16
ရဲထက္လြင္က တည္ၿငိမ္စြာေမးေလသည္။
"ရစ္သန္ သက္သာလား"
"ေအး အဖ်ားက်သြားၿပီကြာ ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ေတာ့ တက္မွာ"
ရဲထက္လြင္ကေတာ့ သူ႕အက်င့္အတိုင္း ေျပာခ်င္ရာ ေျပာၿပီးလွ်င္ တိတ္သြားပါသည္။
မနားမေနေျပာတာက ထြန္းလင္းဦး...
" မင္း မလာေတာ့ တအား မ်က္စိေနာက္သက္သာတာပဲ။"
ထြန္းလင္းဦး၏ စကားေၾကာင့္ ရစ္သန္ ဆဲလိုက္ပါေသးသည္။
"ေခြးေကာင္"
"အဲ့လိုဆဲသံေလးကို သတိရေနတာပါကြာ။
မင္းေကာင္ႀကီးေလ အမေလး တမိႈင္မိႈင္ တေထြေထြနဲ႔ "
ရစ္သန္အခန္းထဲတြင္ ေျပးလႊားေနသူအား ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"ၿပီးေတာ့ေလ ေနာက္တန္းက မင္းျမတ္က ေမးေနတယ္ မင္းကို"
"ဟုတ္လား"
"အင္း ငါလည္း မင္းေနမေကာင္းေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္။ အမေလး အဲ့ဒါကိုေလ ဘုန္းျမတ္ေပါ့ ငါ့ကို ေျပာရမလားဆိုၿပီး လိုက္လုပ္လို႔ ထြက္ေျပးရေသးတယ္။
မင္းျမတ္ကလာေမးေတာ့ ငါလည္း ေျပာမိသြားတာေပါ့ကြာ"
ေသာၾကာသား ထြန္းလင္းဦးသည္ စကားကို မရပ္မနားေျပာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္တစ္ခါတစ္ေလ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူ႕အား သာလိထီးဟု ေနာက္ေျပာင္ကာ ေခၚၾကေလသည္။
ရစ္သန္လည္း မင္းျမတ္ဆိုမွ ဟိုေန႔ညက သူ႕ကို တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့တာပဲ ။
မင္းျမတ္ ေနာက္က လိုက္လာသလား ဘာလားမသိပါ။
ထိုေန႔ညကို ျပန္ေတြးမွ သူ႕အားဖြင့္ေျပာသြားသူကို အမွတ္ရသည္။
"ဟိုေကာင္ေတြ ေတာ္ေတာ့ စာေရးဖို႔လာတာ။ ဒီကိုလာၾက"
"ေအာင္မာ ရဲထက္လြင္ အာဏာျပခ်က္။
ငါမေန႔ညကတည္းက ေရးထားတာ ေတာ္ေတာ္ၿပီးေနၿပီ"
ဘုန္းျမတ္က ဆူေအာင့္ကာ ေျပာရင္း စာေရးခံုဆီလာေလသည္။
"လာစမ္းကြာ စာေရးမယ္"
စာၾကည့္စားပြဲနဲ႔ ၾကမ္းျပင္တြင္ ခံုမ်ားခ်ကာ စာေရးေပးသူမ်ားကို ၾကည့္ေနရင္း ရစ္သန္ ေပ်ာ္သလိုပင္ခံစားရသည္။
သူလည္း ဖ်ားေနသည့္ ရက္ေတြမွာ အိမ္ထဲမွာပဲ အရမ္းပ်င္းေနတာပင္။
သူေနမေကာင္းလွ်င္ စိုးရိမ္မည့္သူငယ္ခ်င္းေတြ .....
သူ႕အား ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးမည့္သူငယ္ခ်င္းေတြ .....
သူ႕အား ဂ႐ုစိုက္မည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ........
ပါးစပ္က ထုတ္မေျပာေပမဲ့ သူ႕အား ကေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ေပးၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ......
"ကေလးေတြ အခ်ဳိရည္ေသာက္ၾက မုန္႔စားၾက။ စားခ်င္တာရိွရင္ ေျပာ ျကားလား"
မမက အခန္းထဲဝင္ကာ မုန္႔မ်ားလာေပးသည္။
"ဟီးဟီး အဲ့ဒါဆို သား ေရွာက္သီးသုပ္စားခ်င္တယ္ စပ္စပ္ေလး "
ဟန္စိုး က သူ႕ကိုယ္သူ သားဟု သံုးကာ ေခ်ာ့ခိုင္းေလသည္။
"သားက ၾကက္ေၾကာ္"
ၾကက္ loverရီး ထြန္းလင္းဦးကလည္း ခြၽဲတိတိ အသံျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ဇြတ္ခ်ဳိျပကာ ေျပာေလသည္။
"ရေစရမယ္ လာပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္"
ဒီဟုတ္ဆိုတာကေတာ့ ရစ္သန္ကလႊဲ၍ က်န္ေလးေကာင္ဆီမွ တစ္ၿဖိဳင္နက္ ထြက္လာျခင္းပင္။
စားပြဲနဲ႔ ၾကမ္းျပင္တြင္ စာေရးခံုမ်ားခ်ကာ စာကူေရးေပးေနသူမ်ားက
ရစ္သန္႔အား လူနာလာေမးသည္ဆိုကာ ဘာမုန္႔မွ ပါမလာပဲ
ရစ္သန္႔တို႔အိမ္မွ မုန္႔မ်ားႏွင့္ ၾကက္ေၾကာ္ေတာင္ မွာခိုင္းၿပီး ပၿဖဲနၿဖဲ စားကာ စေနာက္ေနၾကပါသည္။
ရစ္သန္႔အား ေပ်ာ္ေအာင္ဟာသေတြေျပာၾကကာ လိုခ်င္တာ မွန္သမွ် အိပ္ယာေပၚက မထေစပဲ အကုန္ယူေပးၾကသူေတြက သူ႕အတြက္ေတာ့ ဒုတိယမိသားစုပါပဲ။
အၿမဲတမ္း ယုတ္မာေနေသာ ေကာင္ေတြအား
အတိုးေရာ အရင္းပါ ေပါင္းၿပီး ရစ္သန္သည္ ေနမေကာင္းဘူးဆိုသည္ကို လက္ကိုင္ထားကာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အစံု ေရွာက္ခိုင္းရသည္မွာလည္း ေပ်ာ္စရာပါပင္။
အထူးသျဖင့္ သူ႕ကို မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္အညိႇဳးမခံပဲ ေဘးကေန အကုန္လုပ္ေပးတဲ့ ဘုန္းျမတ္ေပါ့။
