CHAPTER 20 (zawgyi)

53 0 0
                                    

"ေတာက္"

ေဆးျပင္းလိပ္ကို ၃၊ ၄ ခ်က္ဆက္တိုက္ဖြာၿပီး ေဒါသတႀကီးျဖစ္ေနသည့္ ဦးေအာင္သစ္နား ေနရသည္မွာ Zak အဖို႔ စိတ္မသက္သာလိုက္ေလျခင္း

ဘယ္ေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ျဖစ္မယ္မွန္းမသိတာမို႔ Zak တစ္ေယာက္ သတိထားေနေနရသည္

"ဒီေကာင္ ငါ့လုပ္ငန္းကို ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာ ခဏခဏ႐ွိၿပီ Zak"

ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ တခါတခါဆို ဆုံး႐ႈံးမႈက နည္းတာမွမဟုတ္တာ

ကိုမ်ိဳးသန္းတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့ ခက္ပါ၏

"Zak!"

"ဗ်ာ ဆရာ"

"ဒီေကာင့္ကို ငါခုခ်က္ခ်င္း အလုပ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီ အဲဒါအေၾကာင္းၾကားလိုက္"

"ဟို...အလင္းသစ္ ၁၆ ကို ျပန္ေမာင္းလာဖို႔က လူလိုေသးတယ္ေလ ဆရာ"

"ရတယ္ တျခားသူလြတ္လိုက္မယ္မယ္ ဗညားျပန္ေရာက္ၿပီမလား ညေန လာေတြ႕ခိုင္းလိုက္"

"ဟုတ္ဟုတ္.... ဟုတ္ဆရာ"

"ေအး....သြားေတာ့ ေတာက္!"

ကိုယ့္ဆရာအေၾကာင္းကို အူမေခ်းခါးမက်န္သိေနသူမို႔ ဦးေအာင္သစ္ ႐ုံးခန္းထဲမွ အျမန္ဆုံးသုတ္ေခ်တင္ထြက္လာမိေတာ့သည္

ၾကာၾကာေနရင္ ေဘးနား႐ွိတဲ့သူကို ေဆးလိပ္ျပာခြက္ႏွင့္ ေပါက္ထည့္လိုက္လို႔ ေနရင္းထိုင္ရင္းေခါင္းကြဲေနဦးမည္

"ကိုZak"

ဦးေအာင္သစ္႐ုံးခန္းမွ အေျပးတပိုင္းထြက္လာသည့္ ကိုZak ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ထူး အတင္းလွမ္းေခၚလိုက္သည္

"ကိုZak ခဏေလာက္"

"ဟုတ္ကဲ့ ကိုေမာင္ထူးေျပာပါ"

"ဟာဗ်ာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ႐ွိရင္ ထူး လို႔ပဲေခၚပါဆို"

ဦးေအာင္သစ္ႏွင့္ ကိုေမာင္ဦးတို႔ ဆိုသည္မွာ အဆင့္အတန္းသိပ္ခြဲျခားသည့္ အသိုင္းအဝိုင္းကမို႔ အလ်င္းသင့္သလို လိမၼာပါးနပ္စြာ ဆက္ဆံရမယ္မွန္း Zak. နားလည္ထားသည္

ထူးက Zak တို႔ႏွင့္ေရာေရာေထြးေထြးေနတတ္သေလာက္ ဦးေအာင္သစ္ႏွင့္ ကိုေမာင္ဦးတို႔က
ကိုယ့္အဆင့္နဲ႔ကိုယ္ ကိန္းႀကီးခမ္းႀကီးေနတတ္ၾကသည္

All about loveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora