(10)
" 1 2 3"
တိုင္ပင္ေရၿပီးသည့္ႏွင့္ ေနာက္ေက်ာ ေပၚဝုန္းကနဲ တက္ပစ္လာသူ ေၾကာင့္ သူတို႔မွာ အီစိမ့္သြားေလသည္။
သေကာင့္သားေလးက ႏိုးရင္လည္း ေကာင္းေကာင္းမေန အျခားသူေတြ အိပ္ေနတာကို ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရ။
ထြန္းလင္းဦး ႏိုးၿပီး အခန္းထဲ ဆူညံေနကတည္းက ဘုန္းျမတ္ ႏိုးလာျခင္းပင္။ ရစ္သန္ကေတာ့ ႏိုးပံုမေပၚေသး။
ထြန္းလင္းဦးသည္ ဘုန္းျမတ္ တို႔ အေပၚတြင္ ခုန္ခ်ကာ လြန္႔လြန္႔လူးေနေလသည္။
"ငါလိုး ဖယ္ေတာ့ ႏိုးေနပီ"
ဟန္စိုးက ေအာ္ေျပာေတာ့
"ေအာင္မာ ေက်းဇူးကန္တဲ့အေကာင္ ညတုန္းက မင္းတို႔ေတြ ေလျဖတ္သြားေအာင္ Air conမိုင္ကုန္တင္ထားရမွာ"
ထြန္းလင္းဦး၏ ေက်းဇူးႀကီးသည့္ တရားေတာ္ႀကီးကို တကယ္ ႐ိုက္ခြဲပစ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာၿပီ ျဖစ္သည္။
"မင္းတို႔ေလ ညတုန္းက ေကြးေကြးေလးေတြမလို႔ ငါမွာ့ သနားၿပီး ေစာင္ေတြၿခံဳေပးလိုက္ရတာ အခုၾကေတာ့ အဟင္း
လႈပ္တယ္ကြာ လႈပ္ေတာ့ဘာျဖစ္"
ထြန္းလင္းဦးသည္ ေျပာမရဆိုမရ ခုတင္ေပၚ သူတို႔အေပၚတြင္ အထက္ေအာက္လူးလိမ့္ေနေလသည္။
"လႈပ္ေနတဲ့လူကို ဒီလိုလုပ္တယ္ကြာ"
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ႏိုးေနမွန္းမသိတဲ့ ရစ္သန္က ထြန္းလင္းဦးကို ကလိထိုးေလသည္။
ထြန္းလင္းဦးက တစ္ေယာက္တည္း တစ္ဖက္ ျဖစ္ၿပီး ဟန္စို္ ရစ္သန္ႏွင့္ ဘုန္းျမတ္ ကတစ္ဖက္ျဖစ္သည္။
"ဟာ ရစ္သန္ မင္းမလုပ္နဲ႔လို႔"
"ဟား ဟား"
"ငါ့ေျခေထာက္စာမိမယ္ မင္းတို႔အကုန္"
တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ကလိထိုးကာ မီွရာ လူကို စြတ္ကန္ေနၾက၍ ကိုယ္မထိေအာင္သာ အျမန္ေရွာင္ရသည္။
"အဟား ဟား"
ခုတင္ေပၚက ဆူညံေနသူ ကေလးကလားအရြယ္ႀကီးေတြျဖင့္ ေဆာ့ေနသူမ်ားကို ရဲထက္လြင္ ေရခ်ဳိးရင္းနဲ႔ပင္ အသံေတြၾကားရသည္။
