The Hired Wedding Intruder

Intruder 34

SIDNEY

Pinapanood ko si Andrew habang masayang nakikipag-usap sa isang negosyante. Hindi na kami nakapunta sa magulang niya dahil sa kliyente niya. Nasa baywang ko pa rin ang kamay niya. Hindi niya binibitawan.

"I didn't know that you already have a wife," his client said. Tumingin siya sa 'kin at ngumiti. "Well, I can't blame you. She's beautiful," he added. Namula ang mukha ko at bahagyang ngumiti sa lalaking kaharap namin. I bet he's already in thirties. Sa tingin ko, may asawa na rin siya.

"Right. But she's not just beautiful. For me, she's perfect," nakangiting sabi ni Andrew. "Anyway, see you around. Let's talk about business next time. Enjoy the night," he politely said. Nakangiting tumango ang negosyante. Marahan akong hinila palayo ni Andrew sa kausap niya.

"Pagod ka na ba?" he asked with concern. Halos isang oras na kami sa party at puro pakikipag-usap sa mga kliyente, kaibigan at pinsan ni Andrew pa lang ang nagawa namin. Umiling ako.

"Hungry?" he asked. "Let's eat first. You shouldn't skip dinner," he said. Hinila niya ako patungo sa buffet. Iba't ibang putahe ng pagkain ang nakahain. Maraming waiters na naghihintay sa 'min. Ang ilan ay umiikot para mamigay ng drinks at liquors. Inalalayan ako ni Andrew sa pagkuha ng pagkain. Naiilang ako, hindi dahil sa ginagawa ni Andrew kundi dahil pakiramdam ko maraming mga mata ang nakasunod sa 'min. Ang nakatingin sa 'kin.

Umupo kami sa isang bakanteng mesa. I'm glad that he's here with me. Hindi ako masyadong naiilang at kinakabahan sa mga taong nakapaligid sa 'min. I felt like someone's watching my every move. Sabay na kaming kumain. May mangilan-ngilan na pumupunta pa sa table namin upang makipag-usap kay Andrew. Ang ilan ay nakikipag-usap tungkol sa negosyo.

"Madalas bang ganito ang party sa inyo?" takang tanong ko nang maiwan kaming dalawa.

"Why?" kunot-noong tanong niya. Nagtataka siya sa tinutukoy ko.

"I mean this is a birthday party not a business party," naiiling na sabi ko na may himig ng pagbibiro. Napangiti na rin siya dahil sa sinabi ko. He got my point.

"Isn't this normal? What did you expect this birthday party would be?" interesadong tanong niya sa 'kin.

"I expected that this will be a lively party. The party is all about the celebrant. By the way, where is he? Hindi ko pa yata siya nakikita?" takang tanong ko. Tapos na kaming kumain. Napansin ko na may nagsasayaw na sa gitna. The music was slow and romantic. Masarap sa pandinig.

"Hindi ko pa siya nakikita. Tiyak nasa paligid lang siya, kasama si Dad. Tiyak na ipinapakilala siya sa iba't ibang negosyante," naiiling na sabi niya sa 'kin. Kumunot ang noo ko. I guess this was really a business party.

"Hula ko, ganito rin ang naging birthday mo noon?" kunot-noong tanong ko. He nodded.

"Boring," natatawang sabi ko. He frowned.

"Not really. This is necessary. You can build your connections through this. Somehow, it's worth it," seryosong sabi niya.

"If you're not happy then how can you say that it's worth it?" nang-aasar na tanong ko.

Tumaas ang isang kilay niya. "How can you say that I'm not happy?" pabalik na tanong niya.

"You're not even smiling when you say that it's worth it. Labas sa ilong. Walang feelings," nakangising sabi ko. Napailing siya pero ngumiti rin naman.

"I don't see any difference between this kind of birthday party and the normal one," he honestly said.

"Because you haven't experience it yet," natatawang sabi ko.