"When are you planning to tell him?"
"Tell him what?"
"Tell him about your plan for the child."
Kusang tumigil ang mga paa ko nang marinig ito. There's only one thing that comes across my mind. There's something about it that caught my attention. Child? Are they talking about someone else's child or my child? With that thought, I feel a sudden twitch in my heart.
Sino pa bang pag-uusapan nila? Hindi ako pwedeng magkamali. Sigurado ako na ako ang tinutukoy nila. Napahawak ako sa dibdib ko dahil ang lakas ng pintig ng puso ko.
Gusto kong umalis dahil pakiramdam ko, hindi ko magugustuhan ang susunod nilang sasabihin, pero hindi ko na magawa. My feet are glued on the floor and curiosity is controlling my senses. May nagsasabi sa akin na kailangan ko pa marinig ang susunod nilang sasabihin.
"I don't have any plan of telling him."
"Seriously? Susurpresahin mo na lang siya? Mas maaga pa lang ay sabihin mo na sa kanya ang plano mo."
I heard a sharp exhale coming from him. Kinakabahan na ako dito dahil patagal ng patagal ay may namumuong conclusions sa isipan ko. Could it be something about my unborn child? Ano namang plano ang gagawin nila?
Tahimik akong napahugot nang malalim na hininga.
"Sasabihin na?"
"Come on, Jonas. Ano pa ba? S'yempre, sabihin mo sa kanya na kukunin mo ang bata pagkapanganak niya. That's better instead of taking the child away from him without his permission. You need to settle on an agreement that will avoid unnecessary issues with both parties. You know how the law works, right?"
"I know, but it doesn't matter. I'm sure he'll accept the money more than that child."
Napaawang ang labi ko dahil sa narinig.
D-Did I hear it right? Is he planning to take away my child in exchange for the money?
Napakuyom ang kamao ko habang ang mga luha ko ay unti-unting kumakawala sa aking mga mata. Sunod-sunod na silang nagsipatakan at kahit punasan ko ay hindi na ito tumigil pa. Pinilit kong huwag gumawa nang ingay habang paalis ako sa pinagtataguan ko. I can't bear to hear the next word that he'll say. Pakiramdam ko ay sinasakal ako nito.
I use the wall to support myself. Itinukod ko ang aking kanang kamay sa dingding ng bahay para hindi matumba. Nanghihina ang aking katawan at parang gusto ko na lang bumagsak.
"At pagkatapos mong makuha ang bata anong gagawin mo?"
Even though I was a meter away from them, I could still hear Khalil's voice echoing through the whole corridor. There was a silence that surrounded them.
Ipiniling ko ang ulo ko. Ayokong marinig. Hangga't wala pa siyang sagot ay kailangan kong umalis. Nagmadali akong naglakad kahit magkadapa-dapa na ako dahil sa panghihina ng mga tuhod ko.
After a few moments, I heard an answer coming from him that breaks my heart. Kahit nasa dalawang metro na ang layo ko mula sa kanila ay napakalinaw pa rin ng sinabi niya sa pandinig ko.
"I'll settle everything with Valerie."
Mas lalong nadurog ang puso ko ng marinig ito.
I'll settle everything with Valerie.
My tears keep flowing from my eyes nonstop. I covered my mouth with both hands to avoid unnecessary noise. Those words are like a bomb that explodes in both of my ears. I couldn't hear anything--not even my heartbeats or my breath. Those words clogged my ears.
Ang tanga ko. Ang tanga ko na naniwala ako sa mga sinabi niya sa akin. Akala ko mamahalin niya rin ako ngayong magkaka-anak na kami, pero si Valerie pa rin pala hanggang ngayon. Ipagpapalit niya pa rin niya ako ako sa isang babae.
All this time, he lied to me. He lied to me and what's worse is he hurt me to the point that I couldn't bear it.
Tumakbo ako palabas ng Mansion. Isa lang ang nasa isip ko ngayon. I need to get out of here. I need to get out of this place. I need to stay away from him. Hindi ko alam kung saan ako pupunta basta ang gusto ko lang ay makalayo dito. Gusto kong makalayo sa kanya.
Aalis ako dito at sisiguraduhin kong hindi na niya ako makikita at ang anak namin kahit kailan! Hindi ako papayag na mawala sa akin ang lahat. I can't bear to lose another precious thing that I have. Pinagkait na niya sa akin ang pagmamahal niya at ayoko nang pati ang pagiging magulang sa anak namin ay ipagkait niya rin sa akin.
