မချစ်တဲ့ဒုက္ခ
{သို့}
(ခင်ဗျားကြောင့်ရူးပြီ)
အပိုင်း(၅)
"ဘာ.....ငါက နင့်လိုကောင်မျိုးကိုရတာ ကံကောင်းသေးတယ်ပေါ့....."
"ဒါပေါ့......ကျုပ်ကို လိုချင်နေတဲ့မိန်းကလေးတွေမှအများကြီး ဒါပေမယ့်ခင်ဗျားလို ဘုကလန့်ဂွစာကျတဲ့အပျိုကြီးရသွားတာဆိုတော့ ခင်ဗျားက ကံကောင်းလို့ပေါ့....."
"ဟွန်း......ငါကတော့ နင့်ကိုရမိတာ ငါ့အတိတ်ကံဆိုးလို့ဘဲလို့ထင်တယ်..."
"ဟာဗျာ......ပြောရက်လိုက်တာ "
"ပြောရက်တယ်....ပြောရက်တယ်....ငါ့ကိုရတာသာ နင်ကံကောင်းတယ်မှတ်...."
"ပြောပါဦး..... ခင်ဗျားကဘာကောင်းတာလဲ"
"ငါက ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ စိတ်ထားအကောင်းဆုံးလူသားလေ"
"အဟက်....ဟား...ဟား...."
သူ့ရယ်သံက ကျောချမ်းစရာမို့ ဝါပခုံးလေးတွန့်သွားသည်။လူပုံက ကိုရီးယားမင်းသားလိုပုံစံနဲ့ ရယ်သံက ဓားပြသံနဲ့....
"ဟဲ့အကောင်....မရယ်စမ်းနဲ့....ငါအတည်ပြောနေတာ.ငါကစိတ်ထားအကောင်းဆုံးဘဲ...."
"ကျုပ်ထပ်ရယ်လိုက်ရမလား..."
"တော်စမ်း....."
ပေါက်တောရွာအဝင်ရောက်ခါနီးတော့ ခါးကိုလာဖက်ထားသည့်သူ့လက်တွေကိုဖယ်ချပြီး နောက်တိုးထိုင်ခိုင်းရသည်။ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်သော်ငြားလည်း လူကြီးသူမတွေအရှေ့မှာ ဘယ်သင့်တော်ပါ့မလည်း..
အကြွေးတောင်းရမည့်အိမ်ကိုရောက်တော့ ခွေးတစ်ကောင်ကြောင်တစ်မြှီးမှမရှိဘဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေလေသည်။ မယ်ဝါဆိုင်ကယ်ရပ်လိုက်တော့ ကင်းမဲ့ကအရင်ဆင်းလိုက်ကာ အိမ်ထဲကိုလှမ်းငုံ့ကြည့်သည်။ လူရိပ်လူယောင်တောင်မမြင်ရပေ။
"ဒေါ်ဝါရွေနုသွေး....ဒါလူနေအိမ်တော့ဟုတ်ပါတယ်နော်..."
"ဟုတ်ပါတယ်....ဘယ်များသွားကြလို့လည်းမသိဘူး... ငါဟိုဘက်ဝိုင်းကိုသွားမေးကြည့်လိုက်ဦးမယ်....နင်ဆိုင်ကယ်နားကစောင့်နေလိုက်"
YOU ARE READING
~မချစ်တဲ့ဒုက္ခ~ (ခင်ဗျားကြောင့်ရူးပြီ)
Romanceငွေတိုးချေးပြီး ကပ်စီးတအားနဲသည့်အပျိုကြီးမမ ခပ်ဆိုးဆိုးကောင်လေးနှင့် ယူလိုက်ရသောအခါ...... မိဘချင်းသဘောတူလို့ ယူကြရပေမယ့် အမြဲခွေးနဲ့ကြောင်လို ကိုက်နေသောစုံတွဲ... သူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မချစ်တဲ့ဒုက္ခတွေကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းကြမလဲ...
