After kong makausap ang coach ng basketball team kung saan player ang aking anak na si Azul, agad kong niligpit ang aking mga gamit habang nasa office ako. Isa kasi akong isang interior designer na nagtatrabaho sa isang kumpanya. Siguro naman papayagan ako ng aking boss na umalis dahil emergency. May kumatok sa aking glass door, paglingon ko doon, nakita ko ang isa kong ka-officemate na parang dine-date ko na rin. Ilang beses na rin kasi kaming lumalabas na magkasama Pero wala pa kaming something. I just like his company, that's all, and we are good friends. He’s a good looking guy, moreno, well built ang katawan, a boy next door type pero kaibigan lang talaga ang tingin ko sa kanya. Besides, may lalakeng mas tingin ko na mas gwapo at mas gusto ko kaysa rito.
“Where do you want to eat dinner later?” Tanong niya sa’kin. Napailing naman ako at nagtaka siya dahil nakita niyang papaalis ako.
“I’m sorry Colton, may emergency lang kasi. Naaksidente ang anak ko, next time na lang, ha?” Sabi ko sa kanya at tumango naman siya. Nagpaalam na ako at lumabas at tumungo sa office ng boss ko at nagpaaalam rin sa kanya. Pinayagan naman niya ako at dali-dali akong pumunta sa ospital para tingnan si Azul.
Dumiretso agad ako sa emergency room nang makarating ako. Tinanong ko kaagad ang isang nurse na naroon kung nasaan ang aking anak at hinatid niya naman ako doon. Nakita ko si Azul na nakabusangot ang mukha habang nakaupo siya sa stretcher. May bandage ang isa niyang paa at nakapaligid sa kanya ang mga kaibigan na pinagtatawanan siya.
“Azul!” tawag ko sa kanya. Tumingin silang lahat sa akin at lumapit naman ako. Nandoon rin ang kanyang coach na nakabantay sa kanya. Sinabi niya sa akin ang nangyari at nanatili ang nakasimangot ang aking anak at hindi ako tinitignan. Nagpasalamat naman ako at kinausap ko rin ang doctor na tumingin sa kanya. Binigyan niya ako ng reseta ng gamot at pati na rin crutches na gagamitin niya. Pinauwi din siya kaagad at tinulungan kami ng kanyang kaibigan papunta sa parking. "May ibang masakit pa ba sa'yo?" Tanong ko sa kanya habang nasa sasakyan na kami. Sa backseat siya nakaupo at nakatingin lang siya sa labas.
"Wala, mommy." Tipid niyang sagot. Tumango na ang ako at hinayaan lang siya. Kitang-kita ko na nagpipigil siya ng kanyang galit. Malapit na kasi ang playoffs at after the semestrial break ito magsisimula. Kaya puspusan ang kanilang practice. Ilang weeks din siya hindi makakalaro kagaya ng sabi ng doctor. Kailangan daw fully healed siya bago makalaro ulit kaya siguro siya naiinis. Huling year na din kasi niya na maglaro at aim talaga nila ang triple championship. Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa makauwi kami.
Sinubukan ko siyang tulungan and narinig ko ang frustrated niyang paghinga habang hawak ko siya. Dinala ko siya sa L-couch na sofa at maingat kong in-elevate ang kanyang injured na paa. Kumuha ako ng tubig sa kusina at pinainom sa kanya ang gamot para sa swelling ng kanyang ankle. Mahina siyang nagpasalamat at mabigat siyang bumuntong hininga. Hinila ko naman ang ottoman na naroon at umupo ako malapit sa kanya. Kinapa ko ang kanyang noo at nagpapasalamat ako at wala naman siyang lagnat.
“May kailangan ka ba, Azul? Baka gutom ka, paghahanda kita ng pagkain.”
“Hindi na mommy, okay lang ako. Bumalik ka na sa work mo at baka hinihintay ka ng boyfriend mo.” Malungkot niyang sabi at tumalikod siya. Napakurap naman ako at natigilan sa huli niyang sinabi. Boyfriend? Ano bang sinasabi ng batang toh?
“Azul, wala akong boyfriend. Sino ang nagsabi sayo niyan?” Lumingon siya at nakita niya yata ang seryoso kong mukha kaya humarap siya ulit sa’kin. Huminga siya ng malalim at nahihiya siyang tumingin. “Azul.” Matigas ko ng sabi
“Eh diba nakikipag-date ka sa ka-trabaho mo? Lagi nga kayong lumalabas at iniiwan mo ko rito parati. Kung hindi pa ako na-injure, siguro magkasama na naman kayo ng lalakeng ‘yon.” Nagtatampo niyang sabi at kumirot naman ang puso ko para sa kanya. Nagtatampo na pala sa akin ang baby boy ko at hindi ko man lang napapansin. I need to divert my attention to somebody else kasi para mawala ang ibang nararamdaman ko sa aking anak-anakan. Nang mag-divorce kasi kami ng kanyang Papa, umalis na lang siya ng walang paalam at hindi na bumalik. Iniwan niya sa akin ang kanyang anak at ako na nga ang nag-alaga sa kanya.
