The Hired Wedding Intruder

Intruder 31

SIDNEY

I'm really curious about his proposal but I chose to remain silent. Mas gusto ko munang namnamin ang pagkain kaysa problemahin ang sasabihin niya. I'm really enjoying the food and the ambiance of the whole place. Too sweet and romantic. 

Palihim na sumulyap ako kay Andrew. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. I was too mesmerized by his surprise. I don't how to voice out my feelings. Gusto ko pa siyang pahirapan pero mukhang bibigay ako agad dahil sa ginagawa niya. Unfair!

"Madalas ka bang nakikipag-date sa lugar na ito?" tanong ko. He looked at me and frowned. Malapit na kaming matapos kumain kaya naglakas-loob na akong magtanong.

"No. Ikaw lang ang dinala ko rito. Are you trying to ruin the mood?" He asked. I frowned. Not really. Wala lang talaga akong masabing iba. He's right. Kung sinabi niya na may ibang babae pa siyang dinala rito tiyak na maiinis lang ako. Mag-aaway lang kami. I bit my lip to hide my smile. 

Sa totoo lang, natutuwa ako kapag nakikipag-away ako sa kanya. Gusto ko siyang asarin. Gusto kong ubusin ang pasensiya niya. Pero natitiyak kong kahit inis na inis na siya, sa huli, siya pa rin ang susuko. Siya pa rin ang lalapit upang paamuhin ako. 

"Ilan na ang naging girlfriend mo?" tanong ko. I decided to ask questions to know him more. Kumunot ang noo niya sa tanong ko. He looks at me intently. He's hesitating if he should answer the question or not. Hindi ko inalis ang tingin sa kanya. I'm really interested. He sighed.

"For your every question, I will ask something in return too," he sighed in defeat. I nodded eagerly.

"Seryosong relasyon lang ba?" He asked. Sosyal! Ibig sabihin may hindi pa pala seryoso? Sobrang gwapo naman niya. I nodded. Tiyak na hindi na rin niya maaalala kung hindi naman pala seryoso.

"Three, I guess," he answered.

Nanlaki ang mga mata ko. "Who are they?" I asked. Ngumisi siya nang nakakaloko.

"My turn. Ilan na ang naging boyfriend mo?" agad na tanong niya. 

Namula ang mukha ko nang maalala na siya pa lang ang nakarelasyon ko. I'm a hopeless romantic before we met. No boyfriend since birth. No experience about love. Ayokong palakihin ang ulo niya kaya nagsinungaling ako. "Four," nakangiwing sagot ko.

He laughed heartily. Tila hindi sineryoso ang sinabi ko. Parang hindi siya naniniwala kaya sumimangot ako. Inipon ko ang lahat ng lakas ng loob ko upang magsinungaling pero sa huli, pagtatawanan lang pala niya ako. Naaaliw na tumingin siya sa 'kin. He even touched his chin while looking at me. He was studying my face.

"I see. I remember you that don't even know how to kiss when I kissed you for the first time," nang-aasar na sabi niya. Mas lalo akong ngumiwi. Wala na talaga akong lusot. Alam kong iniisip niya na wala pa akong nagiging boyfriend dahil hindi ako marunong humalik. Pero basehan ba 'yon? 

"I was just stunned. Sino ba naman ang makikipaghalikan kung hindi naman niya kilala ang hinahalikan niya? Remember you forced me!" pagpapaalala ko sa kanya. Itinatago ko ang pamumula ng mukha ko dahil naalala ko nang halikan niya ako sa bar. 

"You don't know how to kiss when I kissed you for the second time," he said. Mas lalong lumawak ang ngiti niya sa labi. He was teasing me with all his might. Halatang wala siyang balak sumuko sa ginagawang pang-aasar. Mas lalo akong namula. I want to remove that big smile on his face!

"Hey! It's now my turn to ask a question! Stop being a tease!" reklamo ko sa kanya. 

"But you didn't answer my question truthfully. It's still my turn because we haven't moved on from my question," he grinned. Mautak din ang mokong na ito! I gritted my teeth. Naiinis ako. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba talaga ang tanong niya o hindi. Alam ko namang alam na niya. Gusto lang niyang marinig na hindi pa ako nagkaka-boyfriend. Siya ang una at maaaring maging huli kung papalarin. Gusto kong mapailing dahil tiyak na lalaki ang ulo niya.