ထို႔ေနာက္ ထိုပံုစံ အ တိုင္းသာ ပံုစံတူလုပ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံကို editကာ ကိုယ္ကိုတိုင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ပံုေတြနဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြရွာရမည္ျဖစ္သည္။
"ရစ္သန္ ႀကိဳးေတြ သြားယူေပးအုန္း"
ဘုန္းျမတ္တစ္ေယာက္ ဘာလုပ္ခ်င္စိတ္မွ မရိွတာေၾကာင့္ အိမ္သာထဲ သြားကာ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနလိုက္သည္။
ႏွစ္လိပ္ေလာက္ ကုန္မွ ႀကိဳးေတြႏွင့္ ပါဝါဘန္႔ေတြ ယူကာ အခန္းထဲျပန္ဝင္လာလိုက္သည္။
ထိုအခိုက္ ျမင္လိုက္ရသည္ေၾကာင့္ ေဒါသက ေထာင္းခနဲပင္။
ရစ္သန္သည္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ စားပြဲေပၚတြင္ကြန္ျပဴတာကို အတူ ၾကည့္ေနေလသည္။ မ်က္ႏွာကလည္း ရႊင္ျမဴးေနသည္။
ဘုန္းျမတ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေတာ့ၿပီ။
ဘာေၾကာင့္ ရစ္သန္ကို သူမဟုတ္တဲ့အျခားသူေတြေတြ႕ရတဲ့အခါမွာ ထိန္းလို႔မရေအာင္ေဒါသေတြထြက္ေနတာလဲ။ တကယ္ပဲ သူဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။ အခုလည္း အလိုလိုမွ မၾကည္ေသာစိတ္ျဖင့္ ဘုန္းျမတ္သည္ သည္ ေဒါသကိုထိန္းကာ
ယူလာခဲ့ေသာ ႀကိဳးေတြႏွင့္ ပါဝါဘန္႔ေတြကို ပစ္ခ်လိုက္သည္။
"ယူလာခဲ့ပီ"
ၿပံဳးရႊင္ေနသူႏွစ္ေယာက္ေဘးတြင္ ယူလာသည္မ်ားကို အားနဲ႔ ျပစ္ခ်လိုက္သည္။
"ဒုန္း"
"သာသာယာယာလုပ္ပါကြာ မင္းကလည္း"
"ငါလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္မွာပဲကြာ မင္းကဘာမလို႔လာေျပာေနတာလဲ"
ဘုန္းျမတ္ အသံသည္ နည္းနည္းက်ယ္သြားေလသည္။
ေဒါသက အလြန္ထြက္ေနပီျဖစ္သည္။
ထိုေနာ့က္အခန္းထဲက ထြက္လာလိုက္သည္။
"ေဟ့ေရာင္ ေနအုန္း "
ဘုန္းျမတ္ လက္ကို ဆြဲလာေသာ လက္တစ္ဖက္
ဘုန္းျမတ္ မ်က္ခံုးေတြ တြန္႔ခ်ဳိးကာ ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္း ငါ့ကို ဘာေတြမေက်နပ္ေနတာလဲ"
"ငါကဘာေတြမေက်နပ္ဘူးေျပာေနလို႔လဲ? ခြန္ဆက္ဆိုင္"
"မင္းအခုလုပ္ေနတာေတြကို ျပန္စဥ္းစားေလ"
"ငါ့ဘာသာဘာလုပ္လုပ္ မင္းနဲ႔ဆိုင္လား"
