မချစ်တဲ့ဒုက္ခ
{သို့}
(ခင်ဗျားကြောင့်ရူးပြီ)
အပိုင်း(၈)
"ငါ သူ့ကိုချစ်နေပါတယ်လို့ နင့်ကိုဘယ်သူပြောလည်း..."
"နင်က ဆင်တစ်ကောင်လုံးတွေ့တာတောင် ဆင်ခြေရာရှာချင်နေသေးတယ်.....နင်ဒီလောက်သဝန်တိုနေတာ နင်မမကိုချစ်နေလို့ပေါ့ဟဲ့..."
"လျှောက်မပြောနဲ့...ငါသူ့ကိုမချစ်ဘူး...."
"မယုံပါဘူး...နင်ဒီလောက်တောင် အကဲဆတ်ပြနေတာ..."
"ငါဘယ်မှာ အကဲဆတ်နေလို့လည်း စင်ဒီမ နင်တော့သေတော့မယ်နော်.."
စင်ဒီမကို သူလက်သီးနဲ့ရွယ်နေစဥ် မယ်ဝါတို့အဝတ်အစားခန်းထဲကနေ ထွက်လာလေသည်။
"တုနှိုင်းကင်းမဲ့ နင် ဘာလို့စင်ဒီ့ကို လက်သီးနဲ့ရွယ်နေတာလည်း....ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလည်း...."
"အဟွန်း.....လှသားဘဲ ခင်ဗျား......"
"ငါမေးတာဖြေဦးလေ...... ဘာဖြစ်နေတာလည်းလို့"
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး...အဲဒီ့ကိစ္စက အရေးမကြီးပါဘူး.....မကြာခင်ပွဲစတော့မယ်....ခင်ဗျားအဆင့်သင်ဖြစ်ပြီလား...."
"အင်း...."
"ဒါဆိုရင်သွားကြမယ်....လာ...."
နတ်သမီးတမျှ လှပလွန်းသည့်သူမဟာ အဖြူရောင်ဂါဝန်ဝဲဝဲကလေးနှင့်........ဆံနွယ်အရှည်တွေကို ယဥ်စစလေးထုံးဖွဲ့ထားပုံက သူမနှင့်လိုက်ဖက်လွန်းလှလေ၏။
ထိုနည်းအတူ အနက်ရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ကျကျနနဆင်မြန်းပြီး ဆံပင်စတွေကို နဖူးပြင်ပေါ်အထိ သိမ်းဆည်းထားလေတဲ့ တုနှိုင်းကင်းမဲ့က ပြိုင်ဘက်ကင်းအောင် ချောမောခန့်ညားနေလျက်......
Dinner မို့ မိဘတွေနဲ့ရင်းနှီးသည့်အသိမိတ်ဆွေတချို့.......သူရဲ့အသိမိတ်ဆွေတချို့လောက်ကိုသာဖိတ်ထားသည်မို့ လူတွေဟာ မင်္ဂလာပွဲလောက်မများပြားပါ။
တည်ခင်းဧည့်ခံသည့်စားစရာတွေကို လူတွေစားသောက်နေကြတုန်း ကင်းမဲ့နှင့်သူမက လိုက်ဧည့်ခံကြလေသည်။
YOU ARE READING
~မချစ်တဲ့ဒုက္ခ~ (ခင်ဗျားကြောင့်ရူးပြီ)
Lãng mạnငွေတိုးချေးပြီး ကပ်စီးတအားနဲသည့်အပျိုကြီးမမ ခပ်ဆိုးဆိုးကောင်လေးနှင့် ယူလိုက်ရသောအခါ...... မိဘချင်းသဘောတူလို့ ယူကြရပေမယ့် အမြဲခွေးနဲ့ကြောင်လို ကိုက်နေသောစုံတွဲ... သူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မချစ်တဲ့ဒုက္ခတွေကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းကြမလဲ...