Pero habang tumatagal, naloloka ako sa kakaibang nararamdaman ko para sa kanya. He grew up to be a very handsome and charming man. Walang-wala ang kanyang ama sa itsura niya at sa ugali. At habang tumatagal ang pagsasama namin dito sa bahay, para akong mababaliw dahil pinagnanasahan ko siya ng todo. Hindi niya lang alam kung gaano ko pinipigilan ang sarili ko, lalo na pag nakasuot siya ng kanyang jersey. Nakakabaliw talaga siya sa totoo lang kaya ako nakikipag-date para hindi ko magahasa ang anak ko. Mabuti pa si Sienna at Olivia, happy na happy sa kanilang baby boy, sana ako rin. Pero ayoko namang masira ang future niya dahil lang sa akin. Tsaka imposible naman na magkagusto siya sa’kin, ang tanda ko na kaya! Cougar lang ang peg!
“Magkaibigan lang kami, hindi ko siya boyfriend, wala kaming relasyon. Sorry kung feeling mo iniiwan kita. Syempre nandito ako dahil mahalaga ka sa’kin. Ikaw na lang ang natitira sa buhay ko Azul.”
“Hindi naman halata, mommy. Sa tuwing may games kami kailangan ka pang pilitin nila Tita para lang manood. Tapos pag weekend, imbes na mag-bonding tayo, mas gusto mong magtrabaho at kasama ang iba.” Bumuntong hininga ako at hinawakan ko ang kanyang kamay na kinagulat niya. Paano ko ba sasabihin sa kanya? Wala naman akong ibang maisip na palusot. Bahala na nga lang! Hinawakan ko ang kanyang mukha, nilapit ko ang aking mukha at hinalikan ko siya sa kanyang labi. No’ng una nanigas siya pero nang lumaon, gumalaw na rin ang kanyang bibig at sabik siyang tumugon sa akin. Nagsayawan ang aming bibig at dila, ninanamnam ang lasa ng isa’t-isa. Pareho kaming humihingal ng maghiwalay kaming dalawa at napansin ko ang namumungay niyang mga mata.
“Ngayon alam mo na kung bakit palagi akong wala sa bahay. Para maiwasan na gawin sa’yo toh, baby boy. Kakaiba na kasi ang nararamdaman ni mommy para sa’yo.” Pabulong kong sabi sa kanya at napangiti naman siya. Nagulat ako nang hinapit niya ako sa bewang at hinila pa palapit sa kanya.
“Mommy, matagal kong gusto na gawin mo ‘yon sa’kin. Actually, pwede mong gamitin ang buo kong katawan. Gusto kitang paligayahin na hindi nagawa ng dati mong asawa. Pwede ba?” nNpangiti naman ako at hinalikan ko ulit siya.
“Talaga? Matanda na ako, Azul.” Lalo pang humigpit ang hawak niya at hinaplos niya ang aking mukha.
“Ang ganda-ganda mo, mommy, walang babaeng makakapantay sa’yo. Ikaw lang ang gusto ko, wala ng iba. Kahit mag-linyahan pa ang mga babaeng ka-age ko, ikaw pa rin ang pipiliin ko.” Lumambot ang puso ko sa kanya sinabi at niyakap ko siya ng mahigpit. Kaya lang nagsisisi ako kasi okay na sana kami ngayon kung hindi lang ako nag-inarte. “Mommy, pwede bang patikim din nito.” Sabay pisil niya sa isa kong breast. “Tsaka ito na rin.” At hinaplos niya ang aking gitna.
“Loko ka!” Sabay pisil ko sa kanyang pisngi. “Injured ka uy, tikman mo ko pag fully recovered ka na.” Saway ko sa kanya at tumawa. Napalabi naman siya.
“Sige na, mommy. Ilalapit mo lang naman, tapos bibig ko na ang gagawa. I have a full talented lips and tongue, you know.” At dinilaan niya ang kanyang labi. Bigla namang uminit ang buo kong katawan at na-turned on ako sa kanyang sinabi. Pinagdikit ko ang aking hita nang magsimulang kumatas ang aking hiyas at napangisi siya nang mapansin niya ito. “Let me taste you, mommy Celeste. I know you want to…” Malandi niyang sabi. Bigla naman akong tumayo at dumistansya sa kanya.
“Teka lang at maliligo ako.” Pagkasabi non, mabilis akong pumanhik sa taas at narinig ko naman ang kanyang pagtawa.
BINABASA MO ANG
MOMS
General FictionDivorced moms na may pagnanasa sa kanilang stepsons. Pipigilan ba nila ang kanilang damdamin? Oh susulitin nila ang pagkakataon na matikman ang bawal na damdamin.