos siya ng ginagawa sa storage room ay pumunta naman siya sa harap ng cashier at doon muna naupo. Kapag wala siyang ginagawa sa kanyang maliit na opisina ay siya ang tumatao doon lalo na kapag maraming customer para makatulong siya. Mababait naman at lahat masisipag ang mga waiters niya kaya hindi siya namomoroblema sa mga ito. 

Nakaharap siya sa may pintuan kaya kitang-kita niya ang pagpasok ng lalaking matagal na rin niyang hindi nakikita. Hindi na nga niya maalala kung kailan iyon sa tagal na. Nglalakad ito patungo sa pwesto niya marahil ay para omorder kaya naman hinintay niya ito na makalapit sa kanya. Hinintay niya na makilala siya nito bago niya ito babatiin. 

"Good morning sir, ano po ang order niyo.?" tanong niya dito na parang hindi niya kilala.

"I want caramel macchiato and blueberry cheesecake miss." sagot nito sa kanya tska pa lamang ito tumingin sa kanya at ngumiti. Napansin niyang bahagya itong natigilan at napatingin ng matagal sa kanyang mukha kaya naman nginitian niya ito ng napakatamis kahit ang totoo ay gusto na niyang humagalpak ng tawa dahil sa nakikita niyang reaksyon ng mukha nito.

"Would that be all sir?" tanong ulit niya dito na pinipigil ang pagtawa.

"Little Miss?" hindi makapaniwalang tanong nito sa kanya. Nakabukas pa ng bahagya ang bibig nito at nanlalaki ang mga mata.

"Yun lang ba order mo Berke?" tawag niya sa pangalan  nito at hindi na niya naiwasang matawa pa. "Para kang nakakita ng multo hoy!" kinumpas pa niya ang kamay niya sa harap nito dahil mukhang natulala pa yata ito.

"Wow! wow it's really you little miss. I-i didn't expect to see you here again. It's been w-what? three years?" he said stuttering.

"It's actually four years. Long time no see Berke." nakangiti niyang turan dito.

"Yeah, long time no see. How are you?"

"I'm fine, I'm actually doing good. How about you?"

"I'm good too little miss, just busy with work." he said while shrugging his shoulders. "Is this your shop?" he asked again.

Tipid siyang ngumiti bago tumango. "Actually kila kuya Tanner and Kuya Talha ito niregalo lang nila sa akin." sagot naman niya dito.

"Really? I didn't knew you are the owner of this shop, I always order here even my employees are your customers too. That's our company by the way." he said then pointed to the tall building across the street of my shop.

"Talaga? sayo ang building na iyan? how come I didn't see you even once here?" she asked him.

"Maybe because I always order my secretary to order here. And when I'm the one coming here, wala ka naman." sagot nito.

"Siguro nga." sagot na lamang niya dito.

"A-ahmm little miss, ahm..." muli nitong tawag sa kanya na para bang may nais sabihin.

"Bakit?" tanong niya dito. Mukha itong hindi mapakali. Bubukas ang bibig nito tapos ay muling ititikom. "May gusto ka bang sabihin?" tanong niya dito.

"AH, eh wala naman. Masaya lang ako na n-nagkita tayong muli." sagot nito ana may pilit na ngiti sa mga labi.

 "Masaya rin ako na makita kang muli Berke." masaya niyang sagot dito. 

"Sige little miss, una na ako. Kailangan ko pang bumalik sa kompanya para sa meetings eh." pagpapaalam nito sa kanya. Tumalikod na ito at akmang lalakad na ng bigla itong humarap sa kanya. "Ah, lil' miss pwede ba tayong magkita next time when you're not busy? you know, catching up?" tanong nito sa kanya na para bang nahihiya.

"Oo naman Berke. Punta ka lang dito, andito lang naman ako lagi eh." nakangiti niyang sagot dito.

"Thank you little miss. Sige una na ako." umaway pa ito at naglakad na palabas ng kanyang shop.

Napabuntong hininga na lamang siya ng tuluyan na itong makaalis. Nawala din ang ngiti sa labi niya at nakaramdam siya ng kaba sa muling pagkikita nila ni Berke. Grabe ang pagpipigil na ginawa niya kanina para hindi magtanong ng tungkol kay Oguz. Kahit na yun ang pinakauna niyang gustong itanong dito nang makalapit ito sa kanya ay pinigil niya. Maaaring may alam ito sa biglaang paglaho ni Oguz sa buhay niya dahil matalik na magkaibigan ang dalawa. Kaya naman pinangako niya sa kanyang sarili na sa susunod na magkita sila ni Berke ay itatanong na niya dito ang mga katanungan na hindi niya nasabi kanina. Sana lang ay may makuha siyang kasagutan mula dito.