What I Once Was (Highschool Series #1)

Chapter 39

"Kuya give it back!" I scowled habang sinusubukang abutin ang phone ko sa kamay niya.

Kakarating lang namin sa mansyon namin. Yes, namin! Kaya heto kami ngayon at parang batang nag aagawan.

"Enough with your phone. You should relax." he reasoned out kaya tumalon talon pa ako.

"Look at our children. I never thought this day would come." maluha luhang sabi ni Mama na sa harapan na pala namin. Kayakap nito si Papa na nakangiti sa amin kaya napa pormal ako ng tayo saka sila nilapitan at hinalikan sa pisngi.

"I hope you're here for good lha." Papa smiled.

"How I missed you my daughter." mas hinigpitan ni Mama ang pagkayakap sa akin.

"Your daughter can't breath Isabel." Suway ni Lolo na pababa na ngayon sa hagdanan palapit sa amin.
Lumapit ako sa kanya.

"Lolo." I hugged him.

"Welcome home apo. You should take a rest first. We'll talk later." ngumiti si Lolo sa akin saka ako giniya ng mayor doma sa itaas sa aking kwarto.

Marami pa sanang sasabihin si Mama subalit nagpaubaya nalang ito.

The mansion is big. Kasinglaki nito ang mansion ng mga Alfon-.

That name again.

Di ko alam nakatulog na pala ako sa kama. Nagising nalang ako dahil sa kailangan nang maghapunan.

"Anak you shoul eat a lot." Sabi ni Papa habang inaalok sa akin isang putahe.

"Domeng hayaan mo na si Samantha, she's a model. Carbs are lethal." Kumindat sa akin si Mama.

"Girls and their bodies. Samantha's always on diet." Umiling na sabi ni Kuya.

"Who says l'm on diet." kinuha ko ang pagkain at walang arteng kinain iyon. My bestfriend shouldn't know about this. She'll freak out.

Habang kumakain ay nagtatanong si Mama at Papa tungkol sa akin, I didn't mind because I agree that we have a lot of catching up to do.

Matapos kumain ay umakyat na sina Mama at Papa para magpahinga habang pumunta naman kami ni Kuya sa opisina ni Lolo para mag usap.

"The Alfonso's business are expanding. Hindi naman tayo nalulugi pero di tayo umuusad." Problemadong sabi ni Lolo.

"The Coronels are playing dirty, sinusulsulan an ating magagaling na empleyado para lumipat sa kanila at sa mga Alfonso. I'm worried. What if it is the start of our downfall?" humigpit ang kamay ni Lolo at kasabay non ang pagkuyom ng aking mga kamao.

"Lo you should take a rest." Kuya suggested.

"How can I?" Tumingin si Lolo sa akin.

"Our plan is starting to collapse." He added. Naawa ako sa matanda. llang taon nilang paghirapan na umunlad ang haciendang ito pero mawawala iyon dahil lang sa mga sakim na gaya ni Fernando Coronel.
"No Lolo. I'm here nakakalimutan mo na ba? I have a lot of cards on my sleeves." I smiled. Napatingin naman sa akin ang dalawa.

Nilagay ko sa mesa ang envelope na hawak ko.

"These are the transactions,the plans and projects of the Alfonso's for the next few months." Napatingin sila doon pero di nagsalita.

"Di pa close ang lahat ng deals nila and I can work on that. They stole something from us at babawiin ko yon ng doble." I smirked.

"H-how did you get this?" Lolo asked na parang di makapaniwala dahil limitado lang talaga ang nakakaalam ng mga mga proyekto ng mga Alfonso at Coronel.

"I have eyes, ears and hands everywhere. Lolo I'm your apo, I am a Villarde. I didn't spend years in US para lang maging maganda." I innocently uttered. Lolo smiled.